نمونه اقتصاد اسلامی دروغ ِ تکثّرگرایی به بهانه غزّه خانه داری یا نداری اتحادیه مستقل خبرنگاران

[بیشتر]

حلقه میانی چیست؟ فقه هوش مصنوعی فهرست فصوص و فتوحات ما چند روح داریم؟ چه شود؟

[بیشتر]

• موانع طراحی حکومت
• داستان ِ بانکدار
• روش محاسبه سود وام بانکی
• مسأله شناخت
• تأمین امام جماعت
• اصول تربیت فرزند
• انرژی‌های غیرهمسو
• مسیر مرجعیّت
• خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم
• هویّت ِ بورس
• عشق و فقه
• نواقص العقول
• من؛ مسئول
• فهم غلط از استخاره
• درمان ِ سازمان ِ تنبل
• تحولات اقتصاد کلان
• اولین نرم‌افزار من
• انقلاب در ساختارها
• پول در بانک
• سازمان جبهه
• آسیب فعالیت فرهنگی
• سامانه خانواده
• چرا تعدّد زوجات نه
• هدف ِ ازدواج
• چه کنیم؟
• سبک زندگی
• نسبت عقل و دین
• حل مشکل جبر و اختیار
• پارادوکس طلبه برنامه نویس
• سفرنامه خاورمیانه

[بیشتر]

دبیرستان سرای ایرانی ایده پرتقالی اگر خواننده بازگردد رأی ِ مخفی دستاورد تحصیلی

[بیشتر]

«طوقی» را یادم هست
درسی در کتاب فارسی
زمان دبستان
پرنده‌ای که در دام‌ افتاده‌ها را هم‌جهت کرد
هم‌راستا
تا اوج بگیرند
حرکت کنند و از تله شکارچی بگریزند

پرنده‌ها انرژی داشتند
انرژی‌های خود را نیز آزاد می‌کردند
با تمام قوا
مصرف
اما
همسو نبودند
غیرهمسو
«انرژی‌های آزادشونده غیرهمسو»
این بود که پرواز نمی‌توانستند!

می‏چرخانی، با انرژی زیاد، کلّی نیرو مصرف می‏کنی، تا در مسیر درست بگردد و کار درست را انجام دهد. اما تا رها کنی، دوباره چپ‏گرد می‏شود، می‏افتد در مسیری که نباید، انگار سطح شیب‏داری بزرگ است و جاذبه طبیعی زمین مدام در حال مقابله با تو. چرا خداوند طبیعت را علیه تعالی نظام بشر خلق کرده است؟! آیا واقعاً این‏طور است؟ یا ما این‏طور می‏پنداریم؟ آیا خودسقوطی اخلاقی بشر یک مکانیزم خودکار است یا ما خیال می‏کنیم که هست؟ اگر نیست پس چرا هست؟! و اگر هست، از کجا شده است؟ خدا کرده است یا بشر؟ اگر بشر، کی و کـِی و کجا؟ چگونه اصلاً؟
در این نوشته مختصر، نوشته‏ای که تلاش شده به اصل مطلب بپردازد و از حواشی پیراسته باشد، خواهید یافت پاسخ سؤالات فوق را. امیدوارم، به حول و قوّه خدا.

اجتماع ِ بشر و قایقی که مسیر می‏خواهد
باستان‏شناسان سابقه تاریخی زندگی انسان را بر اساس استخوان‏ها و نقاشی‏هایی که در غارها پیدا کرده‏اند، بسیار مشابه نظریه «فرگشت» * داروین ** ترسیم کرده‏اند. ما نیز این نظریه را از آن رو که در کودکی نظام آموزشی به خوردمان داده است مسلّم دانسته و بدون هیچ تحقیق و بررسی پذیرفته‏ایم. این‏که انسان‏های اولیه نه سخن گفتن می‏دانستند و نه آداب شهرنشینی و اجتماعی زندگی کردن را. آن‏ها بیشتر شبیه به میمون‏هایی معرفی می‏شوند که تک‏تک و جدا از هم در غارها پناه گرفته و بدون ارتباط با هم زندگی می‏کردند. با این‏که می‏بینیم حتی میمون‏ها نیز زندگی اجتماعی دارند، باز هم باستان‏شناسان اصرار بر دور کردن زندگی انسان‏های اولیه از اجتماع دارند. تا پس از آن، ترس از جانوران درّنده و ناتوانی‏های فردی را محور تشکیل اجتماع و جامعه انسانی قرار دهند.
اما در نظریه اسلامی، هنگامی که قرآن را مطالعه می‏کنیم و روایات را بر می‏رسیم، با رویکرد دیگری مواجه می‏شویم. تمام ادیان ابراهیمی *** سرگذشت متفاوت و دیگرگونی برای بشر ترسیم کرده‏اند. انسان در این نگرش، از ابتدا نه تنها اجتماعی زندگی می‏کرده و جامعه داشته است، که رهبر داشته و سخن گفتن نیز می‏دانسته. آدم و حوا از روز نخست هبوط به دنیا می‏توانسته‏‏اند با یکدیگر گفتگو کنند و در همین اثنا، آدم به عنوان نبی و رسول از جانب خداوند منصوب بوده است، تا جامعه کوچک انسانی آن روز را هدایت و رهبری نماید. از این منظر، انسان از روز نخست خلقت به صورت اجتماعی زندگی می‏کرده و این اجتماع هرگز بدون مسئول و راهبر تعیینی و مشخص از جانب خالق رها نشده است.
انبیاء یا همان فرستادگان الهی برای هدایت بشر، جامعه انسانی را به «قایق» و «کشتی» تشبیه کرده‏اند****. جامعه با تمام ارزش‏های سیاسی و فرهنگی و عملکردهای اقتصادی‏اش مانند یک قایق آحاد بشر را در خود جای داده و به سوی مقصدی حرکت می‏دهد. طبعاً اگر سکان این قایق در اختیار فرزانگان و برگزیدگان نباشد، آن‏هایی که راه را می‏شناسند و از جانب خالقِ این قایق برای هدایت آن نصب شده‏اند، هر روز به سمتی می‏رود و گرفتار طوفان‏ها و گرداب‏های فتنه شده و در ناکجاآباد گم می‏شود. قایق یک مسیر واحد می‏خواهد. مسیری که تغییر نکند تا به مقصد برسد و در بندرگاه پهلو بگیرد. چگونه می‏شود با تغییر نسل به نسل رهبران اجتماعی، قایق بشریت تغییر مسیر ندهد؟

کثرت انبیاء و گمراهی بشر در غیبت
اگر مسیر یکی‏ست و راه تغییر نمی‏کند، تا جامعه انسانی به مقصد برسد، یک نبی کافی نبود؟ همان حضرت آدم تمام راه را که به فرزندان خود نشان داد، سکان را سفت نگه می‏داشتیم و تا انتها می‏رفتیم. چرا نبوّتی پیاپی؟
راز کثرت انبیاء در گمراهی دم به دم بشر است. گمراهی‏ای که با رفتن هر پیامبر حادث می‏شد. آدم(ع) که به رحمت خدا رفت، بخشی از فرزندان او به گمراهی کشیده شدند، نبوّت «شیث» ***** را انکار کردند و سر قایق جامعه را گرفتند و کشیدند به سمت فساد و گناه، مسیری که خداوند انسان را برای آن خلق نکرده بود. طبیعتاً باید یک روز نوح(ع) می‏آمد و کشتی بشریت را یک‏بار دیگر به مسیر صحیح باز می‏گرداند.
عادت تاریخی بشر بر همین رقم خورده است که با غیبت هر نبی به فساد کشیده شده و جامعه الهی را از مسیر صحیح خارج سازد. تا جایی‏که چهل روز نبودن موسی(ع) را نیز تاب نیاورده، گوساله‏پرستی اختیار کرد.
پروژه تاریخی انبیاء «رشد» بشر بوده است. انسان‏ها در هر مرحله از نبوّت گامی به پیش رفته و جامعه‏پذیری الهی را فرا گرفته‏اند. روزی که با لحظه‏ای غیبت نبی به فساد می‏افتادند گذشت و به دوره‏ای رسید که سال‏ها فقد نبی نتواند آن‏ها را از اصول اعتقادی دور سازد. این رشد تا جایی پیش رفت که باری تعالی دیگر نیازی به ادامه نبوّت ندید و آن را در آخرین فرد این گروه ختم کرد. جامعه انسانی به مرحله‏ای رسید که می‏تواند ولو در فرقه و گروهی کوچک از مؤمنین، آرمان‏ها و اندیشه‏های نبی را حفظ نماید و به دست نسل‏های بعد برساند، با تمام احکام و دستوراتش، بدون نیاز به این‏که دوباره نبی جدید بیاید و خبر از غیب بیاورد.

-------------------------------
*  تکامل یا فرگشت یا برآیش (یا به‏گونه‏ ویژه‏تر تکامل زیستی یا اندامی) عبارت است از دگرگونی در یک یا چند ویژگی فنوتیپی موروثی که طی زمان در جمعیت‏های موجودات زنده رخ می‏دهد. این ویژگی‏های فنوتیپی، که از نسلی به نسل بعد جابجا می‏شوند؛ صفات ساختاری، بیوشیمیایی و رفتاری را تعیین می‏کنند. داروین متأثر از نظرات توماس مالتوس در رساله‏ اصل جمعیت؛ به این نتیجه رسید که رشد جمعیت به آسانی می‏تواند به «تنازع بقا» منجر شود؛ و در این رقابت زاده‏های با مطلوبیت بیش‏تر، بر دیگران برتری خواهند داشت. محدودیت منابع باعث می‏شود تا در هر نسل بسیاری از زاده‏ها پیش از رسیدن به سن تولیدمثل تلف شوند. این ایده می‏توانست گوناگونی جانوران و گیاهان را، در عین اشتقاق از اجداد مشترک توضیح دهد؛ و در عین حال این شرح تنها با استفاده از قوانین طبیعی که برای همه‏ اشیاء یکسان بودند، فراهم می‏شد.
** چارلز رابرت داروین (به انگلیسی: Charles Robert Darwin) (زاده 12 فوریه 1809 انگلستان – درگذشته 19 آوریل 1882 انگلستان) زیست‏شناس و زمین‏شناس انگلیسی بود. از آثار او می‏توان خاستگاه گونه‏ها یا «منشأ انواع» (1859) و تبار انسان، و انتخاب طبیعی در ارتباط با جنسیت (1871) را نام برد. او از اعضای انجمن سلطنتی بریتانیا بود. از کتاب او با نام کامل «خاستگاه گونه‏ها به وسیله انتخاب طبیعی» به عنوان یکی از مهم‏ترین کتاب‏های دنیا یاد می‏شود.
***  عنوان دین‏های ابراهیمی یا اَدیان ابراهیمی در مطالعه تطبیقی، در مورد دین‏هایی استفاده می‏شود که از سنت باستانی ابراهیم در نوشته‏های سامی الهام می‏گیرند. اسلام، مسیحیت و یهودیت در این طبقه قرار می‏گیرند. در عین حال، ممکن است خود پیروان این دین‏ها باور متفاوتی داشته باشند.
****  اشاره به حدیث نبوی(ص): «یک فرد گنهکار، در میان مردم همانند کسی است که با جمعی سوار کشتی شود، و به هنگامی که در وسط دریا قرار گیرد تبری‏ برداشته و به سوراخ کردن موضعی که در آن نشسته است بپردازد، و هر گاه به او اعتراض کنند، در جواب بگوید من در سهم خود تصرف می‏کنم!، اگر دیگران او را از این عمل خطرناک باز ندارند، طولی نمی‏کشد که آب دریا به داخل کشتی نفوذ کرده و یکباره همگی در دریا غرق می‏شوند» (تفسیر نمونه، ج‏3، ص37)
*****  نام شیث در قرآن نیامده است، اما در احادیث و روایات اسلامی، نام شیث به عنوان یکی از پیامبران در اسلام ذکر شده‏است. سومین فرزند آدم و حوّا پس از هابیل و قابیل است. شیث پس از قتل هابیل به‏دستِ قابیل، متولّد گشت و حوّا او را جانشینی برای هابیل دانست. عمر شیث 912 سال نوشته شده‏است. او صاحب فرزندان بسیاری شد.

[ادامه دارد...]

دوشنبه 103 آذر 5

امروز:  بازدید

دیروز:  بازدید

کل:  بازدید