نمونه اقتصاد اسلامی دروغ ِ تکثّرگرایی به بهانه غزّه خانه داری یا نداری اتحادیه مستقل خبرنگاران

[بیشتر]

حلقه میانی چیست؟ فقه هوش مصنوعی فهرست فصوص و فتوحات ما چند روح داریم؟ چه شود؟

[بیشتر]

• موانع طراحی حکومت
• داستان ِ بانکدار
• روش محاسبه سود وام بانکی
• مسأله شناخت
• تأمین امام جماعت
• اصول تربیت فرزند
• انرژی‌های غیرهمسو
• مسیر مرجعیّت
• خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم
• هویّت ِ بورس
• عشق و فقه
• نواقص العقول
• من؛ مسئول
• فهم غلط از استخاره
• درمان ِ سازمان ِ تنبل
• تحولات اقتصاد کلان
• اولین نرم‌افزار من
• انقلاب در ساختارها
• پول در بانک
• سازمان جبهه
• آسیب فعالیت فرهنگی
• سامانه خانواده
• چرا تعدّد زوجات نه
• هدف ِ ازدواج
• چه کنیم؟
• سبک زندگی
• نسبت عقل و دین
• حل مشکل جبر و اختیار
• پارادوکس طلبه برنامه نویس
• سفرنامه خاورمیانه

[بیشتر]

دبیرستان سرای ایرانی ایده پرتقالی اگر خواننده بازگردد رأی ِ مخفی دستاورد تحصیلی

[بیشتر]

خودش تایپ می‌کند
دستی روی کاغذ نمی‌نویسد
دستورهای آشپزی‌اش را

این خوب است
این‌که کاغذ حذف می‌شود
کم‌کم
عادت می‌کنیم
نسل‌های جدید
کودکان‌مان
تبدیل می‌کنیم
وجود کتبی را
به وجود الکترونیکی
روزی که هیچ‌کس کتاب خرید و فروش نکند
کتاب‌ها را فقط در موزه‌ها ببینیم
آن روز می‌رسد

همان‌طور
که یک‌روز
وجود حفظی را به وجود کتبی تبدیل کردیم
وقتی کتاب متولّد شد!

مریم
به تنهایی
تنهای تنها
بدون کمکی
نان خامه‌ای
یک جعبه
کاملاً متکی بر توانایی‌های خود
حتی خامه را هم خودش آماده کرد

او فقط 12 سال دارد
این مهم است
در جامعه مدرن امروز
کدام جامعه؟
جامعه‌ای که
کودکانش
نه
نوجوانانش
نه
جوانانش تا 20 سالگی
چیزی از کار و زندگی نمی‌آموزند
عرف بر این است
زیرا
فقط باید مدرسه بروند و درس بخوانند
و
هیچ مهارتی نیاموزند!

ماشاءالله
خدا را شکر
سپاس
منّت بر من گذاشت
و فرزندانی نیکو عطا فرمود
پرکار و پرتلاش :))

قال الأمیر (ع): «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا یَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ وَ لَا یُحْصِی نَعْمَاءَهُ الْعَادُّونَ وَ لَا یُؤَدِّی حَقَّهُ الْمُجْتَهِدُونَ» (نهج‌البلاغه، خ1)
ستایش مخصوص خداوندى است که ستایشگران هرگز به مدح و ثناى او نمى رسند و حسابگران (زبردست) هرگز نعمتهایش را شماره نمى کنند و تلاشگران هرگز قادر به اداى حقّ او نیستند (ترجمه مکارم)

بار قبل خوب شد
این‌بار
فقط یک اشتباه!



من اصلاً آرد سوخاری نمی‌خرم که
پدرم خریده بود
مادرم هم استفاده نکرده
فرستاد برای ما...

خواستم حرام نشود
دور نریزم
فقط چند قاشق
فکر کردم در نان شیرینی خوشمزه بشود
فقط چند قاشق...

به نظر من که خوشمزه است
من دوست داشتم
من خوردم
از کلمپه‌های خودم
اما
بچه‌ها
فکر کنم دیگر خیلی دارند لوس می‌شوند! :(

أمیرالمؤمنین (ع): «الْقَناعَةُ مالٌ لایَنْفَدُ» (نهج‌البلاغه، ح57)
قناعت گنجى است که تمام نمى شود. (ترجمه انصاریان)

«بخریم؟»
- چرا بخریم؟ خودمون درست می‌کنیم!

تبلیغات است دیگر
بی‌اثر که نیست
وقتی مدام از شبکه پویا پخش می‌شود
بعد و قبل هر برنامه‌ای
هوس می‌آورد



پختم
با آرد نانوایی
با هزینه‌ای کم
نان خرچنگی
این نام فارسی آن است
به جای استفاده از واژگان خارجی

اثر؟!
اثرش چه شد؟!
یاد گرفتند
یاد می‌گیرند
خودکفایی را
مقاومت در اقتصاد را
چطور؟

این طور:



کیک درست کرده‌اند در حدّ تیم ملی
بدون کمک
بدون این‌که حتی وارد آشپزخانه بشوم
با همکاری هم
خودشان

ساختن حسّ موفقیت می‌دهد
حسّ موفقیت هم اعتماد به نفس
اعتماد به نفس آرامش و امنیت
آرامش که باشد
پرخاشگری نیست
دعوا و درگیری نیست
مشکلات روحی و روانی نیست

ساختن برای کودکان مهم است
این‌که بتوانند تولید کنند
تولیدی که بتوانند به آن افتخار نمایند!

قال علی (ع): «وَ الدُّنْیَا دَارٌ مُنِیَ لَهَا الْفَنَاءُ وَ لِأَهْلِهَا مِنْهَا الْجَلَاءُ وَ هِیَ حُلْوَةٌ [خَضِرَةٌ] خَضْرَاءُ وَ قَدْ عَجِلَتْ لِلطَّالِبِ وَ الْتَبَسَتْ بِقَلْبِ النَّاظِرِ؛ فَارْتَحِلُوا مِنْهَا بِأَحْسَنِ مَا بِحَضْرَتِکُمْ مِنَ الزَّادِ وَ لَا تَسْأَلُوا فِیهَا فَوْقَ الْکَفَافِ وَ لَا تَطْلُبُوا مِنْهَا أَکْثَرَ مِنَ الْبَلَاغ» (نهج‌البلاغه، خ45)
دنیا سرایى است که فنا بر پیشانیش نوشته شده و جلاى وطن براى اهل آن مقدّر گردیده است، دنیا (ظاهراً) شیرین و سرسبز (و دل انگیز و وسوسه آمیز) است، اما به سرعت در علاقه مندانش نفوذ مى کند، و با قلب و روح آن کس که به آن نظر افکند مى آمیزد; بنابراین سعى کنید با بهترین زاد و توشه اى که در اختیار شماست از آن کوچ نمایید، و بیش از نیاز و کفاف از آن نخواهید، و زائد بر آنچه حاجت دارید از آن نطلبید. (ترجمه مکارم)

مطالعه می‌کنند
این خوب است
کتابخانه سبب شده
تشویق کرده
بهتر شده
از وقتی عضوشان کرده‌ام
در کتابخانه حضرت آیةالله خامنه‌ای
خیابان ساحلی
شهر مقدّس قم



هر هفته می‌رویم
پنجشنبه‌ها
کتاب جدید می‌گیرند
یک هفته فرصت تا بخوانند

این‌بار
سیداحمد آشپزی گرفت
بومی و ایرانی
تعجب کردم
و
پیشنهادی:
- با دقت بخون و غذاهایی رو که فکر می‌کنی خوبه انتخاب کن
اضافه کنیم به برنامه غذایی

فکر می‌کردم خوب است
برنامه غذایی‌مان را توسعه دهیم
با غذاهای بومی و ایرانی
یکی دو ساعت بعد آورد
عناوینی را که انتخاب کرده بود



دستور تهیه دو سه تایشان را خواندم
نه
امکان ندارد
سیداحمد هرگز این غذاها را نمی‌خورَد
من او را می‌شناسم
ذائقه‌اش را
اصلاً لب به ماست نمی‌زند
یا بادنجان
کشک هم کم
دوغ به سختی

این شد که خواندم
مواد اولیه
و طرز تهیه
بلند تا بشنود:
- پسرم! حالا تو این غذاها رو می‌خوری برات درست کنم؟!
«نه!»
- پس چرا نوشتی؟!
«من فقط اسم‌هاشونو خوندم و انتخاب کردم!»

غذاهای بومی تحوّل می‌خواهند
مذاق ما عوض شده است
فرهنگ تغییر کرده
این هنر آشپزان هر عصر است
در هر مصر
تا سنّت را بازسازی کنند
متناسب با نیازها و ذائقه مردم زمان‌شان
نمی‌شود گذشته را خام حفظ کرد
همان‌طور که گذشتگان نیز آثار گذشته خود را برتری بخشیدند
وظیفه ما هم هست

اگر به روز نکنیم
خوراک‌های غربی سفره مردم‌مان را پر می‌کنند
و با خود
فرهنگ غیربومی‌شان را هم می‌آورند!

قال أمیرالمؤمنین (ع): «فَإِذَا تَفَکَّرْتُمْ فِی تَفَاوُتِ حَالَیْهِمْ فَالْزَمُوا کُلَّ أَمْرٍ لَزِمَتِ الْعِزَّةُ بِهِ شَأْنَهُمْ [حَالَهُمْ‏] وَ زَاحَتِ الْأَعْدَاءُ لَهُ عَنْهُمْ وَ مُدَّتِ الْعَافِیَةُ بِهِ عَلَیْهِمْ وَ انْقَادَتِ النِّعْمَةُ لَهُ مَعَهُمْ وَ وَصَلَتِ الْکَرَامَةُ عَلَیْهِ حَبْلَهُمْ، مِنَ الِاجْتِنَابِ لِلْفُرْقَةِ وَ اللُّزُومِ لِلْأُلْفَةِ وَ التَّحَاضِّ عَلَیْهَا وَ التَّوَاصِی بِهَا؛ وَ اجْتَنِبُوا کُلَّ أَمْرٍ کَسَرَ فِقْرَتَهُمْ وَ أَوْهَنَ مُنَّتَهُمْ، مِنْ تَضَاغُنِ الْقُلُوبِ وَ تَشَاحُنِ الصُّدُورِ وَ تَدَابُرِ النُّفُوسِ وَ تَخَاذُلِ الْأَیْدِی» (نهج‌البلاغه، خ192)
چون در تفاوت وضع امم گذشته در نیکى و بدى اعمالشان اندیشه کردید، آن کارى را اختیار نمایید که عزت آنان بدان سبب تأمین شد، و دشمنانشان از عرصه حیاتشان دور شدند، و زمان سلامتیشان طولانى گشت، و نعمت در اختیارشان قرار گرفت، و پیوند کرامت آنان استوار شد، به این معنى که از تفرقه اجتناب کردند، و بر الفت پایدارى نمودند، و یکدیگر را به آن تشویق و ترغیب کردند و سفارش نمودند. و از امورى که ستون فقراتشان را درهم شکست، و قدرتشان را قرین سستى کرد دورى نمایید: از کینه ورزى قلوب، و عداوت سینه ها، و ناموافق بودن نفوس، و دست از یارى یکدیگر کشیدن. (ترجمه انصاریان)

پخت و پزمان زیاد است
شیرینی و کیک هم که مزید
هر هفته
به یک بهانه‌ای
موافقت می‌کنم تا دخترم توانمند شود
تمرین کند و یاد بگیرد
و گرنه برای سلامتی...



این‌بار شیرینی نخودچی درست کردیم فراوان
آرد نخودچی از ماه مبارک مانده
نگران از گذر زمان
گفتم تا تمام شود

خدا را شکر اما
اجازه نمی‌دهند بخورم
مریم کیک فنجانی شکلاتی پخته:
«بابا، تو نخور، برای سلامتیت خوب نیست!»

اگر چه می‌دانم از حبّ شیرینی‌ست
نه بغض بیماری
اما خوب است
خوشحالم
بچه‌ها مراقب‌اند
تا زیاد شیرینی و کیک نخورم
تا سالم‌تر بمانم! :)

جامعه هم این طور است
کنترل می‌خواهد
کنترل ِ مردمی
از کف میدان
پایین‌ترین سطح
باید باشند
آحاد ملّت
مراقب مسئولین
باید حواسشان باشد
حواسمان
همه
جلوی اشتباه را بگیریم
این به نفع خود مسئولان هم هست
به نفع همه‌مان!

چرا؟!
چون ما بهتر می‌بینیم
ما دید بهتری داریم
همیشه مستضعفین بیدارترند
آن‌هایی که با بیشترین مشکلات و مخاطرات درگیرند
آن‌ها کمتر دچار خواب غفلت می‌شوند
خواب غفلت محصول قدرت و ثروت است
نسبت مستقیم دارد!

قال أمیرنا (ع): «أَلَا فَالْحَذَرَ الْحَذَرَ مِنْ طَاعَةِ سَادَاتِکُمْ وَ کُبَرَائِکُمْ الَّذِینَ تَکَبَّرُوا عَنْ حَسَبِهِمْ وَ تَرَفَّعُوا فَوْقَ نَسَبِهِمْ وَ أَلْقَوُا الْهَجِینَةَ عَلَى رَبِّهِمْ‏ وَ جَاحَدُوا اللَّهَ عَلَى مَا صَنَعَ بِهِمْ مُکَابَرَةً لِقَضَائِهِ وَ مُغَالَبَةً لِآلَائِهِ، فَإِنَّهُمْ قَوَاعِدُ أَسَاسِ [آسَاسِ‏] الْعَصَبِیَّةِ وَ دَعَائِمُ أَرْکَانِ الْفِتْنَةِ وَ سُیُوفُ اعْتِزَاءِ الْجَاهِلِیَّةِ» (نهج‌البلاغه، خ192)
به هوش باشید، بترسید و بر حذر باشید از پیروى و اطاعت (کورکورانه) بزرگترها و رؤسایتان، همانها که به سبب موقعیت خود، تکبّر مى ورزند و خویش را بالاتر از نسب خود مى شمرند، اعمال نادرست خود را به خدا نسبت مى دهند و به انکار نعمتهاى او بر مى خیزند تا با قضایش ستیز کنند و بر نعمتهایش چیره شوند، زیرا آنها اساس و بنیان تعصب و ستون و ارکان فتنه و فساد و شمشیرهاى تکبّر جاهلیّت اند. (ترجمه مکارم)

هر هفته که نه
دو سه هفته یک‌بار
شاید ماهی یک‌بار حتی
در برنامه روزهای جمعه هست
پیتزا
از بیرون؟
نه
معمولاً خودمان می‌پزیم
پیتزاهای خانگی



گاهی بر عهده خودشان می‌گذارم
چینش آن را
چینش مواد پیتزا را
خیلی دوست دارند
برایشان جذّاب است
وقتی غذایشان را خودشان نظم می‌دهند
به سلیقه خود خُرد می‌کنند و مخلوط



خمیرمایه را خودم ساختم
یک فرآیند پنج روزه است
از ترکیب مساوی آب و آرد
آرد از نانوایی می‌خرم معمولاً
سبوس دارد بیشتر
خمیر آماده و پهن شده در اختیارشان گذاشتم
هر کدام هم سهمیه مساوی از مواد داخل پیتزا





زودتر از همه سیدمرتضی
بعد مریم
در نهایت سیداحمد آماده کرد
اضافه پنیر دو نفر دیگر را هم ریخت روی پیتزایش!



طاقت نداشتند
این‌پا و آن‌پا می‌کردند
جلوی فر
این‌که کی آماده می‌شود
انتظار...
لحظه به لحظه
تا نتیجه زحماتشان از فر در آید
این‌که ببینند چه کرده‌اند! :)



انسان اهل کار است
فطرتاً هست
کار کردن را دوست دارد
اگر منفعت آن مستقیم به خودش برسد
چرا؟!
زیرا انسان هَلوع است
حریص و خودخواه
اگر کار
تنها راه دستیابی به منفعت باشد
حتماً کار می‌کند
مشکل انسان‌های تنبل دقیقاً همین است
این‌که راه‌های کسب سود
بدون کار کردن
وجود دارد
اگر راه‌های میان‌بر را ببندیم
همه با جان و دل کار خواهند کرد!

«إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا، إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا، وَإِذَا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعًا، إِلَّا الْمُصَلِّینَ» (معارج:19-22)
همانا انسان حریص و بی تاب آفریده شده است؛ چون آسیبی به او رسد، بی تاب است، و هنگامی که خیر و خوشی [و مال و رفاهی] به او رسد، بسیار بخیل و بازدارنده است، مگر نماز گزاران. (ترجمه انصاریان)

آخ دلم!
این را در دلم گفتم
بعد از این‌که...

از دوستش یاد گرفت
اسمش را
خامه پاستیلی
روش تولید را از من خواست
از اینترنت یعنی
گشتم
یک دستور بیشتر پیدا نکردم

پخت
کیک را
خامه را نیز ساخت
عسل و گلوکز مایع
رنگ خوراکی و ژلاتین
و نمی‌دانم دیگر چه
همه را با خامه هم زد

خودش را گرفت
یکی دو ساعت که در یخچال ماند
بُرید تا بخوریم
ولی...



خودش نخورد
سیداحمد و سیدمرتضی هم خیلی خوششان نیامد
کیک را خوردند
ولی بدون خامه
بدون خامه پاستیلی
خامه‌ها جمع شد
فقط هشت هزار تومان پول خامه داده بودیم!

آخ دلم!
این را کی گفتم؟!
وقتی دلم نیامد
از کیک نخوردم
همه را تقسیم کردم بین بچه‌ها
ولی
خامه‌های پاستیلی را دور می‌ریختم؟!
واقعاً؟!
دلم نیامد خب!
خامه‌ها را خوردم
خیلی هم بد نبود
ولی
نیم‌ساعت بعد...
آخ دلم! :(

گاهی چیزهای «زیبا» چقدر «بد» در می‌آیند!

قال الأمیر (ع): «فَإِنِّی أُحَذِّرُکُمُ الدُّنْیَا فَإِنَّهَا حُلْوَةٌ خَضِرَةٌ، حُفَّتْ بِالشَّهَوَاتِ وَ تَحَبَّبَتْ بِالْعَاجِلَةِ وَ رَاقَتْ بِالْقَلِیلِ وَ تَحَلَّتْ بِالْآمَالِ وَ تَزَیَّنَتْ بِالْغُرُورِ، لَا تَدُومُ حَبْرَتُهَا وَ لَا تُؤْمَنُ فَجْعَتُهَا، غَرَّارَةٌ ضَرَّارَةٌ حَائِلَةٌ زَائِلَةٌ نَافِدَةٌ بَائِدَةٌ أَکَّالَةٌ غَوَّالَةٌ» (نهج‌البلاغه، خ111)
شما را از دنیا بر حذر مى دارم چرا که ظاهرش شیرین وبا طراوت، و در لابه لاى شهوات پیچیده شده است، به خاطر نقد بودنش جلب توجه مى کند و با این که مواهب آن ناچیز است دل ها را به سوى خود مى کشاند، آمال و آرزوهاى دنیاپرستان را در خود جمع کرده و خود را به آن آراسته و زیور فریب به خود پوشانده است، شادمانى و نعمت آن پایدار نیست و از دردها و مشکلاتش کسى در امان نمى باشد، سخت، مغرورکننده و زیانبار است و متغیّر و زوال پذیر، پایان گیرنده و نابودشدنى است و (سرانجام) ساکنان خود را مى خورد و هلاک مى کند (ترجمه مکارم)

خودش دلش می‌خواست
پسرها را بهانه کرده بود
پیشنهاد را به آن‌ها داد
تا آن‌ها مطالبه کنند:
«بابا، سیداحمد و سیدمرتضی گفتن براشون حلوا درست کنم ببرن مدرسه»
- باشه، درست کن دخترم، ولی من کمکت نمی‌کنما

شیرینی‌پزی و کار در آشپزخانه را دوست دارد
حس بزرگ شدن را
قدرت و تسلّط بر ابزار و مواد اولیّه را
تولید را
کیست که دوست نداشته باشد؟!



وارد آشپزخانه نشدم
واقعاً هیچ کمکی نکردم
عمداً
قصدم این بود که به استقلال نزدیک‌تر شود

وقت ریختن شربت زعفران اما سری زدم:
- شربتو بریزی روی آرد و روغن داغ، ممکنه بیرون بپاشه بسوزی، باید خیلی کم‌کم بریزی
«خودت می‌ریزی شربتو؟»

این قسمت را کمک کردم
بخش خطرناک کار را
و بعد
وقتی کار به اتمام رسید
حلوای خوشمزه که درست شد:
- آفرین دختر گلم!
تقریباً همه کار رو خودت انجام دادی
من نیامدم تا ببینم می‌تونی تنهایی یا نه

از این حرفم تعجّب کرد:
«جدّی؟! فکر کردم دلت نمی‌خواست حلوا درست کنم، به خاطر همین نیومدی کمکم!»

سوء تفاهم به همین سادگی شکل می‌گیرد
وقتی دخترم
در ذهن خود رفتار مرا تحلیل می‌کند
و به نتایج نادرست می‌رسد:
- نه عزیزم، وقتی اجازه دادم حلوا درست کنی، پس راضی بودم!

بچه‌ها باید حُسن نیّت را هم یاد بگیرند
چقدر تربیت، جزئیات و ریزه‌کاری دارد!

پسرها به مدرسه بردند
در کلاس تقسیم کردند
امروز
راضی برگشتند
همه خوششان آمده بود
مریم حلوای خیلی خوشمزه‌ای درست کرد!

قَالَ علی (علیه السلام): «لَا تَظُنَّنَّ بِکَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَحَدٍ سُوءاً، وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِی الْخَیْرِ مُحْتَمَلًا» (نهج‌البلاغه، ح360)
به سخنى که از کسى صادر مى شود تا جایى که براى آن محمل خیر مى یابى گمان بد مبر (ترجمه انصاریان)

صبحی که نباشد وضع همین است
می‌خواهد آشپزخانه را قبضه کند
از پختن برنج که اصلاً نمی‌گذرد
یاد گرفته و دوست دارد

قبل‌تر کته می‌گذاشتم
تا سه چهار سال پیش
بعد که دیدم چاقی دارد به سراغمان می‌آید
آبکش می‌کنم

یاد گرفته
هفته‌هایی که بعدازظهری‌ست
امکان ندارد
اجازه نمی‌دهد دست به برنج بزنم
همه را خود به انجام می‌رساند
چرا؟!



نقش خود را یافته
جامعه‌پذیر شده
می‌داند کیست و کجاست
دنیا را شناخته
می‌خواهد در آینده بهترین زن دنیا شود
و آگاه شده
این‌که مهم‌ترین نقش برای او مادری‌ست
و مادری
در همبستگی تنگاتنگ با خانه‌داری
شکر

انسان بار آمده
کوته‌بین و حریص نشده
تنگ‌نظر
این‌که به خاطر مطامع دنیا
شهرت و کثرت ِ تشویق اهلش
دنبال حضور اجتماعی و هویت پوشالی آن باشد

نور چشم من
دختر عزیز من
انسان شده
شخصیتی قدرتمند
خدا را شکر
راضی‌ام
از این‌که مثل مادرش نشده
از این‌که می‌داند قرار است در دنیا چه کند
در فریب عمومی گم نشده
تا از بهترین‌ها در آخرت باشد!

قال علی (ع): «اَلا اِنَّ مَثَلَ آلِ مُحَمَّد صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ کَمَثَل نُجُومِ السَّماءِ اِذا خَوى نَجْمٌ طَلَعَ نَجْمٌ. فَکَاَنَّکُمْ قَدْ تَکامَلَتْ مِنَ اللّهِ فیکُمُ الصَّنائِعُ، وَ اَراکُمْ ما کُنْتُمْ تَأْمُلُونَ.» (نهج‌البلاغه، خ99)
آگاه باشید که آل محمّد صلّى اللّه علیه وآله همانند ستارگان آسمانند که هرگاه ستاره اى از آنان غروب کند ستاره دیگرى آشکار شود. گویى مشاهده مى کنم نعمت هاى خدا (در زمان ظهور قائم) نسبت به شما کامل شده، و شما را به آنچه آرزو مى کردید رسانده است.  (ترجمه انصاریان)

جمعه 103 آذر 2

امروز:  بازدید

دیروز:  بازدید

کل:  بازدید