فرزند - شاید سخن حق

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
برنامه کُشون +	دوشنبه 95 خرداد 3 - 1:57 عصر
سال تحصیلی تمام می‌شود اما نوعی بهت‌زدگی اولین دستاوردی‌ست که کودکان با خود به خانه می‌آورند خوشحال‌ند اما در پس این شادی در ورای این بالا و پایین پریدن‌ها در پشت تمام خنده‌ها و قهقهه‌هاشان یک تحیّری پنهان است «چه کنمی» مخفی مانند همان حسّ بیهودگی و بی‌ثمری که ما بزرگسالان معمولاً پس از بازنشستگی دچارش می‌شویم؛ «حالا چه کنم؟!» تا امروز صبح به مدرسه می‌رفتند دیروز مدرسه رفتند یک سال هر روز هر روز به مدرسه رفتند حالا که به خانه بازگشتند این‌بار این بازگشت با تمام بازگشت‌های قبلی‌شان فرق دارد خواستم فضای ذهن‌شان آرام شود حس و حال‌شان بهبود یابد از تحیّر خلاص شوند نقطه عطف پیدا کند تحوّلشان تحوّل از دوران درس به دوران تعطیلی درازمدّت تابستان با یک جشن کوچک جشن برنامه‌کُشون! هر کدام که روز آخرش شد... آخر در یک روز که تعطیل نمی‌شوند سیداحمد را معلّمش از شنبه صبح آزاد کرد سیدمرتضی امروز آخرین روزش مریم فعلاً تا فردا و پس‌فردا باید برود هر کدام در پسین آمدنش از مدرسه برنامه درسی‌اش را از دیوار جدا می‌کند و با غیض با خشمی در چهره با هیجان و انرژی آن را مچاله می‌نماید و به سطل زباله پرتاب می‌کند! دلیل؟! تخلیه هیجانات کودکی تا همراه با آن با دور انداختن برنامه درسی هر کدورت و ناراحتی که در دل‌شان مانده غم و غصه‌های مدرسه معلّم و همکلاسی‌ها هر چه و هر چه هست دور ریخته شود و فراموش گردد و این اتفاق حسّ «تغییر» را در آنان پدید آورد این‌که وارد مرحله دیگری شده‌اند روشی ساده برای خروج از بهت‌زدگی ناشی از تعطیلی مدارس! :) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - مدرسه 36 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
فرهنگسازی جِلدی +	چهارشنبه 95 اردیبهشت 22 - 5:57 صبح
یک سؤال بسیار ساده: «آیا تصاویری که روی جلد دفتر مشق کودکان چاپ شده در رفتار آن‌ها یا آرزوهایشان یا آینده‌ای که برای خود ترسیم می‌کنند در نقشه‌هایی که می‌کشند تأثیر دارد؟!» سؤالی‌ست که از خیلی وقت پیش‌ها مطرح بوده در ذهن خود من هم بوده از وقتی تصاویر کارتون‌های غربی روی دفاتر زیاد شد همیشه هر وقت این دفترها را می‌دیدم از خودم می‌پرسیدم همین سؤالی که اکنون از شما پرسیدم پسرم سیدمرتضی کلاس اولی چند روز پیش به صورت کاملاً ناگهانی وقتی در حال رانندگی بودم وقتی دفتر مشقش همراهش نبود وقتی در حال مشق نوشتن هم نبود رو کرد به من و پرسید: «بابا انرژی هسته‌ای چیه؟» - یه قدرت خیلی زیاده که باهاش کارای زیادی میشه کرد، مث تولید برق. هنوز متوجه نشده بودم برای چی پرسیده اینو حدس زدم شاید توی اخبار شنیده یا از دوستاش یا از معلّمش در ادامه گفت: «من می‌خوام وقتی بزرگ شدم انرژی هسته‌ای درست کنم!» تعجّبم بیشتر شد گفتم: «چطور به فکر انرژی هسته‌ای افتادی حالا؟!» - عکسشو رو دفتر مشقم دیدم! یادم افتاد چند روز پیش دفتر مشق قبلیش تموم شد و این دفتر جدید رو بهش دادم قصه از این‌جا شروع شده! نه این‌که حالا حتماً تا بزرگسالی تمام این خاطرات در ذهنش باقی خواهد ماند که بگوییم این تبلیغ چقدر تأثیرگذار بوده ولی در دلش که می‌ماند تأثیر روحی این‌که نگاهش به موضوع متمایل شود که وقتی بزرگ شد وقتی با موضوع مورد نظر واقعاً برخورد کرد به عنوان یکی از انتخاب‌های جدّی پیش رویش در زندگی کشش روحی در خود احساس نماید حتی اگر فراموش نماید و نفهمد چرا این کشش و میل از درونش زبانه می‌کشد! حالا فکرش را بکنید وقتی جلد دفتر مشق کودکمان تصاویر مبتذل و مستهجن چند شخصیت کارتونی غربی...! یعنی... دلبستگی و علاقه‌مندی‌های مردم جامعه سی سال بعد را ما داریم امروز طراحی می‌کنیم و می‌سازیم! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - مدرسه 36 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
رمزگشایی شبانه +	سه شنبه 95 اردیبهشت 14 - 8:51 صبح
سال‌هاست که خودشان شب پهن می‌کنند صبح جمع مشکلی نبود تا چند ماه پیش با تغییراتی که در فضای منزل دادم اتاق مشترک پیدا کردند و در سه نقطه از اتاق سه رختخواب این‌بار برایشان تفاوت می‌کرد این‌که کجای اتاق پهن کنند کنار میزهای تحریر اولویت عجیبی داشت جایی که به در ورودی اتاق نزدیک‌تر بود و چالش شد قرار گذاشتیم هر که زودتر پهن کرد انتخاب با او مدتی جواب داد اما... آن‌قدر در پهن کردن رختخواب تعجیل می‌کردند که باز هم رقابت شدید شد این نیز دیگر جواب نداد باید برنامه‌ریزی می‌کردیم قانون می‌گذاشتیم چیزی که عادلانه باشد چنین شد که نظمی حاکم کردم اما برای تبیین آن... یادم هست سال‌ها پیش سایت سازمان امنیت ملّی شیطان بزرگ را که می‌نگریستم بخشی برای کودکان داشت بخشی که رمزنگاری و کشف رمز را بمثابه یک بازی به آن‌ها آموزش می‌داد من هم به رمز نوشتم این برنامه شبانه را نه رمزی پیچیده از کدهای عددی استفاده کردم تا حدّی ساده و مدتی‌ست هر شب هر کدام‌شان جلوی کابینت شیشه‌ای آشپزخانه می‌ایستند رمزگشایی می‌کنند عددها را تطبیق می‌دهند و از یافتن جای خود لذّت می‌برند لذّتی که هر انسانی از «حلّ مسأله» می‌برد! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
نظم ِ درونی +	شنبه 95 اردیبهشت 11 - 2:31 عصر
با گفتن می‌شود؟! به نظر شما چقدر باید به یک کودک بگویی: «منظّم باش!» تا منظّم شود آن‌هم تا این‌قدر یعنی؟! اصلاً گفتن و تکرار اثر دارد؟! یا بر لجبازی می‌افزاید؟! فرزندانم منظّم‌ند بیش از آن‌چه انتظار می‌رود انتظار از کودکانی دبستانی* دیروز عصر جمعه یعنی یکهو این را دیدم چیزهایی که مریم روی تخته‌سفیدش نوشته بود دیدم برنامه‌ریزی کرده است برای نظمش کودکی سوم دبستانی پرسیدم: «کسی گفته این را بنویسی؟» فکر کردم شاید معلّمش گفته یا پرورشی مدرسه چون من که نگفته بودم پاسخ داد: «نه! خودم به ذهنم رسید» نظم گفتنی نیست اصلاً اخلاق این‌طور است کودک نگاه می‌کند و می‌آموزد گفتن نمی‌خواهد وقتی نظم ببیند وقتی برنامه‌ریزی ببیند یاد می‌گیرد این‌طور اگر بیانگاریم... با خود می‌اندیشیدم امروز تربیت اصلاً کاری ندارد سه تا بچه باشد یا سی‌تا همه‌شان را می‌شود بدون زحمت تربیت کرد کافیست اول خود را تربیت کنی! *صرف نظر از رخصت‌هایی که خودم داده‌ام لباس را تا نکرده مثلاً در کشو بگذارند گفته‌ام همین‌که جمع می‌کنند و در جای خود می‌نهند کافیست زیرا خودم هم عادت به تا کردن ندارم و بر نظمی که خودم نداشته باشم امرشان نمی‌کنم! :) پ.ن. افتاده است روی دور امروز از مدرسه آمده این را نوشته: برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - سیده مریم 281 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
لباس سربازی +	چهارشنبه 95 اردیبهشت 1 - 8:6 عصر
فروشگاه جانبازان با بچه‌ها رفته بودیم چند وقت پیش همان‌که قبلاً دورشهر بود خیابان فاطمی و الآن مدت‌هاست رفته سر کلهری خیلی دورتر از ما دور شده و به بعضی‌ها نزدیک! خلاصه چشم سیدمرتضی به پارچه‌ای افتاد لجنی از آن‌هایی که لباس کماندوها را با آن می‌دوزند خواست خیلی خواست مصرّانه خواست خواهش کرد یعنی: «بابا، بابا، بابا، بابا، میشه ازین پارچه‌ها بخری برام لباس سربازی بدوزی؟!» نه نگفتم چند متری خریدم دو رنگ داشت از هر رنگ دو متر شلوار تا به حال زیاد دوخته بودم و آشنا برای خودم البته اما پیراهن... یکی از پیراهن‌هایش را برداشتم و اندازه زدم فوت و فن‌هایش را درآوردم و دوختم جیب می‌خواست دو تا روی پیراهن دو تا هم روی شلوارش جیب دوختم امروز صبح تمام شد دادم و پوشید داشت می‌مرد از خوشحالی! رها نمی‌کند مدام پوشیده است از مدرسه که آمده یه سره تنش چقدر کودکان مغلوب خواسته‌های خویشند و ما چطور؟! وقتی چیزی را «می‌خواهیم» چقدر «محتاج» آن می‌شویم؟! چقدر بر آن اصرار می‌کنیم؟! «خواستن» را در عربی «هوی» گویند امروز وقتی شادی سیدمرتضی را می‌دیدم با خود اندیشیدم؛ چقدر تبعیّت از «هوی» انسان را «کودک» می‌کند؟! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - خیاطی 10 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
نجّاری خانگی +	شنبه 95 فروردین 21 - 9:47 صبح
آیا می‌شود با هزینه‌ای کمتر در حدّ یک سوم کمد و دیگر لوازم چوبی منزل را تهیه کرد؟! به صورت خانگی خودمان بسازیم یعنی می‌شود، آری می‌شود... ما کردیم و شد زیاد هم سخت نبود! داستان آن این است: تا وقتی یکی‌شان مدرسه می‌رفت میز خودم کافی بود حتی وقتی دو تا شدند شیفت‌شان فرق می‌کرد یکی صبحی و دیگری عصری مشق‌هایشان را روی همان میز می‌نوشتند مشکل خاصّی نبود تا این‌که... وقتی سه بچه مدرسه‌ای داشته باشی با هم که قرار باشد مشق بنویسند امسال یعنی همین سال تحصیلی که در گذر است... هر کدام کلّی کتاب و دفتر هم میز تحریر و هم البته کمد نیازشان است به این دلیل، دست به طراحی زدم میزهای همراه با کمدی که در مغازه‌ها می‌فروشند چند ایراد عمده برای ما داشتند: 1. بزرگ بودند و جای زیادی اشغال می‌کردند 2. گران بودند و سه تای‌شان بار اضافی مالی تحمیل می‌کرد 3. سنگین و جابه‌جایی‌شان در منزل دشوار 4. نیاز به صندلی داشتند و آن نیز بر اشغال فضای خانه می‌افزود من با میزهای نشستنی روی زمین بیشتر موافق بودم پس طرح فوق را با این ویژگی‌ها کشیدم: 1. نیازی به صندلی ندارد 2. جای کمی اشغال می‌کند 3. سبک است و به سادگی قابل جابه‌جایی 4. چوب کمتری نیاز دارد و طبیعتاً ارزان‌تر می‌شود به شکلی طراحی کردم که میز تحریر در حالت عادی بسته باشد به عنوان در روی کتابخانه تحتانی بخشی که کتاب‌ها در آن قرار می‌گیرد که سنگینی‌شان در پایین میز به تعادل و ثبات بهتر آن کمک می‌کند بخش بالایی را شیب‌دار طراحی کردم تا وسایلی مانند مداد و خودکار سر بخورد و برود ته به راحتی بیرون نیافتد و همین شیب سبب شود نور لامپ اُریب بتابد به میز مطالعه یک لبه کوچک در جلو مانع تابش مستقیم نور لامپ به چشم‌ها می‌شود و رفتم نجّاری چندین جای مختلف قبول نمی‌کردند همه‌شان مدعی بودند که فقط سِری‌کاری می‌کنند تعداد بالا می‌زنند یعنی خیابان کاسه‌گران شهر قائم را گشتم جای معروفی در شهر قم یک نجّار پیدا کردم قبول کرد پیشنهاد کرد با نئوپان روکش‌دار بسازد قبول کردم هر کدام 80 هزار تومان در آمد روزهای آخر شهریور بود قبل از باز شدن مدرسه‌ها کار تمام شد و میزکمدهای کوچک به سادگی در خودروی سواری جا شدند و به خانه آوردم لولایی که می‌خواستم را پیدا نکرد نجّار به اجبار با ترفند دیگری باز شدن میزها را پیاده‌سازی کردم بچه‌ها از این میزها خیلی خوش‌شان آمد تمام دفتر و کتاب‌های‌شان بسامان شد و نظم و نسق گرفت احساس هویّت تحصیلی هم که به کنار انرژی و امیدی که حسّ بهتری از دانش‌آموزی به آن‌ها می‌دهد یک حرف عجیب از نجّار شنیدم این‌که چوب‌ها را خود نمی‌بُرد نئوپان روکش‌دار (ملامینه) ابزار ویژه‌ای برای برش نیاز دارد ابزاری که فقط بعضی شرکت‌ها در اختیار دارند چند هفته‌ای که از سال تحصیلی گذشت مشکل لباس هم پیدا شد حالا هر سه‌شان لباس‌های ویژه مدرسه داشتند در کنار سایر البسه‌شان آویزان کردنش به جالباسی عمومی منزل هم داستانی داشت برای خود لباس‌های مدرسه‌ای به رنگ و شکل هم و اشتباهاتی که رخ می‌داد و جابه‌جاپوشی‌ها و کلاً بی‌سامان بودن البسه مرا بر آن داشت که به سه کمد بیاندیشم برای سه فرزند محصّلم قیمت آماده‌اش در مغازه دانه‌ای 400 هزار تومان می‌گفتند که چند ایراد عمده داشت: 1. معمولاً کشو داشتند که نیازی به آن نداشتیم 2. قد بچه‌ها به میله آویز آن‌ها نمی‌رسید و بلند بودند 3. قیمت هم که واقعاً گران، سه‌تایش سر به میلیون می‌گذاشت این شد که دوباره دست به طراحی شدم با نرم‌افزار PolyBoard کمدها را به صورت سه‌بعدی طراحی کردم و به سراغ همان نجّار رفتم کمدی طراحی کردم که کوتاه باشد دست بچه‌ها به میله آویز برسد تجربه هم نشانم داده بود که معمولاً ما چیزهای فراوانی را روی کمدها قرار می‌دهیم گفتم سقف کمد را هم دوردار بسازم که خودش فضای اضافه‌ای باشد برای قرار دادن بعضی وسایل تعجب کردم وقتی قیمت 300 هزار تومان را از نجّار شنیدم باز هم مقرون به صرفه نبود از پسش بر نمی‌آمدم این شد که سراغ جایی را گرفتم که نئوپان‌های روکش‌دار را می‌بُرید ولی... هیچ... هیچ نجاری آدرس نمی‌داد از هر نجّاری که می‌پرسیدم با شگفتی... انگار تعمّداً قصد پنهان‌کاری داشتند مشکوک شدم حتی یک نجّاری گفت من قطعات را برایت سفارش می‌دهم و متری 30 هزار تومان به دستت می‌رسانم ولی او هم نشانی شرکتی که برش را انجام می‌دهد نداد! اندیشیدم اتصال قطعات که نباید سخت باشد دشواری کار بیشتر همان برش است پس از دوستان و آشنایان سراغ گرفتم تا این‌که یکی از دوستان آدرس داد: بعد از پل امینی‌بیات یه کوچه‌ای هست دست راست یه مغازه دیدم که چوب‌های بزرگ رو برش می‌ده! رفتم و نجّارها را دیدم صف کشیده و منتطر ماجرا را فهمیدم و جریان کلاه‌برداری بزرگ را آن‌چه امروز اتفاق می‌افتد... یک وقتی نجّار باید نئوپان را برش می‌داد روکش را دستی می‌چسباند چسب می‌زد و در گیره می‌گذاشت آخر سر هم میخ می‌کوبید بیشتر کارها هم با دست خب البته که قیمت یک کمد معقول بود زیاد بیافتد اما امروز... نئوپان‌ها یا MDFها در کارخانه روکش می‌خورند ملامینه یا لترون ملامینه حدود 2 میلی‌متر ضخامت دارد و بسیار مقاوم در برابر آب و ضربه و فشار خیلی هم زیبا و در طرح‌های متنّوع که حتی رنگ هم نمی‌خواهد بعضی هم روکش «های‌گلس» که مانند شیشه است و با طرح‌های بسیار درخشان نجّارها به همین‌جا می‌آیند همین‌جایی که من پیدا کردم اندازه‌ها را می‌دهند شرکت هر پانل نئوپان ملامینه را 130 هزار تومان و هر پانل MDF را 200 هزار تومان می‌فروشد پانل‌هایی که حدوداً 6.6 متر مربع مساحت دارند یعنی ملامینه کمتر از 20 هزار تومان متری و MDF حدود متری 30 هزار تومان قطعات شما را هم برش می‌دهد این‌جایی که من رفتم با دست برش می‌دادند جاهایی هم هست که با دستگاه برش خودکار CNC یک پرتو لیزر همه کار برش را به انجام می‌رساند و نجّار فقط یک متصل‌کننده است قطعات را بدون استفاده از چسب تنها با پیچ به هم وصل می‌نماید کاری بسیار آسان و پرسود پرسود؟! زیرا پولی را می‌گیرد که متناسب با حجم کار نیست و مشتری ما یعنی گمان می‌کنیم حق با اوست و زحمت زیادی کشیده پولی را می‌دهیم که به نجّارهای نخستین می‌دادیم امروز نجّاری با این تعریف جدید با این فناوری‌ها... خلاصه زیاد دارند می‌گیرند نجّارهایی که این‌چنین قیمت می‌دهند! وقتی دیدم سرش شلوغ است نجّارها می‌نشستند و تک به تک اندازه‌ها را می‌گفتند متصدّی هم وارد نرم‌افزاری می‌کرد که قطعات را می‌چید در یک پانل کامل و پرینت آن را می‌داد برای برش در صف نایستادم آمدم خانه و نرم‌افزار را در اینترنت جستم CutMaster 2D Pro اصلاً سخت نیست ابتدا اندازه پانل را می‌دهی دیده بودم که پانل‌هایشان را 183 در 366 محاسبه می‌کنند از هر اندازه می‌گویی چند تا می‌خواهی اگر هم مصرّ باشی که «به راه چوب» برش داده شود مثلاً برای درهای کمد که معمول است خطوط طرح چوب عمودی باشند گزینه خاصی را در نرم‌افزار فعال می‌کنی در نهایت برای هر پانل یک صفحه پرینت به تو می‌دهد نرم‌افزار جاهایی را که باید نوار دور بخورد نواری که حدود 2 میلی‌متر ضخامت دارد و باید آن را نیز در اندازه‌هایت به حساب آوری یک خط زیر آن می‌کشی که به شرکت می‌فهماند باید آن اضلاع را نوار بچسباند نوار را هم دستگاه می‌زند آن نیز کاری ساده و بدون زحمت است این بار پرینت‌ها را بردم دیگر در صف نایستادم در صفی که نجّارها ایستاده بودند! یکی از نجّارها گیر داد که: حاج آقا شما چرا اومدی این‌جا؟! گفتم: شما نجّارها گران می‌گیرید آمدم خودم بسازم تا ارزان در آید کنایه‌ای زد: «اگر شما بیایید نجّاری کنید فردا هم ما نجّارها منبر می‌رویم‌ها...» و قطعات را گذاشتم صندوق عقب آوردم خانه و مونتاژ کردم منصفانه حساب کنیم، مفت در آمد تمام قطعات چوب روی هم حدود سیصدهزار تومان دو تا پانل ملامینه برد، با هزینه برش و نوار دور حدود 80 هزار تومان هم ابزار و یراق از گازر و لولا تا پیچ و برچسب دایره‌ای روی پیچ و لوله آویز و... می‌دانید قیمت هر کمد چند در آمد؟! فقط و فقط... آری فقط و فقط 130 هزار تومان! باورتان نمی‌شود! حالا منصفانه هست که نجّار بگیرد 300 هزار تومان؟! از همه زیباتر این‌که بچه‌ها هم کمکم کردند قطعات خیلی تمیز بود نیازی نبود در حیاط کار کنم روی فرش یک پارچه‌ای انداختم و مشغول اتصال شدم بچه‌ها هم در تلاش قطعات را نگه می‌داشتند تا من پیچ‌ها را ببندم از این‌که کمدهایشان را خودشان می‌ساختند غرق لذّت یک روز و نیم طول کشید بستن هر کمد فقط نصف روز زمان گرفت دو سه ساعت یعنی در میان طرح‌های ملامینه طرح «گردوی قدیمی»‌ را انتخاب کردم که نجّارها به آن «سِویز آنتیک» می‌گویند چون این طرح‌ها از ترکیه آمده و در زبان ترکی «گردو» را «سویز» گویند چند ماهی‌ست که بچه‌ها کمد دارند لباس‌هایشان را خود مدیریت می‌نمایند نظم بیشتری یافته و من هم هر جا رفته‌ام و با هر که سخن گفته‌ام قصه «نجّاری خانگی» را تعریف کرده و جالب این‌که در همین چند وقت چند تن از دوستان عمل کرده و جواب گرفته‌اند یکی باید درب کابینت‌هایش را تعویض می‌کرد نجّار گفته بود یک میلیون و هشتصد هزار تومان هزینه می‌شود اگر بخواهد MDF‌ بزند درها را راهنمایی‌اش کردم خودش با CutMaster اندازه زد و MDF را قطعه‌قطعه شده تحویل گرفت نصب کرد می‌گفت با ششصد هزار تومان کارش انجام شده! این شد که به نظرم آمد در وبلاگ بنویسم تصاویر را هم قرار بدهم تا مخاطبین هم چه بسا بهره‌مند شوند با یک تیر دو هدف؛ هم هزینه پایین هم یک دورهمی در منزل برای ساخت و ساز و چقدر بچه‌ها ساختن را دوست دارند باور نمی‌کنید؟! خودتان امتحان کنید! :) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - ساخت 12 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
نمایش کودکانه +	پنج شنبه 95 فروردین 19 - 10:17 عصر
گفت: هدیه روز پدر! نمایشی که با هم اجرا کردند سیدمرتضی در نقش راوی سیداحمد نقش رسول مکرّم اسلام (ص) و مریم در نقش سیده زنان عالم، صدیقه کبری (س) عنوان نمایش: «ام ابیها» متن آن از کتاب «هدیه‌های آسمانی» سوم دبستان اخذ شده با هم تئاتر بازی کردند ایده از مریم کارگردانی و طراحی لباس و بازی‌گردانی هم از خودش سیدمرتضی تازه به درس تشدید رسیده بسیاری از کلمات را نخوانده بعضی از حروف را... پُرغلط می‌خواند اما... مهم این است که می‌خواند در نقش راوی...! گفتند: سه نمایش دیگر هم در دستور کار داریم قرار است تمرین کنند و در روزهای بعد برای پدرشان اجرا نمایند! نخستین نمایش نیم‌ساعته‌شان، ساعتی پیش اجرا شد با تشکر از بازیگران خردسالم! :) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
پاپیون +	دوشنبه 94 اسفند 24 - 10:59 صبح
یه پیراهن برای سیدمرتضی خریدم نُه تومن ساده و بدون نوشته‌های خارجی ساخت ایران ولی... یه پاپیون اشانتیون داشت به فروشنده گفتم بردارد سیدمرتضی خودش مدرسه بود ممکن بود اگر بعداً خودش ببیند دلش بخواهد روی لباسش بماند بچه‌ها معمولاً‌ این‌طورند خود ما هم بودیم یک چیز را کامل می‌خواهیم با تمام متعلّقاتی که در مغازه به آن چسبیده است و فروشنده برداشت مریم همراهم بود گفت: «مگه پاپیون اشکال داره؟» گفتم: «نه دخترم، اشکال نداره ولی... آدم‌هایی که از آن استفاده می‌کنند در جامعه ما معمولاً نگاه خوبی نسبت به آن‌ها وجود ندارد!» فروشنده خندید سرم را که بلند کردم گفت: «توجیه خوبی بود حاج آقا :)» ولی واقعاً همین است ما با لباس پوشیدن باند و گروه و دسته خود را نشان می‌دهیم این‌که در کدام خرده‌فرهنگ نفس می‌کشیم و با کدام بخش از جامعه ارتباط داریم متعلّق به چه فرقه‌ای هستیم و مایل به ارتباط با چه افرادی می‌باشیم تصوّر می‌کنم باید: دقّت کنیم لباس اشتباه تن فرزندانمان نکنیم و آنان را در گروهی قرار ندهیم که نمی‌خواهیم در آن باشند! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - سیده مریم 281 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
رأی دادیم +	جمعه 94 اسفند 7 - 9:19 صبح
اول وقت جزء اولین نفرات پای صندوق رأی ما که رأی خود را دادیم به تکلیف عمل کردیم و پای عهد با خداوند ماندیم باقی بر عهده نمایندگان‌مان است این‌که پاسدار عهد خویش با خداوند باشند! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
راهپیمایی +	پنج شنبه 94 بهمن 22 - 6:26 عصر
برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

< << 46 47 48 49 50 >> >

شنبه 103 آذر 3

امروز: بازدید

دیروز: بازدید

کل: بازدید

برچسب‌های نوشته‌ها

فرزند عکس سیده مریم سید احمد سید مرتضی مباحثه اقتصاد آقامنیر آشپزی فرهنگ فلسفه خانواده کار مدرسه سفر سند آموزش هنر بازی روحانیت خواص فیلم فاصله طبقاتی دشمن ساخت انشا خودم خیاطی کتاب جوجه نهج‌البلاغه تاریخ فارسی ورزش طلاق

آشنایی

السلام علیک
یا أباعبداللهسید مهدی موشَّح
آینده را بسیار روشن می‌بینم. شور انقلابی عجیبی در جوانان این دوران احساس می‌کنم. دیدگاه‌های انتقادی نسل سوم را سازگار با تعالی مورد انتظار اسلام تصوّر می‌نمایم. به حضور خود در این عصر افتخار کرده و از این بابت به تمام گذشتگان خود فخر می‌فروشم!

فهرست

شناسنامه

نام: سید مهدی موشَّح
نام مستعار: موسوی
جنسیت: مرد
استان محل سکونت: قم
زبان: فارسی
سن: 44
تاریخ تولد: 14 بهمن 1358
تاریخ عضویت: 20/5/1383
وضعیت تاهل: طلاق
شغل: خانه‌کار (فریلنسر)
تحصیلات: کارشناسی ارشد
وزن: 125
قد: 182

آرشیو

بیشترین نظرات

بیشترین دانلود

طراح قالب

خودمآری! طراح این قالب خودم هستم... زمانی که گرافیک و Html و جاوااسکریپت‌های پارسی‌بلاگ را می‌نوشتم، این قالب را طراحی کردم و پیش‌فرض تمام وبلاگ‌های پارسی‌بلاگ قرار دادم.
البته استفاده از تصویر سرستون‌های تخته‌جمشید و نمایی از مسجد امام اصفهان و مجسمه فردوسی در لوگو به سفارش مدیر بود.

در سال 1383

تعداد بازدید