سید مهدی موشَّح - شاید سخن حق

در صفحه نخست می‌خوانید: مهاجرت معکوس - فارسی نویسی در فوکاسکی - چرا لباس متفاوت؟ -
سادگی ِ سوء تفاهم +	شنبه 97 آذر 3 - 7:45 عصر
خودش دلش می‌خواست پسرها را بهانه کرده بود پیشنهاد را به آن‌ها داد تا آن‌ها مطالبه کنند: «بابا، سیداحمد و سیدمرتضی گفتن براشون حلوا درست کنم ببرن مدرسه» - باشه، درست کن دخترم، ولی من کمکت نمی‌کنما شیرینی‌پزی و کار در آشپزخانه را دوست دارد حس بزرگ شدن را قدرت و تسلّط بر ابزار و مواد اولیّه را تولید را کیست که دوست نداشته باشد؟! وارد آشپزخانه نشدم واقعاً هیچ کمکی نکردم عمداً قصدم این بود که به استقلال نزدیک‌تر شود وقت ریختن شربت زعفران اما سری زدم: - شربتو بریزی روی آرد و روغن داغ، ممکنه بیرون بپاشه بسوزی، باید خیلی کم‌کم بریزی «خودت می‌ریزی شربتو؟» این قسمت را کمک کردم بخش خطرناک کار را و بعد وقتی کار به اتمام رسید حلوای خوشمزه که درست شد: - آفرین دختر گلم! تقریباً همه کار رو خودت انجام دادی من نیامدم تا ببینم می‌تونی تنهایی یا نه از این حرفم تعجّب کرد: «جدّی؟! فکر کردم دلت نمی‌خواست حلوا درست کنم، به خاطر همین نیومدی کمکم!» سوء تفاهم به همین سادگی شکل می‌گیرد وقتی دخترم در ذهن خود رفتار مرا تحلیل می‌کند و به نتایج نادرست می‌رسد: - نه عزیزم، وقتی اجازه دادم حلوا درست کنی، پس راضی بودم! بچه‌ها باید حُسن نیّت را هم یاد بگیرند چقدر تربیت، جزئیات و ریزه‌کاری دارد! پسرها به مدرسه بردند در کلاس تقسیم کردند امروز راضی برگشتند همه خوششان آمده بود مریم حلوای خیلی خوشمزه‌ای درست کرد! قَالَ علی (علیه السلام): «لَا تَظُنَّنَّ بِکَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَحَدٍ سُوءاً، وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِی الْخَیْرِ مُحْتَمَلًا» (نهج‌البلاغه، ح360) به سخنى که از کسى صادر مى شود تا جایى که براى آن محمل خیر مى یابى گمان بد مبر (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - کار 38 - آشپزی 93 - سیده مریم 281 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: مهاجرت معکوس - فارسی نویسی در فوکاسکی - چرا لباس متفاوت؟ -
در دسترس +	شنبه 97 آذر 3 - 7:17 عصر
«می‌دونی بزرگ شدم می‌خوام چه کاره بشم؟» - چکار؟ «می‌خوام برم عراق یه رستوران غذای ایرانی بزنم آشپزی کنم بعد زن عراقی بگیرم بچه‌هام دو رگه بشن هم عربی حرف بزنن هم فارسی» این آرزو خیلی واقعی‌ست خیالی و فانتزی و دور از دسترس نیست نه آن‌ چیزهایی که ما می‌گفتیم در کودکی‌مان: خلبان، ناوخدای کشتی و مخترع خوشحال شدم چرا؟ زیرا هنگام تحلیل وقتی به رفتار کودکان می‌نگرم احساس می‌کنم بیشتر تحت تأثیر اراده‌های بزرگ‌ترهایمان بودیم تشویق‌هایشان خواسته‌هایشان ارزش‌های غیرواقعی‌شان او اما مستقل فکر می‌کند وابسته نیست این خیلی خوب است خیلی خوب من این‌طور فکر می‌کنم وقتی درباره دنیا با ما صحبت می‌کردند اِعمال نفوذ می‌کردند در ذهن‌مان با بزرگنمایی بعضی مشاغل خاصّ که به آرزوهای غیرواقعی بیاندیشیم هر چه که دور از دسترس برای اشتغال برای آینده برای بزرگسالی‌مان اما کودک را اگر رها کنیم به گمانم با آرزوهای خودمان پر نکنیم واقعیت را ببیند می‌بیند انتخاب‌های در دسترس‌تری می‌کند واقعی تصمیم می‌گیرد! امیرالمؤمنین (ع): «لَوْ شِئْتُ لَاهْتَدَیْتُ الطَّرِیقَ إِلَى مُصَفَّى هَذَا الْعَسَلِ وَ لُبَابِ هَذَا الْقَمْحِ وَ نَسَائِجِ هَذَا الْقَزِّ، وَ لَکِنْ هَیْهَاتَ أَنْ یَغْلِبَنِی هَوَایَ وَ یَقُودَنِی جَشَعِی إِلَى تَخَیُّرِ الْأَطْعِمَةِ، وَ لَعَلَّ بِالْحِجَازِ أَوْ الْیَمَامَةِ مَنْ لَا طَمَعَ لَهُ فِی الْقُرْصِ وَ لَا عَهْدَ لَهُ بِالشِّبَعِ، أَوْ أَبِیتَ مِبْطَاناً وَ حَوْلِی بُطُونٌ غَرْثَى وَ أَکْبَادٌ حَرَّى» (نهج‌البلاغه، ن45) (فکر نکنید من قادر به تحصیل لذت هاى دنیا نیستم. به خدا سوگند) اگر مى خواستم مى توانستم از عسل مصفا و مغز گندم و بافته هاى ابریشم براى خود (بهترین) غذا و لباس را تهیّه کنم; اما هیهات که هواى نفس بر من چیره شود و حرص و طمع مرا وادار به انتخاب طعام هاى لذیذ نماید در حالى که شاید در سرزمین حجاز یا یمامه (از مناطق شرقى عربستان) کسى باشد که حتى امید براى به دست آوردن یک قرص نان نداشته و هرگز شکمى سیر به خود ندیده باشد. آیا من با شکمى سیر بخوابم در حالى که در اطراف من شکم هاى گرسنه و جگرهاى تشنه باشند؟! (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - کار 38 - سید احمد 274 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: مهاجرت معکوس - فارسی نویسی در فوکاسکی - چرا لباس متفاوت؟ -
شفافیت ِ اندرویدی +	دوشنبه 97 آبان 28 - 5:0 صبح
گفتنش سخت است معمولاً پنهان دوست ندارد کسی بگوید فرهنگ ما این‌طور کلاً شکل گرفته درآمدها مخفی باشد همه از هم حتی درون خانواده‌ها خیلی عجیب است من اما از آن‌ها نبودم هنوز هم نیستم خوب است به گمانم این‌که به هم کمک کنیم این‌که شفاف باشیم این‌که در تجارت و بازار راهی برای یکدیگر بگشاییم تجربه به اشتراک نهیم این برنامه را که نوشتم نگران بودم نمی‌دانستم چقدر باید قیمت بگذارم کجاها باید برای عرضه قرار دهم قوانین کافه‌بازار را هم نمی‌دانستم ولی خدا را شکر وقتی دیدم چهل هزار تومان حق عضویت می‌خواهند آیا باید بپذیرم یا خیر با آن‌همه درصدی هم که روی هر فروش می‌گرفتند مستقل اقدام کردم در وبلاگ خود گذاشتم نه هیچ جای دیگر و لینک دادم به یک سایت پرداخت آن سایت هم 500 تومان روی هر پرداخت بر می‌داشت نتیجه چه شد؟! رضایت‌بخش می‌نویسم تا دیگران هم بدانند تا امروز 415 هزار تومان فروش داشته است شفاف می‌گویم درآمد خالص یعنی بدون هیچ درصدی برای هیچ شرکتی تقریباً ماهی 140 هزار تومان این را نوشتم تا بدانند آن‌هایی که تازه می‌خواهند وارد این فضا شوند بازار هدف را بهتر بشناسند دولت باید این‌طور باشد دخل و خرجش معلوم مملکت که دیگر پلیسی نیست قرار نیست باج و خراج به حلقوم خوانین بریزد تا بخواهند پنهانش دارند و دزدکی خرج کنند انگلیس و آمریکا هم که دیگر دستشان در مملکت نیست کوتاهش کردیم تمام دولت باید شفاف باشد تمام مجلس باید شفاف باشد تمام قضا باید شفاف باشد از نظر مالی مثل کار خوبی که شهرداری تهران کرده است این‌جا درست همان کلام گهرباری که آقایمان فرمود: «مسئول در جمهوری اسلامی عملکرد خودش را به‌طور واضح در اختیار مردم قرار بدهد.» (خطبه‌های نماز عید سعید فطر، 1388/6/29) وقتی مولا علی (ع) خود را موظّف به شفافیت می‌داند: «اَلا وَ اِنَّ لَکُم عِندِی اَن لَا اَحتَجِبَنَّ دُونَکُم سِرّاً اِلّا فی حَرب» (امالی طوسی، ص217) «بدانید حقّ شما بر من است که چیزى را از شما جز اسرار جنگ پنهان ندارم» تمام حکومت اسلامی باید تابع کلام مولا باشد نباشد؟! بلای ما فرهنگ فاسدی‌ست که از دوران ستمشاهی باقی مانده است رسوخ کرده در مردم و مسئولین ول کن هم نیست این‌که در امور مالی همواره پنهان‌کاری می‌کنند! امیرالمؤمنین (ع): «فَاسْتَعِنْ بِاللّهِ عَلى ما اَهَمَّکَ ... وَ اخْفِضْ لِلرَّعِیَّةِ جَناحَکَ، وَابْسُطْ لَهُمْ وَجْهَکَ، وَ اَلِنْ لَهُمْ جانِبَکَ، وَ آسِ بَیْنَهُمْ فِى اللَّحْظَةِ وَ النَّظْرَةِ، وَ الاْشارَةِ وَ التَّحِیَّةِ، حَتّى لایَطْمَعَ الْعُظَماءُ فى حَیْفِکَ، وَ لایَیْاَسَ الضُّعَفاءُ مِنْ عَدْلِکَ.» (نهج‌البلاغه، ن46) پس در مشکلات از خدا یارى جوى ... پر و بالت را برابر رعیّت بگستران، با مردم گشاده روى و فروتن باش، و در نگاه و اشاره چشم، در سلام کردن و اشاره کردن با همگان یکسان باش، تا زورمندان در ستم تو طمع نکنند، و ناتوانان از عدالت تو مأیوس نگردند. (ترجمه دشتی) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: مهاجرت معکوس - فارسی نویسی در فوکاسکی - چرا لباس متفاوت؟ -
می تو +	یکشنبه 97 آبان 27 - 5:0 صبح
وحشتناک است آمار مؤسسه گالوپ اتفاقی دیدم عجب نگران کننده: 36 درصد زنان آمریکایی نگران هستند نگران تجاوز یعنی احساس امنیّت ندارند امنیّت اجتماعی زیاد نیست؟! یعنی از هر سه زن یکی‌شان احساس ناامنی می‌کند در جامعه ایالات متحده! خبر را خودتان ببینید: اینجا یک‌سال هم هست که جنبش افشاگری راه انداخته‌اند هشتگی در شبکه‌های مجازی هر کسی که مورد تجاوز واقع شده پنهان بوده بیاید لو بدهد تا نگرانی‌ها کم شود مثلاً (!) اما نشده بیشتر هم شده تازه گمان کرده‌اند با اشاعه‌اش کم می‌شود یعنی چه انتظاری!؟ قال علی (ع): «وَ قَدْ عَلِمْتُمْ اَنَّهُ لایَنْبَغى اَنْ یَکُونَ الْوالِىَ عَلَى الْفُرُوجِ وَالدِّماءِ والْمَغانِمِ وَالاَْحْکامِ وَ اِمامَةِ الْمُسْلِمینَ الْبَخیلُ فَتَکُونَ فى اَمْوالِهِمْ نَهْمَتُهُ، وَ لاَ الْجاهِلُ فَیُضِلَّهُمْ بِجَهْلِهِ، وَ لاَ الْجافى فَیَقْطَعَهُمْ بِجَفائِهِ، وَ لاَ الْخائِفُ لِلدِّوَلِ فَیَتَّخِذَ قَوْماً دُونَ قَوْم، وَ لاَ الْمُرْتَشى فِى الْحُکْمِ فَیَذْهَبَ بِالْحُقُوقِ وَ یَقِفَ بِها دُونَ الْمَقاطِعِ، وَ لاَ الْمُعَطِّلُ لِلسُّنَّةِ فَیُهْلِکَ الاُْمَّةَ.» (نهج‌البلاغه، خ131) شما مى دانید که حاکم بر نوامیس و جان و اموال و احکام نباید بخیل باشد تا در گردآورى مال مسلمانان به نفع خود حریص باشد، و نباید جاهل باشد تا با جهلش مردم را گمراه کند، و نباید ستمکار باشد تا آنان را به ستم خود از حقوقشان محروم نماید، و نباید در وحشت از دست به دست شدن دولتها باشد تا قومى را بر قوم دیگر ترجیح دهد، و نباید رشوه خوار در حکم و داورى باشد تا حقوق مردم را از بین ببرد و در رساندن حق به صاحبش توقف نماید، و نباید تعطیل کننده سنّت پیامبر باشد تا به این سبب امّت را دچار هلاکت کند. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: دشمن 13 - فرهنگ 89 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: مهاجرت معکوس - فارسی نویسی در فوکاسکی - چرا لباس متفاوت؟ -
فهم غلط از استخاره 6 +	جمعه 97 آبان 25 - 5:0 صبح
راستی تفأّل به قرآن که می‌دانیم حرام است نهی شده شدید: شیخ بزرگوار کلینی از امام صادق(ع)روایت کرده است که «به قرآن تفأل مکن» (کافی، ج2، ص629) علامه مجلسی (ره) می فرماید: این حدیث را تأویل کرده اند به این که از فال گشودن قرآن برای استنباط احوال آینده از آیات نهی شده است، چنان که برخی از جاهلان، این روش را وسیله ای برای کسب روزی خود قرار داده اند و به این صورت، مردم را فریب می دهند. خب اگر تفأل به قرآن نهی دارد پس استخاره چیست؟ استخاره تفأل نیست یعنی چه؟ یعنی قرار نیست از آینده خبر دهد: اما استخاره با قرآن، تفأّل به شمار نمی‌رود؛ زیرا استخاره آن است که انسان در کاری که قصد انجام دادن یا ترک آن را دارد از خداوند بخواهد وی را در آنچه خیر و صلاح او است- اعم از فعل یا ترک- راهنمایی کند. امّا از نظر حکم، برخی تفأّل به قرآن به معنای کشف آینده و دستیابی به عواقب امور را حرام، ولی اکثر، مکروه دانسته‌اند. چنان‌که برخی تفأّل به معنای فال نیک زدن هنگام شنیدن یا خواندن آیه‌ای را مکروه دانسته‌اند؛ لیکن تفأّل به قرآن به معنای استخاره با آن نه تنها کراهت ندارد بلکه- بنابر تصریح بعضی- استحباب دارد و روایات متعدّدی در چگونگی استخاره با قرآن وارد شده است. (جواهرالکلام، ج12، ص170) پس اگر می‌پندارید استخاره خبر از آینده است هرگز هرگز قرآن را به این منظور نگشایید زیرا مصداق تفأّل می‌شود قرار نیست ما از آینده خبر داشته باشیم زیرا تقلّب در امتحان می‌شود و خداوند عالم است از تقلّب آگاه می‌شود و قادر است آن‌قدر که اجازه تقلّب در امتحان به هیچ‌کس ندهد! فارغ از این احوالات اگر می‌پندارید در حوزه فرد موفقی می‌شوید من نیز چنین می‌پنداشتم ولی نشدم مدیریت حوزه بیمار است نظام آموزشی آن لطمات شدیدی خورده من سه بار از سه مدرسه در حوزه اخراج شدم زیرا به قوانین خشک و بی‌مغز آن تن ندادم حوزه‌ای که من و شما می‌شناختیم حوزه شیخ انصاری بود حوزه شیخ طوسی بود حوزه‌ای که در آن آزادی تحصیل و انتخاب استاد و کتاب بود حوزه علمیه قم نیست امروز حوزه علمیه چون دانشگاه شده بعد از انقلاب وارد که می‌شود همه چیز بسته است کتاب‌ها مشخص اساتید هم حضور و غیاب اگر با این نظام آموزشی فردی بپندارد که موفق می‌شود زهی خیال باطل اگر می‌توانستم اگر می‌دانستم خود را عرض می‌کنم داخل در نظام آموزشی حوزه نمی‌شدم تا مشمول حضور و غیاب و فشار آموزشی نگردم آزاد و متفرقه درس خواندن بهتر اساتید را حداقل می‌‌توانستم خودم انتخاب نمایم البته خب موانعی هست مسأله شهریه و اسکان و البته ملبّس شدن حضرت آقا در سال 1389 که به قم تشریف آوردند به شدّت انتقاد فرمودند از اشکالات نظام آموزشی حوزه ولی خب عدّه‌ای متحجّر اجازه ندادند گروهی نادان همان‌هایی که عقل خود را تعطیل کرده‌اند و تا آخر عمر فقط راهی را درست می‌پندارند که پدرانشان رفته‌اند نگذاشته و نمی‌گذارند تغییر مثبتی روی دهد امید که بشود باید تلاش کنیم که تحوّلی مثبت رخ بدهد تحوّلی که مقام معظّم رهبری بارها از حوزویان مطالبه کرده‌اند ایشان تحوّل حوزه را قهری می‌دانند اما ضرورت دارد این تحوّل مدیریت شود تا بیراهه نرود پناه بر خدا برچسب‌های مرتبط با این نوشته: مباحثه 267 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: مهاجرت معکوس - فارسی نویسی در فوکاسکی - چرا لباس متفاوت؟ -
اصل ِ مخالفت +	پنج شنبه 97 آبان 24 - 5:0 صبح
عمو پورنگ نگاه می‌کنند سیدمرتضی آغاز می‌کند: «خودشون آتیش روشن کردن داره دود می‌کنه، بعد می‌گن هوا رو آلوده نکنین» سیداحمد بی‌درنگ پاسخ می‌دهد: «این دود به طبیعت آسیب نمی‌زنه، دود گازوئیله که هوا رو آلوده می‌کنه!» اصل بر مخالفت است خیلی بد است فرهنگ شده است مدت‌هاست در بلاد ما عادت کرده‌ایم مخالف‌خوانی کنیم در هر وضعیتی هر چه که باشد یک عادت سیاسی زشت مطمئن هستم تقریباً اگر سیداحمد به دود اعتراض کرده بود نقش‌ها عوض می‌شد سیدمرتضی به توجیه دست می‌زد چرا؟! زیرا هدف «مخالفت» است! هر روز نمی‌بینیم؟ بسیار تقریباً همه از هوای نفس مسأله تقواست دین‌داری اخلاق آن جناح سیاسی آن حرف را می‌زند آن جناح سیاسی ضد آن نه چون با آن سیاست مخالف است نه چون آن را نادرست می‌انگارد فقط برای پایبندی بر «اصل مخالفت» همین تا خود را ثابت کند! قال الأمیر (ع): «فَالنّاسُ عَلى اَرْبَعَةِ اَصْناف: مِنْهُمْ مَنْ لایَمْنَعُهُ الْفَسادَ فِى الاَْرْضِ اِلاّ مَهانَةُ نَفْسِهِ، وَ کَلالَةُ حَدِّهِ، وَ نَضیضُ وَفْرِهِ. وَ مِنْهُمُ الْمُصْلِتُ لِسَیْفِهِ، وَالْمُعْلِنُ بِشَرِّهِ، وَالْمُجْلِبُ بِخَیْلِهِ وَ رَجِلِهِ، قَدْ اَشْرَطَ نَفْسَهُ، وَ اَوْبَقَ دینَهُ لِحُطام یَنْتَهِزُهُ، اَوْ مِقْنَب یَقُودُهُ، اَوْ مِنْبَر یَفْرَعُهُ... وَ مِنْهُمْ مَنْ یَطْلُبُ الدُّنْیا بِعَمَلِ الاْخِرَةِ، وَلا یَطْلُبُ الاْخِرَةَ بِعَمَلِ الدُّنْیا. قَدْ طَأْمَنَ مِنْ شَخْصِهِ، وَ قارَبَ مِنْ خَطْوِهِ، وَ شَمَّرَ مِنْ ثَوْبِهِ، وَ زَخْرَفَ مِنْ نَفْسِهِ لِلاَْمانَةِ، وَ اتَّخَذَ سِتْرَاللّهِ ذَریعَةً اِلَى الْمَعْصِیَةِ! وَ مِنْهُمْ مَنْ اَقْعَدَهُ عَنْ طَلَبِ الْمُلْکِ ضُؤُولَةُ نَفْسِهِ، وَ انْقِطاعُ سَبَبِهِ. فَقَصَرَتْهُ الْحالُ عَلى حالِهِ فَتَحَلّى بِاسْمِ القَناعَةِ، وَ تَزَیَّنَ بِلِباسِ اَهْلِ الزَّهادَةِ، وَ لَیْسَ مِنْ ذلِکَ فى مَراح وَلاَ مَغْدًى. وَ بَقِىَ رِجالٌ غَضَّ اَبْصارَهُمْ ذِکْرُ الْمَرْجِعِ، وَ اَراقَ دُمُوعَهُمْ خَوْفُ الْمَحْشَرِ. فَهُمْ بَیْنَ شَرید نادٍّ، وَ خائِف مَقْمُوع ، وَ ساکِت مَکْعُوم، وَ داع مُخْلِص، وَ ثَکْلانَ مُوجَع. قَدْ اَخْمَلَتْهُمُ التَّقِیَّةُ، وَ شَمَلَتْهُمُ الذِّلَّةُ، فَهُمْ فى بَحْر اُجاج ، اَفْواهُهُمْ ضامِزَةٌ، وَ قُلُوبُهُمْ قَرِحَةٌ. قَدْ وَعَظُوا حَتّى مَلُّوا، وَ قُهِرُوا حَتّى ذَلُّوا، وَ قُتِلُوا حَتّى قَلُّوا.» (نهج‌البلاغه، خ32) {دنیاپرستان} مردم بر چهار دسته اند: 1. گروهى از آنان مانعى از فساد در زمین ندارند مگر پستى نفس، و کندى اسـلحه، و کمـى مـال. 2. گروه دیگر اسلحه برکشیده، شر خود را آشکار کرده، سواره و پیاده دنبال خود راه انداخته، خود را براى فساد آماده نموده، دین خود را تباه کند براى اندکى از مال دنیا که به غارت برد، یا سوارانى که به دنبالش بیفتند، و یا مسندى که بر آن نشیند. 3. گروه دیگر آن که با عمل آخرت دنیا خواهد، و آخرت را به وسیله عمل صالح دنیوى نجوید. اظهار فروتنى کند، گامها را کوچک بردارد، دامن جامه کوتاه نماید، و خود را امین جا زند، و پرده پوشى حق را وسیله معصیت قرار دهد! 4. گروه دیگر را پستى نفس و نداشتن قوم و قبیله از طلب حکومت برجا نشانده، این تهیدستى او را محدود کرده، خود را به اسم قناعت آراسته، و خویش را به لباس زهـد زینـت داده، در حـالى کـه در شـب و روز اهـل عنـوان قنـاعت و زهـد نیـست. {خداپرستان} باقى ماندند آنان که یاد قیامت چشمشان را از حرام بسته، و ترس از محشر اشکشان را جارى کرده. گروهى از اینان مطرود مردمند، و بعضى در وحشت مقهوریت، و دسته اى ساکت و خاموش، و عده دیگر با خداوند مناجات مخلصانه دارند، و بعضى از اینان هم ماتم زده و زجر کشیده اند. تقیه آنان را به گمنامى کشیده، در خوارى غرق شده، در دریایى از تلخى غوطه ورند، دهانشان از سخن بسته، و قلبشان مجروح است. ملّت را موعظه کردند تا ملول و خسته شدند، مقهور مردم شده تا خوار گشتند، و شهید شدند تا کم شدند. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: مهاجرت معکوس - فارسی نویسی در فوکاسکی - چرا لباس متفاوت؟ -
فهم غلط از استخاره 5 +	چهارشنبه 97 آبان 23 - 5:0 صبح
البته که هست قطعاً هست این رسماً تعطیل عقل است استخاره به معنای دعایی آن که انشاء است خبری نیست تا درست و غلط داشته باشد «من استخاره کردم با این خانم ازدواج کنم» یعنی «من دعا کردم و از خدا خواستم در ازدواج با این خانم خیر مرا در نظر بگیرد» یعنی «جایی اگر خطا کردم اصلاح کند و مرا هدایت نماید» تا «به خوبی‌های دنیا و آخرت دست یابم» خب این‌ها همه انشاء است متحمّل صدق و کذب که نمی‌شود درست و غلط ندارد درخواست است طلب است التماس است دعای خیر که درست و نادرست ندارد پس با چنین معنایی از استخاره نمی‌شود پرسید: آیا استخاره‌ام درست بوده است یا نه! اما به معنای دوم: بمانم یا بروم یعنی چه؟! ماندن که بی‌کاری نیست انتخاب میان دو کار است مثلاً مغازه بزنم و نجاری کنم؟ یا بروم دانشگاه و درس فیزیک بخوانم؟ میان این دو کار مانده‌ام بررسی و تحقیق کرده هر دو را مطابق میل خود یافته هر دو را مثمر ثمر و مفید تشخیص داده هر دو را مساوی یافته در نظر من البته نمی‌دانم کدام ولی یکی را باید برگزینم قرعه می‌کشم با قرآن یا تسبیح یا کاغذ در نهایت استخاره کردم و فیزیک خوب آمد حالا سؤال: آیا استخاره‌ام درست بوده یا غلط؟! این‌جا هم جایی ندارد می‌خواستم یکی را برگزینم برگزیدم هدف حاصل شد مگر هدف خبر از غیب بود؟! نبود که پس این استخاره هم درست و غلط ندارد اصلاً در هر دو معنا استخاره انشاء است صحیح و غلط بردار هم نیست نباید با خودمان تعارف کنیم فهم صریح از دین ملاک است روشن و واضح با اصول اعتقادات حالا یک فردی خلاف این را بگوید چند نفر حتی یک روایتی هم پیدا کنند آیا این‌ها می‌تواند اصول اعتقادی ما را تغییر دهد؟! که آن تعبیر از استخاره می‌دهد تغییر می‌دهد آن فهم غلطی از استخاره که میان مردم ما رایج است آن فهم، اصول اعتقادی ما را تغییر می‌دهد! [ادامه دارد...] برچسب‌های مرتبط با این نوشته: << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: مهاجرت معکوس - فارسی نویسی در فوکاسکی - چرا لباس متفاوت؟ -
قدنمای رنگی +	سه شنبه 97 آبان 22 - 5:0 صبح
از تولّدشان داده هست داده‌های رشد قد «پایش رشد» تا دو سال اول که خانه بهداشت قد و وزن ثبت می‌شد بعد از آن متوقّف نکردم خود پایش نمودم پیوسته و منظّم تا همین امروز قبل‌تر نشان دادم دیوار قدشان را این‌جا دیروز عوض کردم خیلی شلوغ شده بود کم‌رنگ هم خوانایی داشت می‌رفت مدادی بود و نماندنی کاری کردم ماندگار شود طرحی در قطع A3 بریدم و کنار هم که چسباندم نواری بلند پدید آمد با ماژیک تا بماند این‌بار برای همیشه پایش لازم است تا رشد متوقّف نشود تا نقص مشخّص شود قبل ِ آن‌که از کنترل خارج شود همه جا همین است نظام اسلامی هم لازم دارد انقلاب هم قوای سه‌گانه حتماً ابزاری باید تا پایش کنیم رشدشان را چقدر بزرگ شده‌اند یا متوقّف مجلسی که باید هر سال بهتر از سال قبل قضایی که پیوسته باید بهینه شود دولتی که نباید تکرار گذشته باشد پایش نباشد، غافلگیر می‌شویم ناگهان روزی که یهو می‌فهمیم نشده است آن‌چه باید می‌شده «پایش رشد» برای همه لازم است برای حکومت لازم‌تر! قال امیرالمؤمنین (ع): «اَیُّهَا النّاسُ، اِنَّ اَحَقَّ النّاسِ بِهذَا الاَْمْرِ اَقْواهُمْ عَلَیْهِ، وَاَعْلَمُهُمْ بِاَمْرِ اللّهِ فیهِ. فَاِنْ شَغَبَ شاغِبٌ اسْتُعْتِبَ، فَاِنْ اَبى قُوتِلَ. وَ لَعَمْرى لَئِنْ کانَتِ الاِْمامَةُ لاتَنْعَقِدُ حَتّى یَحْضُرَها عامَّةُ النّاسِ فَما اِلى ذلِکَ سَبیلٌ، وَلکِنْ اَهْلُها یَحْکُمُونَ عَلى مَنْ غابَ عَنْها، ثُمَّ لَیْسَ لِلشّاهِدِ اَنْ یَرْجِـعَ، وَ لا لِلْغائِبِ اَنْ یَخْتارَ. اَلا وَ اِنّى اُقاتِلُ رَجُلَیْنِ: رَجُلاً ادَّعى ما لَیْسَ لَهُ، وَ آخَرَ مَنَعَ الَّـــذى عَـلَـیْـهِ». (نهج‌البلاغه، خ172) اى مردم، آن که تواناترین مردم به حکومت، و داناترین آنان به امر خدا در کار حکومت است از همه به حکومت شایسته تر است. اگر در مسأله حکومت فتنه جویى به فتنه برخیزد بازگشت به حق از او خواسته مى شود و اگر امتناع ورزید کشته مى شود. به جانم سوگند، اگر جز با حضور همه مردم امامت منعقد نگردد چنین کارى شدنى نیست، ولى آنان که حضور دارند ثبوت حکومت را بر غائبان حکم مى کنند، پس فرد حاضر حق رویگردانى، و غائب حق انتخاب غیر را ندارد. بدانید که من با دو نفر مى جنگم: مردى که چیزى را ادعا کند که حق او نیست، و کسى که رویگردان شود از چیزى که بر عهده اوست. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: مهاجرت معکوس - فارسی نویسی در فوکاسکی - چرا لباس متفاوت؟ -
فهم غلط از استخاره 4 +	دوشنبه 97 آبان 21 - 5:0 صبح
اصلاً این‌که شیعه تا امروز باقی مانده سالم و دست نخورده ایمان و اعتقادات آن مرهون همین است این‌که به اشخاص گره نخورده به دین و حقیقت آن متصل شده سال‌ها فقها می‌گفتند آب چاه نجس می‌شود با یک قطره خون مثلاً فقیهی آمده و اشتباه را فهمیده آن‌ها در فهم روایت اشتباه کرده بودند یا به قولی که نباید اعتماد گفت نادرست است فتوا به خلاف گذشتگان خود داد امروز هم فهم این فقیه معتبر است و همه فقهای امروز ما مانند ایشان فتوا می‌دهند این که خوب است این که اشتباه گذشتگان روشن شود با رشد و پیشرفت فهم فقها و علما البته که در مفاتیح استخاره آمده پیش از این نیز عرض شد اما به ابتدای همان باب مراجعه فرمایید: «مؤلف گوید که معنى استخاره طلب خیر کردن است پس هر کارى که مى خواهى بکنى طلب کن خیر خود را از حق تعالى و روایت شده که در سجده آخر نماز شب طلب خیر کن و صدویک مرتبه بگو: اَسْتَخیرُاللَّهَ بِرَحْمَتِهِ» استخاره‌ای که معروف در روایات است همین است همان دعا این‌که همه کارها را با نام خدا شروع کنی و از خدا یاری بطلبی این‌که تو را به خیر هدایت نماید تا در آن کار آن‌چه خیر دنیا و آخرت توست حاصل شود می‌بینید که این‌جا حتی بحثی از قرعه و تسبیح و قرآن هم نیست! اما استخاره به معنای دوم در اصل همان قرعه است ایضاً در مفاتیح این نمونه را مشاهده بفرمایید: «پس دست مى زنى به رقعه ها و آنها را به هم مخلوط مى کنى و یکى یکى بیرون مى آورى پس هرگاه سه اِفْعَلْ پشت سر هم بیرون آمد آن امر را بجا مى آورى که اراده کرده اى و اگر سه لاتَفْعَلْ بیرون آمد به جا نیاور آن امر را که نیت کرده اى و اگر یکى اِفْعَلْ بیرون آمد ودیگرى لاتَفْعَلْ پنج رقعه بیرون آور و به آن نگاه کن هرگاه سه اِفْعَلْ است و دو لاتَفْعَلْ بجا آور آن امر را و اگر به عکس است بجا نیاور» آیا رقعه‌ها و برگه‌های کاغذ قرار است خبر از غیب دهند؟! خب در ادامه همین شیوه‌ها برای یافتن اِفْعَلْ یا لاتَفْعَلْ روش‌هایی نیز با تسبیح و با قرآن معرفی شده است و هدف؟! این‌که تردید شخص محکم‌تر رفع شود عرض کردم نوعی خروج از وسواس برای کسانی که قدرت بر تصمیم ندارند جایی که تشخیص مشکل می‌شود جایی که شباهت زیاد است دو طرف مساوی تقریباً اصلاً عقل چیست؟! مگر خداوند انسان را به عقل مفتخر نفرموده: «کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللَّـهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ» (بقره:242) و پیوسته به تعقّل امر نفرموده نزدیک به پنجاه بار در قرآن عقل چیست؟! امام صادق (ع) این‌طور معرفی می‌فرماید: «نقل است که صادق از ابو حنیفه پرسید که :عاقل کیست ؟ گفت :آنکه تمییز کند میان خیر و شر . صادق گفت :بهایم نیز توانند کرد ، میان آنکه او را بزنند و آنکه او را علف دهند . ابوحنیفه گفت:نزدیک تو عاقل کیست . گفت :آنکه تمییز کند میان دو خیر و شر تا از دو خیر خیر الخیرین اختیار کند و از دو شر خیر الشرین برگزیند» (تذکرة الاولیاء) این هم در لغت: العقل : ضد الحمق ، العلم بخیر الخیرین و شر الشرین (تاج العروس) حالا همین خدایی که عقل را خلق کرده آیا ممکن است که امر به تعطیلی آن فرماید و مگر استخاره حقیقتاً خوب دقّت بفرمایید آیا استخاره به این معنا که نزد مردم رایج است معروف این‌که توهّم کرده‌اند خبر از غیب و آینده می‌دهد شما بفرمایید من سکوت من هیچ شما تأمّل آیا این رسماً تعطیل عقل نیست؟! [ادامه دارد...] برچسب‌های مرتبط با این نوشته: مباحثه 267 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: مهاجرت معکوس - فارسی نویسی در فوکاسکی - چرا لباس متفاوت؟ -
فقه کودکانه +	یکشنبه 97 آبان 20 - 5:0 صبح
- «برای خواب وضو بگیریم ثواب داره» : «نه نداره، چون خواب وضو رو باطل می‌کنه» - «خُب، اصلاً برای خوابیدن وضو بگیریم دیگه» : «اگرم داشته باشه همون دو سه ثانیه اول ثواب داره، بعدش دیگه باطل می‌شه و ثواب نداره» بحث میان سیدمرتضی و سیداحمد وقتی لباس می‌پوشیدند به مدرسه بروند شنیدم صبر کردم تمام که شد،‌ قاطی شدم: - تو چی می‌گی سیدمرتضی؟ «من یه جایی خوندم که برای خوابیدن وضو بگیریم ثواب داره» - تو چی می‌گی سیداحمد؟ «من می‌گم نمی‌شه ثواب داشته باشه، چون خواب وضو رو باطل می‌کنه» لازم بود کمی بیشتر به ریشه‌ها برویم: - ثواب یعنی چی بچه‌ها؟ : «یعنی مثلاً کار خوب می‌کنیم ثواب داره» - «یعنی خدا جایزه می‌ده» : «ثواب اینه که روز قیامت پاداش داره» - آفرین! یعنی کاری که خدا رو خوشحال می‌کنه خب از کجا باید بفهمیم که چه کاری خدا رو خوشحال می‌کنه؟! دیدم متحیّر مانده‌اند ادامه دادم: خدا خودش باید به ما بگه از چی خوشحال می‌شه دیگه از طریق پیامبرش اندکی مکث و بعد: در این باره به ما گفته گفته شده که قبل از خواب وضو بگیریم ثواب داره البته که اگر خودمان بودیم هرگز نمی‌فهمیدیم خوشحالی خدا را خود خدا باید به ما اطلاع دهد! این یعنی احکام عبادی توقیفی‌ست ما نمی‌توانیم چیزی را تشریع کنیم بنده خدا، نانوای محلّ‌مان دیروز می‌پرسید: آیا ثواب دارد شب اول ربیع برویم و در مسجد را بکوبیم؟! وقتی پاسخ را شنید، باور نمی‌کرد انگار خرافات را بیشتر می‌پسندید تا حکم شرعی الهی را! قال الأمیر (ع): «اَرْسَلَهُ عَلى حینِ فَتْرَة مِنَ الرُّسُلِ، وَ طُولِ هَجْعَة مِنَ الاُْمَمِ، وَانْتِقاض مِنَ الْمُبْرَمِ. فَجاءَهُمْ بِتَصْدیقِ الَّذى بَیْنَ یَدَیْهِ، وَالنُّورِ الْمُقْتَدى بِهِ. ذلِکَ الْقُرْآنُ فَاسْتَنْطِقُوهُ وَ لَنْ یَنْطِقَ، وَلکِنْ اُخْبِرُکُمْ عَنْهُ: اَلا اِنَّ فیهِ عِلْمَ ما یَأْتى، وَالْحَدیثَ عَنِ الْماضى، وَ دَواءَ دائِکُمْ، وَ نَظْمَ ما بَیْنَکُمْ.» (نهج‌البلاغه، خ157) او را در عصرى به رسالت برانگیخت که خالى از پیامبران بود، و خواب گران ملل عالم طولانى شده بود، و رشته محکم دین گسیخته بود. پس او با کتابى که تصدیق کننده حقایق کتب آسمانى بود، و نورى که بایدازآن پیروى شود به جانب مردم آمد. آن نورقرآن است،آن رابه سخن آریدولى هرگز سخن نمى گوید، امّا من شما را از آن خبر مى دهم: آگاه باشید که دانش آنچه مى آید، و خبر آنچه که در عالم گذشت، و درمان دردهاى شما، و مقررات نظم دهنده زندگیتان در این کتاب است. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

< << 56 57 58 59 60 >> >

چهارشنبه 04 اردیبهشت 24

امروز: بازدید

دیروز: بازدید

کل: بازدید

برچسب‌های نوشته‌ها

فرزند عکس سیده مریم سید احمد سید مرتضی مباحثه اقتصاد آقامنیر آشپزی فرهنگ فلسفه خانواده کار مدرسه سفر سند آموزش هنر بازی روحانیت خواص فیلم فاصله طبقاتی دشمن ساخت انشا خودم خیاطی کتاب جوجه نهج‌البلاغه تاریخ فارسی ورزش طلاق

آشنایی

السلام علیک
یا أباعبداللهسید مهدی موشَّح
آینده را بسیار روشن می‌بینم. شور انقلابی عجیبی در جوانان این دوران احساس می‌کنم. دیدگاه‌های انتقادی نسل سوم را سازگار با تعالی مورد انتظار اسلام تصوّر می‌نمایم. به حضور خود در این عصر افتخار کرده و از این بابت به تمام گذشتگان خود فخر می‌فروشم!

فهرست

شناسنامه

نام: سید مهدی موشَّح
نام مستعار: موسوی
جنسیت: مرد
استان محل سکونت: قم
زبان: فارسی
سن: 44
تاریخ تولد: 14 بهمن 1358
تاریخ عضویت: 20/5/1383
وضعیت تاهل: طلاق
شغل: خانه‌کار (فریلنسر)
تحصیلات: کارشناسی ارشد
وزن: 125
قد: 182

آرشیو

بیشترین نظرات

بیشترین دانلود

طراح قالب

خودمآری! طراح این قالب خودم هستم... زمانی که گرافیک و Html و جاوااسکریپت‌های پارسی‌بلاگ را می‌نوشتم، این قالب را طراحی کردم و پیش‌فرض تمام وبلاگ‌های پارسی‌بلاگ قرار دادم.
البته استفاده از تصویر سرستون‌های تخته‌جمشید و نمایی از مسجد امام اصفهان و مجسمه فردوسی در لوگو به سفارش مدیر بود.

در سال 1383

تعداد بازدید