سید مهدی موشَّح - شاید سخن حق

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
عید نوروز +	دوشنبه 97 اردیبهشت 3 - 7:0 صبح
عیدی برای چه؟! در مقابل چه؟! این سؤال از کودکی برایم بود نه از ابتدا از وقتی که به آن فکر کردم این‌که دور سفره هفت‌سین جمع می‌شدیم و در لحظه سال تحویل بزرگ‌ترها به بچه‌ها عیدی می‌دادند چرا؟! سیداحمد از سال تحویل پرسید این‌که سال تحویل دقیقاً چیست و من سفارشی دادم: - سینی گرد رو از آشپزخونه بیار یه تیله هم بیار آورد تیله را لبه سینی استیل انداختم و گرداندم پس از چند دور: - چند دور چرخید؟ «هفت دور» - از کجا شمردی؟ در حالی که گوشه‌ای از سینی گرد را نشانم می‌داد: «از این‌جا» - خب من از این‌جا شمردم و نقطه دیگری را نشان دادم و پرسیدم: - آیا فرق می‌کرد از کجا بشمریم؟! «نه!» - سال تحویل هم همین است نقطه‌ای که مردم ایرانی انتخاب کرده‌اند برای شمارش سال‌ها در گردش زمین به دور خورشید! بله همین‌طور است من می‌دانم که نوروز یک لحظه فرضی‌ست می‌توانست اعتدال پاییزی باشد یا هر نقطه دیگری از مدار زمین اما اگر این‌قدر الکی‌ست چرا این‌قدر مستقر و محکم است سنّت نوروز؟! مناسک چنین کارکردی دارد کارکردی که در پست قبلی به آن اشاره کردم اساساً حفظ و ارتقاء رسومات نوروز به مناسکش زنده مانده است به مناسکی که هیچ پشتوانه واقعی ندارد چیزی جز اعتبار نیست جعل یعنی ولی مانده است چرا؟! خیلی وقت این سؤال را داشتم چرا به من عیدی می‌دهند؟! و پاسخ را یافتم این دستمزد من است دستمزد کاری که قرار است بعداً انجام دهم کاری که وظیفه دارم وظیفه‌ای که جامعه بر دوشم نهاده است حفظ سنّت نوروز! بزرگ‌ترها دستمزد می‌دهند به خاطر کاری که کوچک‌ترها بایستی به انجام رسانند این‌که رسم نوروز را به نسل بعد منتقل سازند این پرداخت قبل از عمل است این اتفاق است که نوروز را در تمدن ایرانی زنده نگهداشته است اما من... من که تا به حال عیدی نداده‌ام یعنی آیا... بله من تخلّف کرده‌ام من تا به حال هیچ عیدی نداده‌ام با این که بزرگ شده و فرزند دارم من سنّت نوروز را پاس نداشته‌ام هرگز سفره هفت‌سین برای کودکانم پهن نکرده‌ام هرگز عید را به آن‌ها تبریک نگفته‌ام هرگز طوری رفتار نکرده‌ام که احساس کنند اتفاق مهمی افتاده است من... من این سنّت را پاس نداشتم من کورکورانه دنبال نسل قبل از خود نرفتم من تلاش کردم این سنّت را عوض کنم من روز مبعث و تولّد پیامبر کیک می‌خرم جشن تولّد می‌گیرم من به عنوان بزرگ‌تر به عنوان نسل قبل «می‌خواهم» نسل بعد از خود را «عوض» کنم «نمی‌خواهم» رسوم باستانی ایرانی تکرار شود کدام رسوم؟! رسومی که یک روز در دربار شاهان ظالم نزج گرفت برای ثروتمندان و قدرتمندان و بعد بیرون زد به جامعه کشید و سنّت شد من پیرو مستکبرین نیستم من مناسک را تغییر می‌دهم آن‌ها را حذف نمی‌کنم پس بدهکار نیستم در مقابل دستمزدی که گرفتم عیدی‌های دوره کودکی فقط آن‌ها را در رسم جدیدتری به کار می‌بندم! مطلب مرتبط قبلی: مناسک رمضان برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرهنگ 89 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
مناسک رمضان +	یکشنبه 97 اردیبهشت 2 - 8:0 عصر
«خیلی دوست دارم دوباره ماه رمضون بیاد!» این را مریم گفت غیرمترقبه در خودرو وقتی در حال رانندگی بودم - چرا دخترم؟ «آخه فقط تو ماه رمضون چایی کاکائو برامون درست می‌کنی!» راست می‌گفت به خاطر او بود از اولین سالی که روزه را شروع کرد افطار را مفصّل کردم با آب و تاب قبل‌تر بی سر و صدا افطار می‌کردم تنهایی وقتی آن‌ها مشغول شام خوردن بودند ولی برای مریم برای این‌که روزه به مذاقش خوش آید و قوّت اتمام ماه را به دست آورد حلوا درست می‌کردم شامی رنگینک فرنی شله زرد غیر از این‌هایی که نوبتی بود هر شب چیزهای ثابتی پنیر و خرما و سبزی و از همه جذّاب‌تر برای بچه‌ها چای ابداعی خودم؛ پودرکاکائو و گلاب و شکر و گاهی اندکی زعفران طعم خوبی پیدا می‌کرد و عطر عجیبی هر افطار مناسک برای همین است مناسک سنّت‌ها را به نسل‌های بعد انتقال می‌دهد در قلبشان فرو پیش از آن‌که عقلاً باور کنند بفهمند و درک مناسک برای همین است نذری دادن‌های محرّم و صفر شمع روشن کردن شام غریبان پرچم و طبل و سنج و علم و کتل حتی سقاخانه‌های قدیمی به این دلیل مهم‌اند کار مناسک همین است کودکان را جذب می‌نماید دلشان را می‌بَرَد روح‌شان را یعنی باور و اعتقاد می‌سازد آداب و رسوم این‌طور منتقل می‌شود هم آداب خوب و هم البته رسوم بد این شیوه انتقال فرهنگ جامعه از نسلی به نسل دیگر است! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - فرهنگ 89 - سیده مریم 281 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
نابودی ِ سوپری +	شنبه 97 اردیبهشت 1 - 6:0 صبح
چند چیز که نیاز داشتیم برداشتیم از فروشگاه رفاه چیزهایی که مطمئن بودم نیاز داریم و ارزان‌تر از جاهای دیگر سر صندوق فاکتوری به دستم داد دخترکی به خود رسیده قیمت واقعی نوشته تخفیف را هم شبیه به همان‌چه افق کوروش هم می‌نویسد سود شما از این خرید: 520ر212 ریال یعنی من واقعاً بیست و یک هزار تومان سود کرده‌ام؟! به سیداحمد نشان دادم پرسیدم: «به نظرت با این همه تخفیف چه بلایی سر سوپری آقای حبیبی می‌آید؟!» آقای حبیبی پیرمرد مهربان محله ماست فروشگاهی که با کمک فرزندانش اداره می‌کند معمولاً تمام مایحتاج ما از آن‌جا تأمین می‌شود مایی که معمولاً برای خرید به جانبازان و افق و رفاه نمی‌رویم به فروشگاه‌های زنجیره‌ای یعنی به کم بسنده می‌کنیم و به نزدیک نه زیاد از راه دور انبارداری نمی‌کنیم روزخریم «نابود می‌شود» پاسخی که سیداحمد داد و با ناراحتی: «بابا! من دیگه باهات نمیام فروشگاه رفاه نمی‌خوام آقای حبیبی و خونواده‌اش از نون‌خوردن بیافتن!» یک مطلبی را چند وقت پیش دیدم همه‌مان دیدیم یعنی این‌که نوشته بود چطور فروشگاه‌های بزرگ کوچک‌ها را تعطیل می‌کنند و کارمندشان می‌سازند و بعد هم حذف با این مطلب کاری ندارم زیرا آن هم اقتصادی تدوین شده است با نگرشی سودمحور ولی دوربین آینده‌نگرانه زنجیره‌ای‌ها سود نزدیک را دیده‌اند و آن مطلب سود دور را پایدار به قول خودش من با خودم کار دارم؛ من که هستم؟! آیا من یک «انسان اکونومیک» هستم؟! انسان اقتصادی انسان سودمحور آیا انسانی که بهره مالی برایش ارجحیت دارد بر تمام خواسته‌های دیگرش تمنیّات دیگرش روابط مالی مهم‌تر می‌شود از سایر روابط انسانی؟! آیا رابطه دوستی من با آقای حبیبی مهم‌تر است یا رابطه اقتصادی و مالی؟! من کدام هستم؟! انسان اقتصادمحور؟ یا انسان عاطفه‌محور؟ من انسان دنیاپرستم؟ یا خداپرست؟ روابط من با اطرافیان با مردم با دوستانم بر اساس ماشین حساب است؟ من روباتم یا انسان؟ ماشین حساب است که تمام روابطش تمام افعال و اعمالش تمام حرکات و سکناتش بر اساس اعداد است من اما... من آیا بر اساس «سود» و بهره مادی روابط خود را می‌چینم ترتیب می‌دهم؟ که حالا افق برایم مهم باشد یا رفاه یا جانبازان؟ من اگر قرار است دو کیلو شکر بخورم به قرار هر کیلو سه قران و دو زار به چه قیمتی؟ به قیمت این‌که رابطه‌ام با هم‌محله‌ای‌هایم قطع شود این‌که دیگر وسیله‌ای الهی نباشم برای روزی اطرافیان خویش نمی‌خورم یک کیلو شکر می‌خورم از قرار هر کیلو پنج قران و چهار زار تازه یک قران هم پس‌انداز کرده‌ام در مقابل چه به دست آورده‌ام؟ روابط خوب و حسنه‌ام با انسان‌هایی که با آن‌ها زندگی می‌کنم با آن‌ها در یک صف پشت یک امام جماعت در یک مسجد در یک محله در یک شهر در یک کشور در یک انقلاب اسلامی در یک مکتب و مذهب کدام برای ما مهم‌تر است؟ سود مادی؟ یا رفاقت و زندگی صادقانه با انسان‌ها؟ ما انقلاب کردیم تا آزاد باشیم آزاده تا مقهور سرمایه نباشیم پول برای ما تصمیم نگیرد ما برای پول خودمان تصمیم بگیریم آن‌جور که دوست داریم نه آن‌جور که پول دوست دارد پول عاشق سود است و بهره بیشتر ما نباشیم! پ.ن. از یک چیز خیلی عصبانی می‌شوم خیلی خیلی خیلی خیلی بگذار ماشین حساب‌ها بروند فروشگاه‌های زنجیره‌ای جایی که چهارتا دختر بزک‌کرده را گذاشته‌اند سر صندوق تا عقلانیت ما را به سخره بگیرند و به انسانیت ما توهین نمایند انگار ما به جای بالا از پایین تصمیم می‌گیریم و برای خرید به جای کالا به دختر ایستاده در کنار کالا می‌نگریم هم وهن زنانگی و هم مردانگی زن؛ که یعنی تو فقط این‌جایی تا زیبایی‌ات را بفروشی هیچ ارزش دیگری هم نداری کالای اصلی تویی مشتری پول را به بهانه تو می‌دهد و بی‌هیچ عقلانیتی فروشگاه ِ ما را برای خرید برمی‌گزیند و مرد؛ که ای احمق! از بس نادانی از بس شهوت‌پرست عقلی نداری و مهاری ببین چطور کشاندیمت به این‌جا به جای هر جا این تحقیر را برنمی‌تابم بگذار شهوت‌پرستان بروند فروشگاه‌های زنجیره‌ای به هوس چند خط لب و چند خط چشم بگذار پول‌پرستان بروند فروشگاه‌های زنجیره‌ای آنان‌که مطیع سودند و سود آن‌ها را می‌کشد به هر جا هر جا که سرمایه بخواهد ما اما محتاج این بیست هزار تومان تخفیف‌ها نیستیم ده درصد و بیست درصد و حتی چهل درصد کاش کمپین راه بیاندازیم تا از زنجیره‌ای‌ها نخریم از دوستان بخریم هم‌محله‌ای‌ها اگر نیستیم بخریم تا دوست شویم با فروشگاه‌های خودمان کسانی که در کنار ما زندگی می‌کنند و در سرنوشت محله با ما شریک‌اند آن‌ها حق به گردن ما دارند! مطلب مرتبط قبلی: اصرار بر ارزانی برچسب‌های مرتبط با این نوشته: اقتصاد 144 - فرهنگ 89 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
اصرار بر ارزانی +	جمعه 97 فروردین 31 - 8:0 صبح
تازه راه افتاده کلّی تبلیغ کرده آگهی پخش کرده فروشگاه رفاه تا به حال در پردیسان نبوده زیرزمین رفتیم داخل در مسیرمان بود نه از قبل برنامه‌ریزی شده اتفاقی پیش آمد هدفم این بود که تک‌فرزندم را از تنهایی در آورم اصلاً به این هدف از خانه خارج شدیم ولی حالا ناگهان خود را روبه‌روی فروشگاه رفاه دیدیم ارزان؟ بله ارزان! نمی‌توان انکار کرد فروشگاه افق کوروش هم در پردیسان هست از مدت‌ها پیش آن‌ها هم ارزان‌تر از مغازه‌ها یکی جدیدتر هم دو روز پیش افتتاح شد روبه‌روی کانال آب نزدیک‌تر به ما فروشگاه جانبازان هم ارزان است سه چهار شعبه هم دارد خیلی هم از مغازه‌ها شیر 1600 تومان را می‌دهد 1100 تومان این ارزانی نیست؟! همه چیز در همه این فروشگاه‌ها فروشگاه‌های زنجیره‌ای فروشگاه رفاه تضمین می‌داد یک کارت کوچک درست کرده نوشته اگر فروشگاه دیگری ارزان‌تر خریدی فاکتور را با این شرایط خاص بیاور ما جایزه می‌دهیم! دروغ می‌گویند؟! شاید نه من بررسی دقیق نکردم ولی اصلاً فرض را می‌گذارم بر این‌که راست بگویند راست ِ راست این‌که واقعاً ارزان‌تر از جاهای دیگر بفروشند ولی... ادامه‌اش فردا؛ صحبتی که با سیداحمد داشتم و مطلبی که او به من گفت. مطلب مرتبط قبلی: دور دور برچسب‌های مرتبط با این نوشته: اقتصاد 144 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
دور دور +	پنج شنبه 97 فروردین 30 - 9:0 صبح
من از آن‌هایشان نیستم از آن پدر و مادرها از آن‌ها که به حال روحی فرزند اهمیت نمی‌دهند تک‌فرزند خصوصاً تک‌فرزند تک است کسی را ندارد بازی کند به کجا پناه می‌برد؟ تبلت و موبایل و لپ‌تاپ و پی‌سی مگر جای دیگری دارد؟ مگر کوچه کسی هست با او بازی کند؟ مگر پارک می‌تواند تنها برود و باز گردد؟ مگر پدر و مادر وقت بازی با او را دارند؟ در این شش‌ماهی که سیداحمد تک‌فرزند است پنج‌ساعت در روز مطلبی که دیروز بدان اشارت رفت وقت زیادی را گرفت سرگرم کردنش مشق هم که دیگر زیاد نمی‌دهند بیشتر وقت کودک در منزل خالی‌ست فراغت چه کند؟! کاردستی نقاشی هنرهای زیبا کلاً و کار چیزهایی را باز کند و ببندد در کنار پدر و مادر تنها که ایده‌اش را ندارد معمولاً کودکان گرفتار کمبود ایده‌اند ایده را باید بزرگ‌ترها بدهند امروز اما طور دیگر شد یهو سیداحمد خسته شد از بیکاری و حوصله کارهای هنری هم نداشت این را زود فهمیدم از قیافه‌اش وقتی با فرزند «زندگی» کنی لحظه به لحظه دیگر حالاتش را درک می‌کنی سردش شود سردت می‌شود گرمش شود گرمت ناراحت شود می‌فهمی خوشحالی‌اش را هم حتی اگر تلاش کند بروز ندهد و آشکار نسازد دانستم که وقت در خانه ماندن نیست باران می‌آمد نم‌نم گفتم: سیداحمد پاشو بریم بیرون ببینیم کجاها باران می‌آید! دور دور بد است اگر خیابان را اشغال کند مزاحمت ایجاد سرعت بالا بنزین زیاد مصرف اما قدم زدن که خوب است گاهی رانندگی در باران هم با سرعتی کم در فواصل نزدیک کمی خارج از جاده‌های شلوغ مسیرهای خلوت دور دور خوب است به نظر من البته با سرعتی زیر 20 کیلومتر در ساعت حال آدم را خوب می‌کند اگر خلوت باشد محیط آرام دور از سروصدا پایت را از روی گاز برداری و کلاچ هم فرمان را راست بگیری و به سوی افق آهسته برانی و به اطراف بنگری چقدر آرام‌بخش رفتیم در جاده‌های خاکی پردیسان کنار کانال آب با سرعتی اندک هواخوری دور دور حرف زدیم صحبت کردیم درباره حال و آینده سختی‌ها و سادگی‌های زندگی آن‌چه می‌گذرد و آن‌چه خواهد گذشت حالش بهتر شد این سیداحمد ِ تک‌فرزند و در مسیر بازگشت چشم‌مان افتاد به فروشگاه رفاه فروشگاهی که به تازگی شعبه پردیسان پیدا کرده همین چند هفته اخیر ادامه برای فردا نمی‌خواهم طولانی شود مخلّ به مخاطب نباشد! پست مرتبط قبلی: تک فرزند برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - سید احمد 274 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
تک فرزند +	چهارشنبه 97 فروردین 29 - 11:0 صبح
خیلی بد است چه می‌کشند هم خودشان هم پدر و مادرشان البته اگر پدر و مادر اهمیت بدهند بخواهند افسرده نباشد ناراحت و غمناک یعنی و گرنه پدر و مادری که برایشان مهم نیست بچه هم می‌شود همین که می‌بینیم در خیلی از کودکان این دوره تنهایی اخلاقی نامتناسب با روابط اجتماعی سیداحمد امسال تجربه کرد تک فرزندی را نه تمام روز پنج ساعت فقط ساعاتی که مریم و سیدمرتضی مدرسه هستند مدرسه در پردیسان کم است کم نیست جمیعت زیاد است دو شیفت شده تا سوم و از چهارم تا ششم امسال سید احمد چهارمی شد و تنها تک فرزند چطور؟! یعنی چرا با مریم هم‌شیفت نشد؟! زیرا شیفت مدرسه دخترانه برعکس پسرانه است! هاهاها... می‌خندم؟ زیرا دلیل خنده‌دار است مضحک چرا؟! خیلی ساده شاید ساده‌لوحانه قبلاً یک ابتدایی بود صبح دخترانه و عصر پسرانه بعد که دو تا شد همان شیفت قبلی ادامه یافت اول تا سوم دخترانه صبح اول تا سوم پسرانه عصر شیفت مقابلشان هم در مدرسه خودشان اگر چه در دو دبستان متفاوت! طولانی می‌شود باقی را فردا می‌نویسم بروم سیب‌زمینی‌ها نسوزد هم بزنم! دورچین ِ قیمه است دیگر قیمه بادنجان البته! :) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سید احمد 274 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
شن بازی +	سه شنبه 97 فروردین 28 - 8:0 صبح
نمایشگاه پیامک زده بودند چند بار هم شمیم ایمان گروه‌های تبلیغی شیوه‌هایی برای تربیت کودکان مربّیان کودک با بچه‌ها رفتیم دو سه تا از دوستان قدیم را دیدم همکاران سابق به بچه‌ها هم خوش گذشت وقتی داشتند با شن‌ها نقاشی می‌کشیدند روی میز نور خیلی زیاد آن‌قدر که وقتی برگشتیم مریم پرسید: دفعه بعد کی برگزار میشه؟! این دست نمایشگاه‌ها خوب است آشنا شدن گروه‌ها با هم افراد کسانی که در زمینه تربیت کودکان فعال‌اند باید هم را بشناسند روش‌های هم را دستاوردهای هم را این فرصت‌ها باید بیشتر باشد کودکان آیندگان‌اند ملّت را تشکیل خواهند داد و دولت ما را اداره خواهند کرد کودکان را تغییر دهیم آینده را تغییر داده‌ایم و این مطلب مهمی‌ست نمایشگاه خوب بود و شروع خوبی دست‌ دست‌اندرکارانش درد نکند! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - آموزش 28 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
هنر ِ تفاوت +	دوشنبه 97 فروردین 27 - 12:0 عصر
ندارم تجربه کافی و البته دوربین مناسب پس از باران اما... قطراتی روی ماشین نشسته از بیرون برگشته از حالت‌شان خوشم آمد گوشی را نشانه رفتم مریم هم جلوی شیشه ایستاده در وضعیت ضد نور این تصویر پدید آمد: خودم که خوشم آمد نه از هنر که از شگفتی‌های آفرینش خداوند این همه قطره هر کدام در یک وجه در یک صورت و حالت متفاوت چرا نه مثل هم؟! پارچه را که ببینی ساخت دست انسان تکرار معلوم است الگوهایی که مدام و پیوسته آمده در کاشی کاغذ کادو هر جا هر چه که انسان می‌سازد تکرار دارد بی‌شمار نیست اما باران خداوند فیزیک ِ خلقت بی‌شمار است هر ذرّه‌ای در وضعیتی منحصر به فرد درست مانند خود ما انسان‌ها دو تا مثل هم پیدا نمی‌کنی بی‌تکراریم عجیب نیست؟! قطعاً هست قطعاً عجیب است خیلی عجیب آن‌قدر که بتوان غیرعادی بودن آن را درک کرد نیاز به خالق دانا و توانا داشتنش را! «وَمِن آیاتِهِ خَلقُ السَّماواتِ وَالأَرضِ وَاختِلَافُ أَلسِنَتِکُم وَأَلْوانِکُم إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِّلعَالِمین» (روم:22) و از نشانه های [قدرت و ربوبیت] او آفرینش آسمان ها وزمین و اختلاف و گوناگونی زبان ها و رنگ های شماست؛ بی تردید در این [واقعیات] نشانه هایی است برای دانایان. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - هنر 24 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
تفاوت انتخاب و اختیار +	یکشنبه 97 فروردین 26 - 7:0 صبح
معمولاً با هم اشتباه می‌شود بیشتر اوقات به جای هم اصلاً مگر فرقی هم می‌کند؛ انتخاب با اختیار؟! منابع زیادی را مطالعه کردم برای یافتن پاسخ پاسخی به شبهه جبر و اختیار روزهایی که وارد حوزه شدم سال 1376 در یک نمایشگاه کتاب «جبر و اختیار» نامی را دیدم نوشته یکی از بزرگان معروف فوری خریدم و خواندم تا مدتی خیال کردم پاسخ را یافته‌ام اما... در بیشتر این منابع اختیار به «انتخاب یکی از گزینه‌های پیش رو» تعریف شده است این تعریف رایج‌تر حتی میان اصولیّون فقهای ما وقتی درس اصول فقه می‌دهند معمولاً از «اختیار» بحث می‌کنند به تبع مرحوم آخوند صاحب کفایه جایی که قلم ایشان شکست در پایان یکی از صفحات کفایة الأصول! اما اختیار غیر از انتخاب است انتخاب، گزینش راه‌های موجود اما اختیار... در جزوات استاد حسینی ره این را دیدم این‌که اختیار «تولید راه» است نه «انتخاب راه» جایی که اراده «خلق» می‌کند چیزی را می‌سازد چیزی که پیش از آن وجود نداشته است داشتم مطالعه می‌کردم چند وقت پیش بچه‌ها را که می‌برم پارک تبلتی معمولاً در دست دارم صدها کتابی که در صف خواندن هستند جالب که همه در یک دستگاه کوچک جمع شده انتظار مرور مرا می‌کشند به این کتاب رسیدم عبارتی شگفت دیدم شباهت داشت با آن‌چه از نظریات استاد حسینی ره خوانده بودم: البته که نمی‌شود گفت حرف هر دو یکی‌ست این‌جا سارتر بیشتر شاعرانه سخن گفته است زیربنای فلسفی و معرفت‌شناسی ندارد در مقامش نبوده یعنی شعر گفتن که خرج ندارد مجبور هم نیستی لوازم حرف خود را پی بگیری و تمام تناقضاتش را توضیح دهی اما استاد حسینی ره همین بحث «خلق» را باز کرده است در زیربنای فلسفی جایی که در تبیین «اصالت تعلّق» است جایی در مباحث فلسفی خود جایی که اختیار را محور فلسفه توصیف می‌نماید به جای علیّت به جای قانون ثابت به جای ثبات وقتی دنیای استاتیک را داینامیک می‌نماید امکان حرکت را پدید می‌آورد یعنی! روبات می‌تواند «انتخاب» کند حتی اگر یک روز خیلی هم هوشمند شود هرگز انسان نمی‌شود زیرا «اختیار» ندارد و نخواهد داشت قدرت بر خلق روابط جدید! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فلسفه 74 - کتاب 10 - آقامنیر 118 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
کُلُمپیدَن +	شنبه 97 فروردین 25 - 2:29 عصر
واژه باید ساخت زبان این‌طور رشد می‌کند با ساخت واژگان جدید بر اساس قواعد موجود قواعد زبانی که با آن سخن می‌گوییم قدیم مگر چطور سخن می‌گفتند گذشتگان ما آن‌ها واژگانی را ساختند که امروز وامدارشانیم نبودند، گفتگو نمی‌توانستیم زبان زایا باید باشد سترون نباشد این‌که بتوانیم با کمترین واژگان بیشترین معنا را منتقل سازیم این خوب است دیرین‌دیرین را شاید همه‌مان به این جهت دوست داریم واژه‌سازی‌اش را نوآوری شجاعت جسارت در ترکیب کلمات استفاده از پیشوندها و پسوندهای راستین زبان‌مان دیرین‌دیرین فعل می‌سازد افعال جدید و این خوب است این درست است مُردیم از بس فعل کمکی به کار گرفتیم چهار تا جمله که بنویسیم نصفش «کردن» دارد و نصفش «شدن» خیلی زور بزنیم چند تا «گردیدن» هم استفاده کنیم کمبود فعل ما را به چنین نگارشی رسانده روزنامه را بردارید نه همین سایت‌های خبری به ته جملات نگاه کنید: استفاده کنیم مصرف کنیم خرید کنیم بیمار شد ارسال شد دریافت شد تبدیل گردید چاپ گردید تدوین گردید انگار غیر از این سه تا فعل هیچ فعل دیگری دم دست‌مان نیست* این نمی‌شود این درست نیست دیرین‌دیرین همینش خوب است شروع فعل‌سازی در زبان فارسی امروز خودمان شیرینی پختیم مبعث سیداحمد گفت: مثل سال قبل کیک بخریم من گفتم: بپزیم مریم پرسید: چه؟ گفتم: با استفاده از مُهری که تازه خریده‌ایم رفته بودیم بازار چند روز پیش سری هم زدیم فروشگاه لوازم قنادی چیزهایی اضافه کردیم به مجموعه ابزارهای خانگی‌مان کُلُمپیدیم کلمپه پختیم یعنی امروز صبح زیبا شد و خوشمزه راضی همه جشن مبعث‌مان خودمان به دست خودمان رونقش دادیم به نیّت بزرگداشت ارسال رُسُل انبیائی که آمدند تا ما آدم شویم تا شاید به یادمان بماند فراموش نکنیم مسیر و مقصدمان را مأموریت و هدف‌مان را این مناسک است که تذکار می‌شود تذکّر است مبدأ و مقصد را از خاطر نبریم منحرف نگردیم منحرف که می‌گردیم غفلت که هست اما بازگردیم دوباره به مسیر اصلی با این یادآوری با جشن مبعث خاتم انبیاء (ص) إن‌شاءالله. * پ.ن. «نمودن» را یادم رفته بود گاهی هم از آن استفاده می‌کنیم وقتی چند تا «می‌کنیم» کنار هم می‌افتند ناچار لابه‌لایشان «می‌نماییم» می‌گذاریم یکی در میان معمولاً این‌طوری مشکل تکرار «کردن» را حل می‌کنیم یعنی! :) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - آشپزی 93 - سیده مریم 281 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

< << 71 72 73 74 75 >> >

چهارشنبه 04 تیر 18

امروز: بازدید

دیروز: بازدید

کل: بازدید

برچسب‌های نوشته‌ها

فرزند عکس سیده مریم سید احمد سید مرتضی مباحثه اقتصاد آقامنیر آشپزی فرهنگ فلسفه خانواده کار مدرسه سفر سند آموزش هنر روحانیت بازی خواص فاصله طبقاتی دشمن فیلم ساخت انشا خودم خیاطی کتاب جوجه نهج‌البلاغه تاریخ فارسی ورزش طلاق

آشنایی

السلام علیک
یا أباعبداللهسید مهدی موشَّح
آینده را بسیار روشن می‌بینم. شور انقلابی عجیبی در جوانان این دوران احساس می‌کنم. دیدگاه‌های انتقادی نسل سوم را سازگار با تعالی مورد انتظار اسلام تصوّر می‌نمایم. به حضور خود در این عصر افتخار کرده و از این بابت به تمام گذشتگان خود فخر می‌فروشم!

فهرست

شناسنامه

نام: سید مهدی موشَّح
نام مستعار: موسوی
جنسیت: مرد
استان محل سکونت: قم
زبان: فارسی
سن: 44
تاریخ تولد: 14 بهمن 1358
تاریخ عضویت: 20/5/1383
وضعیت تاهل: طلاق
شغل: خانه‌کار (فریلنسر)
تحصیلات: کارشناسی ارشد
وزن: 125
قد: 182

آرشیو

بیشترین نظرات

بیشترین دانلود

طراح قالب

خودمآری! طراح این قالب خودم هستم... زمانی که گرافیک و Html و جاوااسکریپت‌های پارسی‌بلاگ را می‌نوشتم، این قالب را طراحی کردم و پیش‌فرض تمام وبلاگ‌های پارسی‌بلاگ قرار دادم.
البته استفاده از تصویر سرستون‌های تخته‌جمشید و نمایی از مسجد امام اصفهان و مجسمه فردوسی در لوگو به سفارش مدیر بود.

در سال 1383

تعداد بازدید