سید مهدی موشَّح - شاید سخن حق

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
ترک ِ گروهی +	شنبه 99 فروردین 2 - 5:0 صبح
دنبال دُنبه می‌گشت مریم در کاسه آبگوشتی که جلویش بود - نگرد دخترم! دنبه را له کردم تا نتونی درسته بخوری! وقتش بود که خاطره بگویم قصه و داستان بهترین روش آموزش بچه‌ها با خاطره بهتر یاد می‌گیرند - بچه‌ها من عاشق دنبه بودم وقتی دیزی سفارش می‌دادم روبه‌روی حرم همیشه یک دنبه وسط آبگوشتم بود می‌گذاشتم لای نان نمک می‌زدم درسته می‌خوردم غرق لذّت می‌شدم اما ترک کردم وقتی فهمیدم چقدر ضرر دارد برایم وقتی وزنم بالا رفت سیدمرتضی کلام مرا ادامه داد: «منم دو تا چیزو ترک کردم دیگه نقاشی مرد عنکبوتی نمی‌کشم دیگه گنج هم نگه نمی‌دارم» خیلی دوست داشت این‌که هر چیز جالبی را جمع کند کمدش یک گنجینه از عتیقه‌جات بود خودکارهای عجیب کیف و دفتر و مداد و پاک‌کن و تراش هر چیزی که دوست داشت نگه می‌داشت استفاده نمی‌کرد یک گنج درست کرده بود قبلاً گفته بودم که «گنج» درست کردن خوب نیست سیداحمد هم به ما پیوست: «من هم تنبلی رو ترک کردم دیگه می‌خوام زرنگ باشم» کم‌کاری می‌کرد معمولاً سر جمع کردن سفره موقع جمع کردن رختخواب معمولاً آخرین نفر بود سعی می‌کرد بار کمتری بر دوشش باشد مانده بود مریم - دخترم! تو چی رو می‌خوای ترک کنی؟ متحیّر مانده بود چیزی به ذهنش نمی‌رسید خوردن شیرینی‌جات را که نمی‌توانست معلوم بود قصدش را هم ندارد اما وقتی اصرار مرا دید او هم به گروه ما پیوست: «من هم بی‌نظمی را ترک می‌کنم» دفتر و کتابش خیلی وقت‌ها روی زمین پخش می‌ماند پارچه‌ها و وسایل خیاطی‌اش لباس‌هایش را دیر از رخت‌آویز جمع می‌کرد گاهی هم چادر و مانتویش این طرف و آن طرف پیدا می‌شد به هم پیوستیم به گروه ِ ترک قرار شد هر کدام یک چیزی را ترک کنیم تصمیم گرفتیم حالا مانده مراقبه مراقب هم باشیم تا به عزم‌مان اهتمام نماییم! قال باب العلم(ع): «مَا أَنْقَضَ النَّوْمَ، لِعَزَائِمِ الْیَوْمِ» (نهج‌البلاغه، ح440) چه شکننده است خواب براى تصمیم هایى که (انسان) در روز مى گیرد. (ترجمه مکارم) نمى توان به تصمیم ها و وعده هاى افراد زیاد خوش بین بود زیرا بسیار مى شود که تصمیم هاى محکمى امروز مى گیرند ولى شب مى خوابند و صبح بیدار مى شوند و به کلى آن را رها مى سازند گویى نه تصمیمى گرفته بودند نه وعده اى داده بودند. (پیام امام امیرالمؤمنین؛ شرح نهج‌البلاغه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
چهار میم +	جمعه 99 فروردین 1 - 10:34 صبح
انتخاب خودشان بود بیشتر اصرار ِ سیدمرتضی قبلاً وقتی از «هفت‌سین» پرسیده بودند بی‌مفهومی آن را توضیح دادم بی‌اساسی آن را نداشتن ریشه‌های تاریخی ِ قابل درک - ببینید بچه‌ها! فکر کنید یک خانی یک شاهی یک آدم گردن‌کلفتی یک زمانی آمده و جشنی برگزار کرده چیزهایی را فراهم کرده خوانی گسترده سفره‌ای پهن کرده چیزهایی بوده شاید برای اِطعام مهمان دعوت کرده و داده خورده‌اند این وسط هفت‌سینی پدید آمده بعدی‌ها همان را تقلید کرده‌اند یک نسل که گذشته خیال کرده‌اند حکم قطعی و مسلّم است شده سنّت فرهنگ تخطّی از آن غیر قابل گذشت! اگر به خودشان بود به کودکانم به فرزندانم قطعاً مثل دیگران آ‌ن‌ها نیز نمی‌پرسیدند سنّت این‌طور شکل می‌گیرد پدر و مادر انجام می‌دهند فرزند از نوزادی می‌بیند درکی از صحّت و خطا ندارد فقط یاد می‌گیرد می‌شود حجّت دیگر رها نمی‌شود حتی پرسش هم نمی‌کند پرسش را من در ذهن آن‌ها اولین بار انداختم: «چرا هفت‌تا؟» «چرا سین؟» این شد که تصمیم جدیدی گرفتند بیشتر آخری حرف «میم» را انتخاب کردیم حرف نخست نام خانوادگی همه‌مان و عدد «چهار» تعداد اعضای خانواده بچه‌ها چیدند سفره «چهارمیم»مان را: 1. ماست: به نشانه درستی و صداقت 2. مربّا: به نشانه شیرینی و لذّت 3. میوه: به نشانه سلامتی و قوّت 4. مُهر: به نشانه پرستش و عبادت - بچه‌ها سنّت همین‌طور درست می‌شود فکر کنید اگر شما هر سال این کار را تکرار کنید وقتی صاحب فرزند هم شدید اگر اصرار و جدّیت داشته باشید فرزندان شما فرا می‌گیرند شرطی می‌شوند عادت می‌کنند اقامه می‌کنند و حفظ می‌نمایند و بعد یک فرقه جدید یک خُرده‌فرهنگ جدید یک طیفی در جامعه ایران شکل می‌گیرد صد سال دیگر خاندان شما وابستگان شما همه «چهارمیمی» می‌شوند اصلاً «هفت‌سین» را نمی‌پذیرند و بعد شاید جنگ هم بشود هفت‌سینی‌ها چهارمیمی‌ها را منحرف معرفی می‌کنند و چهارمیمی‌ها این را یک تحوّل در تاریخ نام می‌گذارند پای آن جان می‌دهند می‌جنگند دعوا می‌کنند فحش می‌دهند در شبکه مجازی می‌گذارند و به همین سادگی تفرقه‌های بزرگ فرهنگی شکل می‌گیرد و اقوام و قبایل جدید پدید می‌آید! خیلی بی‌اساس است نه؟! خیلی از باورهای فرهنگی و خرافاتی‌مان! قال مولانا و مقتدانا(ع): «لَیْسَ الْخَیْرُ أَنْ یَکْثُرَ مَالُکَ وَ وَلَدُکَ، وَ لَکِنَّ الْخَیْرَ أَنْ یَکْثُرَ عِلْمُکَ وَ أَنْ یَعْظُمَ حِلْمُکَ وَ أَنْ تُبَاهِیَ النَّاسَ بِعِبَادَةِ رَبِّکَ؛ فَإِنْ أَحْسَنْتَ حَمِدْتَ اللَّهَ وَ إِنْ أَسَأْتَ اسْتَغْفَرْتَ اللَّهَ» (نهج‌البلاغه، ح94) خیر افزون شدن مال و فرزند نیست، خیر آن است که دانشت زیاد، و بردباریت بزرگ گردد، و به بندگى پروردگارت به مردم مباهات نمایى، پس اگر خوبى کردى خدا را شکر کنى، و اگر بدى نمودى به طلب مغفرت برخیزى. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
شیرینی ِ گل +	چهارشنبه 98 اسفند 28 - 5:0 صبح
طرح زیبایی داشت این بود که خوشم آمد تلویزیون نشان داد شبکه قم آموزش نوعی شیرینی ظاهری شبیه به گل درنگ نکردم فوری طبخ کردم فرصتی که نباید از دست می‌رفت تا دستورش از یادم نرفته! زمان در گذر است فرصت‌ها باقی نمی‌ماند حالا شیرینی که امر مهمی نیست اما امور مهم سراغ ما می‌آیند قطعاً در زندگی تأخیر سبب فوت درنگ جایز نیست کارهای مهم را باید چسبید فوری مبادرت کرد اموری که آخرت ما را می‌سازند! مولای‌مان (ع) فرمود: «کَانَ لِی فِیمَا مَضَى أَخٌ فِی اللَّهِ، ... کَانَ خَارِجاً مِنْ سُلْطَانِ بَطْنِهِ، فَلَا یَشْتَهِی مَا لَا یَجِدُ وَ لَا یُکْثِرُ إِذَا وَجَدَ» (نهج‌البلاغه، ح289) در گذشته برادرى الهى و دینى داشتم (که وصفش چنین بود): ... او از تحت حکومت شکم خارج بود، ازاینرو آنچه نمى یافت اشتهایش را نداشت (و به دنبال آن نمى رفت) و آنچه را مى یافت زیاد مصرف نمى کرد. (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: آشپزی 93 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
اصول تربیت فرزند 15 +	دوشنبه 98 اسفند 26 - 5:0 صبح
«جیغ باید درمان شود» جیغ طبیعی‌ست راه ارتباطی خردسال است وقتی آسیبی می‌بیند بعد از مرحله نوزادی بعد از مرحله گریه همه کودکان هم یک دوره دارند دوره‌ای که جیغ می‌کشند این اشکالی ندارد اما نباید ادامه پیدا کند جیغ باید پایان یابد بماند برای شرایط خاص شرایطی که ناگزیر به آن باشد «چون جیغ کشیدی نمی‌تونم برات بخرم!» به همین سادگی باید بفهمد کارآمد نیست باید تجربه کند که نمی‌شود وقتی جیغ فایده نرساند ترک می‌کند توضیح هم خوب است وقتی بزرگ‌تر شوند وقتی بفهمند اگر هنوز جیغ می‌کشد: - جیغ یک ابزار ارتباطی‌ست پسرم اما برای اطلاع‌رسانی خطر است وقتی آتش گرفته‌ای وقتی دستت قطع شده است وقتی زیرا کامیون رفته‌ای تا همه بفهمند و به دادت برسند اما اگر بیهوده استفاده کنی در غیر جای خودش می‌شوی چوپان دروغگو جیغت بی‌ارزش می‌شود دیگر وقتی نیاز به کمک داری هم کسی به دادت نمی‌رسد جیغ را برای امنیت خودت نگه دار! اثر دارد من امتحان کردم داشت وقتی کودک را توجیه کنی منطقی صحبت کنی قبول می‌کند لج‌باز نمی‌شود اما اگر شده اگر جیغ کشیده و عادت کرده این نیاز به «درد» دارد تا عادت را ترک کند البته دردی که مبتنی بر قانون باشد: - پسر گلم! برای این‌که دیگر جیغ نکشی ما یک قانون داریم هر بار که جیغ بکشی من مجبورم یک نیشگون از تو بگیرم ببخشید دیگه چاره‌ای ندارم و گرنه همین‌طور جیغ‌جیغو بزرگ می‌شی و هر جا باشی مردم را آزار می‌دهی من مسئول تربیت تو هستم و ناگزیرم رفتار تو را اصلاح کنم! دو سه بار هم پیش می‌آید ناخودآگاه می‌کشد مربّی هم فوراً تنبیه می‌کند دردش می‌گیرد یاد می‌گیرد عادت ترک می‌شود این‌بار وقتی ناخودآگاه جیغش می‌گیرد خودآگاهش جلویش را می‌گیرد به همین سادگی! جیغ دلیل دارد کودک چیزی خواسته که فراهم نشده اگر حقش بوده باید به حقش برسد ظلم بوده بی‌عدالتی به یکی داده به دیگری نه احساس ظلم او را به جیغ کشانده گاهی هم زیاده‌خواهی‌ست می‌خواهد زور بگوید اگر عدالت باشد جلوی زورگویی هم گرفته بشود کودک دلیلی برای جیغ نباید داشته باشد من این کارها را کردم کودکان من نیز تجربه کردند مثل همه کودکان دیگر جیغ را وقتی چیزی خواستند جیغ کشیدند در دوره جیغ اما جیغ باید درمان شود این را باور داشتم پس یک به یک درمان‌شان کردم اجازه ندادم ادامه پیدا کند برطرف شد خیلی زود اگر تلاش کنیم می‌شود یک کودک پر جیغ را هیچ‌کسی دوست ندارد اصلاً آخر و عاقبت هم ندارد! [ادامه دارد...] برچسب‌های مرتبط با این نوشته: مباحثه 267 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
صنعت و معدن +	شنبه 98 اسفند 24 - 5:0 صبح
جالب بود چه نمایشگاهی با بچه‌ها رفتیم معمولاً می‌رویم هر نمایشگاهی که برگزار شود خلوت بود مشتری کم داشت تخصصی ولی برای ما مفید روش تولید سیمان را دیدیم روش تولید سنگ را سنگ‌های ساختمانی و صنعتی دستگاه‌های مورد استفاده در معادن هدیه‌های جالبی هم گرفتیم بچه‌ها سنگ‌های زیبایی انتخاب کردند و رایگان گرفتند نمک طبیعی حوض سلطان هم برای پخت و پز در آشپزخانه یک غرفه خودکار هم بود در شهر قم تولید می‌شد دانه‌ای 800 تومان می‌فروخت با نوک هفت دهم (0.7) را همین هفته پیش خریده بودم 4000 تومان زیرزمین پاساژ قدس می‌گفت ایرانی ندارد نگو در همین شهر قم تولید می‌شود و همه ما بی‌خبر سی عدد خودکار خریدیم در رنگ‌های مختلف نحوه ساخت آن را هم دیدیم از دیدن تولید کالاهای ایرانی هم خوشحال چه صرفه اقتصادی خوبی داشت خودکارش هم خیلی عالی چقدر روان می‌نویسد شرکتی با نام ارس! سرورم علی (ع) فرمود: «کَانَ لِی فِیمَا مَضَى أَخٌ فِی اللَّهِ ... کَانَ إِذَا بَدَهَهُ أَمْرَانِ یَنْظُرُ أَیُّهُمَا أَقْرَبُ إِلَى الْهَوَى، [فَخَالَفَهُ] فَیُخَالِفُهُ. فَعَلَیْکُمْ بِهَذِهِ الْخَلَائِقِ فَالْزَمُوهَا وَ تَنَافَسُوا فِیهَا» (نهج‌البلاغه، ح289) در گذشته برادرى الهى و دینى داشتم (که وصفش چنین بود): ... او چنان بود که هرگاه دو کار برایش پیش مى آمد اندیشه مى کرد که کدام به هوا و هوس نزدیکتر است، با آن مخالفت مى ورزید. (و آن را که خلاف هواى نفس بود مقدم مى شمرد، اگر مى خواهید راه سعادت و نجات را پیدا کنید) بر شما باد که این صفات را تحصیل کنید. (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
اصول تربیت فرزند 14 +	دوشنبه 98 اسفند 19 - 5:0 صبح
«خواستن ِ زورکی را باید حل کرد» پدر و مادر در خانواده مثل دو بادکنک هستند در یک جعبه هر کدام فشاری ایجاد می‌کند فضایی را اشغال اختیارات و گستردگی‌هایی را جایگاه هر کدام در بالانس و تعادلی قرار می‌گیرد جایی که فشارها هم را خنثی کنند کودک که می‌آید یک بادکنک در حال باد شدن کوچک است جایی در جعبه ندارد تمام فضا را بادکنک پدر و مادر پر کرده است خود را اندکی جمع می‌کنند به او جا می‌دهند تا بزرگ شود اما کودک که بزرگ می‌شود پُرفشار بادکنکش پرزور می‌خواهد جا باز کند بیشتر از آن‌چه به او داده‌اند باید به تعادل برسد نقطه اپتیموم اکسترموم این به دست پدر و مادر است این‌که نقطه تعادل را تعریف کنند کودک طبیعتاً زورگویی می‌کند قصد دارد اراده خود را حاکم نماید این عادی‌ست اما وظیفه پدر و مادر درمان این درد است رفع این فشار باید به او یاد بدهند قانون خانواده را: این‌جا هیچ اتفاقی با «زور» نمی‌افتد! «من بیشتر می‌خوام» وقتی سهم شیرینی یا کیک تقسیم می‌شود «من اینو می‌خوام» وقتی از کنار ویترین یک اسباب‌بازی‌فروشی عبور می‌کند این نمی‌شود این نیاز به حل شدن دارد راه هم دارد برای هر کودک هم لازم است در یک سنی وقتی این فشار را اعمال کرد باید با این فشار مبارزه شود اما نه با زور «ببین پسرم، چون این خواسته‌ات را با زور گفتی، نمی‌تونم قبول کنم، باید دلیل بیاری که چرا باید این کار رو انجام بدم» از زور به منطق این یک انتقال است وقتی کودک بفهمد با زور نمی‌شود وقتی بفهمد که با منطق می‌شود با استدلال می‌شود حتماً راه می‌آید مسیر را پیدا می‌کند «من این کفش رو می‌خوام» - چرا پسرم؟ مگه کفش خودت چه اشکالی داره؟ نشانم می‌دهد این‌جایش پاره شده - خب کفشت را می‌دوزیم اگر بخواهیم دوباره کفش بخریم یک هزینه‌ای متحمّل می‌شویم باید دلیل قانع‌کننده‌ای برای آن داشته باشیم «کفش ورزشی آخه ندارم» - خب، این دلیل خوبی‌ست! بله وقتی دلیل خوبی آورد یا دلیلش را با دلیل رد می‌کنی یا اگر نکردی حتماً باید تسلیم شوی پدر یا مادر باید تسلیم دلیل باشند تا فرزند هم بشود تسلیم دلیل و از زورگویی خارج این یکی از مهم‌ترین آسیب‌های خانواده‌های امروزی‌ست زورگویی فرزندان از خردسالی تا بزرگسالی حتی در شُرف ازدواج و پس از آن هم! فرزندان من سال‌هاست که زور نمی‌گویند خواسته‌های زورکی‌شان را در کودکی رفع کردم با همین روشی که عرض کردم یک‌بار برای همیشه! [ادامه دارد...] برچسب‌های مرتبط با این نوشته: مباحثه 267 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
دو نفره +	شنبه 98 اسفند 17 - 6:0 صبح
مریم بیشتر مدرسه است بیشتر از سیداحمد و سیدمرتضی دبیرستان رفته دیگر درسش بیشتر بارش سنگین‌تر گاهی می‌شود که تنها غذا می‌خورند دو پسرم و میزهایی که ساخته‌ایم میزهای سه‌گانه این‌بار دوگانه عمل می‌کنند از مدرسه که می‌آیند وقتی مریم نیست فقط دو میز را کنار هم می‌گذارند می‌شود یک میز دو نفره برای دو نفر کافی سه میز کمتر نیاز می‌شود عجب چیزی ساختیم ما همین میزهایی که این‌جا گفتم! قال أمیرالمؤمنین (ع): «فَإِنَّ الدُّنْیَا مَشْغَلَةٌ عَنْ غَیْرِهَا وَ لَمْ یُصِبْ صَاحِبُهَا مِنْهَا شَیْئاً إِلَّا فَتَحَتْ لَهُ حِرْصاً عَلَیْهَا وَ لَهَجاً بِهَا، وَ لَنْ یَسْتَغْنِیَ صَاحِبُهَا بِمَا نَالَ فِیهَا عَمَّا لَمْ یَبْلُغْهُ مِنْهَا، وَ مِنْ وَرَاءِ ذَلِکَ فِرَاقُ مَا جَمَعَ وَ نَقْضُ مَا أَبْرَمَ؛ وَ لَوِ اعْتَبَرْتَ بِمَا مَضَى، حَفِظْتَ مَا بَقِیَ» (نهج‌البلاغه، ن49) دنیا انسان را به خود مشغول و از غیر خود بیگانه مى سازد. دنیا پرست به چیزى از دنیا نمى رسد جز آنکه درى از حرص را به رویش مى گشاید و آتش عشق او را به دنیا تندتر مى کند در حالى که دنیاپرست هرگز به آنچه دارد در برابر آنچه به آن نرسیده قانع نیست (و دائماً در آتش حرص مى سوزد) و به دنبال آن جدایى از اموالى است که گردآورى کرده و واتابیدن آنچه را تابیده است. اگر از آنچه (در داستان پیشینیان و در گذشته عمر خودت) وجود داشته است عبرت گیرى آنچه را باقى است حفظ خواهى کرد. (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
اصول تربیت فرزند 13 +	دوشنبه 98 اسفند 12 - 5:0 صبح
«ترتیب امیر، بنده، وزیر درست نیست» بارها شنیده بودم و هنوز هم وقتی خلاف آن عمل کردم مدام می‌گفتند این گزاره‌ای را که معتقدم «قطعاً» نادرست است اصلاً مگر می‌شود مگر می‌شود انسانی با اراده ضعیف را هفت سال امیر دانست و بدتر از آن چطور می‌شود امیری را از امارت پایین کشید بعد از هفت سال و به نقطه بندگی کشاند؟ چطور می‌شود؟ غیرممکن است خطرناک است قطعاً آسیب می‌بیند: «من ِ امیر چه اشتباهی کرده‌ام که از امروز باید بنده باشم؟!» این سؤالی بدیهی‌ست که از خود می‌پرسد روایت ضعیف است گشتم و دیدم اصلاً‌ مرفوع است راوی ذکر نشده متنی که این‌طور مشهور شده و به نبی مکرّم اسلام (ص) منتسب: «فرزند امیر است هفت سال و عبد است هفت سال و وزیر است هفت سال...» (مکارم الاخلاق، ص222) امکان ندارد این ضدّ تربیت است این‌که همراه با رشد کودک اختیارات او رشد نکند برعکس کاسته شود کودکی که تا هفت‌سالگی اختیارات مطلق داشته دستش باز بوده حالا پس از هفت‌سالگی ناگهان دستش بسته شود کنترل گردد محدود شود این نمی‌شود شورش می‌کند اگر بتواند قیام می‌کند اگر هم نتواند درون‌گرا می‌شود و دور خود دیوار می‌کشد زیرا باور نمی‌کند با افزایش مهارت‌هایش این‌طور محدود شده باشد این نظریه قابل قبول نیست ولی متأسفانه زیاد هم دهان به دهان می‌شود این خلاف تجربه من است من تمام کودکانم را از محدودیت شدید شروع کردم و پیوسته کاهش دادم از کنترل‌هایشان آزادتر شدند روز به روز طوری که حس کردند باید حس کنند این مقاله را ببینید: http://hadith.riqh.ac.ir/article_12541_0.html می‌نویسد: «جالب این‌که نقل «الولد سید» - که بین ما رواج دارد و مشهور است - از اهل سنت بوده و به اعتراف خودشان جعلی است!» یعنی همین روایت! اما روایت دیگری که صحیح است سند دارد و معتبر «مهلت دادن به کودک است» این متفاوت است از «امیر بودن هفت ساله کودک» متن این است: «فرزندت را مهلت بده تا شش سال بر او بگذرد، سپس هفت سال ملازم خودت گردان و با ادب خودت آموزش بده...» (کافی، ج11، ص441) این درست است سند هم دارد راویان هم مورد اعتماد همین‌که امروز هم فرزندان از هفت‌سالگی مدرسه می‌روند این درست است تا قبل از هفت‌سالگی قرار نیست آموزش آغاز شود اما این غیر از «امیر» بودن کودک است همان اشتباهی که امروز زیاد شده کودک را قبل از مدرسه به آموزش می‌فرستند پیش‌دبستانی کلاس‌های آموزشی حفظ قرآن حتی توصیه امام صادق (ع) این بوده که آموزش از هفت‌سالگی آغاز شود نه زودتر این روایت هم صحیح است: «کودک هفت سال بازی کند و هفت سال کتاب بیاموزد و هفت سال حلال و حرام یاد بگیرد» (کافی، ج11، ص441) اما این‌جا نیز بحثی از «امارت» و «سیادت» کودک نیست فقط بحث آموزش است و اتفاقاً منظور از «کتاب» همان «قرآن» است انسان رشد می‌کند توانایی‌هایش پیوسته ارتقا می‌یابد بیشتر می‌شود پس حق دارد این حق اوست و تکلیف ما حق اوست که حوزه و دایره اختیاراتش بیشتر شود ما موظفیم این آزادی‌ها را به او بدهیم یعنی روز به روز کمتر به کارش کار داشته باشیم کودکی که تا دیروز بدون اجازه نمی‌گذاشتم بیرون برود امروز می‌تواند کودکی که دیروز خودم به مدرسه می‌بردم امروز تنها می‌رود کودکی که تا دیروز حق نداشت کابینت آشپزخانه را باز کند امروز می‌تواند زیرا امروز پنج‌ساله شده است دیروز فقط چهار سالش بود اگر نمودار اختیارات به سن را رسم کنیم همواره شیبی مثبت خواهد داشت رو به بالا هر جا اگر نزولی شد شیب آن منفی شد همان‌جا کودک کُب می‌کند تعجب می‌کند آن را تنبیه تلقّی می‌کند این‌که از اختیار او کاسته شده است: «مگر من چه اشتباهی کردم که باید تنبیه شوم؟» اگر دلیل را نیابد آن را ظلم تلقّی می‌کند ظلم قابل بخشش نیست حتی اگر فرد ظالم پدر یا مادر باشد هیچ انسانی نمی‌تواند در قلب خود ظلم را بپذیرد این فطرت بشر است! ترتیب من این است: «بنده، وزیر، رفیق» کودک چون ناتوان است او مطیع من است اما وقتی تواناتر شد هفت سالگی مثلاً شاید هم زودتر چه بسا وقتی توانست کاری را انجام دهد وزیر می‌شود همکاری می‌کند در کارهای خانه و پس از رشد عقلانی او رفیق من است با او دوست می‌شوم شده‌ام یعنی امروز فرزندان من دوستان من هستند هیچ کاری را انجام نمی‌دهیم مگر همه با هم تصمیم بگیریم اراده‌های‌مان مرکّب است با هم ترکیب می‌شود می‌شود اراده خانواده ما! [ادامه دارد...] برچسب‌های مرتبط با این نوشته: مباحثه 267 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
تحصیل ِ کرونایی +	شنبه 98 اسفند 10 - 9:24 صبح
خیلی خوب بود خیلی راضی مریم امروز صبح کلاس داشت توی تلویزیون شبکه آموزش سر ساعت 8 خیلی زود بیدار شدند خیلی سریع رختخواب‌ها را جمع کردند خیلی زود صبحانه خوردند خیلی تند سفره را جمع کردند هر کدام بشقاب و لیوان خود را شست نیم‌ساعت به 8 مانده همه‌شان خیره به تلویزیون در انتظار منتظر این‌که درس آغاز شود یاد کودکی‌ام افتادم آن روزها هم بود مدتی از شبکه دو آموزش می‌دیدیم وقتی موشک‌باران شده بود تمام مدارس تهران را تعطیل کرده بودند کلاس که تمام شد سه اتفاق عجیب افتاد اول گزارش مریم بود: «معلم ما یک درس رو سه ساعت طول می‌کشید یاد بده، این تو نیم‌ساعت یاد داد!» دوم یادگیری کلاس‌پایینی‌ها بله در لابه‌لای درس آن‌ها نیز پاسخ می‌دادند به پرسش‌های معلم سیداحمد و سیدمرتضی وقتی خیره به تلویزیون نگاه کرده بودند انگار آن‌ها نیز در کلاس درس ریاضی هفتم شرکت داشتند الآن هر سه تایشان یاد گرفته‌اند اولین بحث «توان» در ریاضی را چقدر خوب چقدر کارآمد چقدر با راندمان بالا سوم هم ذهن من بود دوباره بهم ریخت و دوباره از نگرانی‌ها پر شد این‌که سبک آموزش کهنه و پوسیده فعلی باید عوض شود دنیا عوض شده است آموزش نباید بشود؟ فناوری آمده است آموزش نباید فناورانه بشود؟ یادم هست اسکیپی را کودکی که با کانگرویی دوست بود دور از مدرسه و تحصیل از طریق یک تلویزیون با معلم ارتباط داشت و سر ساعت باید جلوی تلویزیون می‌بود آن روزها خیال می‌کردیم این شیوه آموزش آینده است آرزویش را داشتیم بله یک چیز هست کودکان در کنار هم چیزهای دیگری نیز یاد می‌گیرند روابط اجتماعی را دعوا کردن یا نکردن را البته فحش و فحاشی هم را پسران من که از وقتی مدرسه رفته‌اند کلکسیونی از واژگان بی‌تربیتی شده‌اند(!) این خوب است این پرورش است این جامعه‌پذیری را افزایش می‌دهد از انزوا دور می‌کند کودک را با آینده‌ای که خواهد داشت همین امروز روبه‌رو می‌کند اما اگر کودکان ما بتوانند آموزش‌های نظری را در خانه یاد بگیرند از طریق تلویزیون یا از طریق اینترنت آن‌وقت فقط برای آموزش‌های مهارتی به کلاس می‌روند برای نجاری و نقشه‌کشی و آهنگری و خیاطی و آشپزی و شیشه‌بری و ... بگذاریم روابط اجتماعی را در محیط کار فرا بگیرند آیا آموزش دوازده‌ساله به پنج‌سال تقلیل نخواهد یافت؟ وقتی راندمان یادگیری در خانه بالاتر است تمرکز بیشتر فرصت فراوان‌تر نمی‌بینیم وقتی کارتون و فیلم می‌بینند چقدر تمرکز دارند؟! چه خواهد شد؟ به زودی لشکری از جوانان پُرتوان خواهیم داشت هم دانش دارند هم مهارت هم وقت و فرصت کافی برای اقدام فرصتی که امروز به دلیل طولانی بودن آموزش از دست می‌دهند این‌ها دنیا را متحوّل خواهند کرد چنین جوانان پُرتوان و پُرفرصتی دنیایی که با گذشته فرق می‌کند چرا هنوز هر روز صبح سر صف بایستند و در کلاس بنشینند و زنگ تفریح تغذیه بخورند و ناظم سرشان داد بزند و سر کلاس هم معلم جلوی تخته درس‌شان بدهد؟! قال أمیرالمؤمنین(ع): «...لِتَسْتَقْبِلَ بِجِدِّ رَأْیِکَ مِنَ الْأَمْرِ مَا قَدْ کَفَاکَ أَهْلُ التَّجَارِبِ بُغْیَتَهُ وَ تَجْرِبَتَهُ، فَتَکُونَ قَدْ کُفِیتَ مَئُونَةَ الطَّلَبِ وَ عُوفِیتَ مِنْ عِلَاجِ التَّجْرِبَةِ، فَأَتَاکَ مِنْ ذَلِکَ مَا قَدْ کُنَّا نَأْتِیهِ وَ اسْتَبَانَ لَکَ مَا رُبَّمَا أَظْلَمَ عَلَیْنَا مِنْهُ» (نهج‌البلاغه، ن31) همه اینها براى آن است که با تصمیم جدى به استقبال امورى بشتابى که اندیشمندان و اهل تجربه تو را از طلب آن بى نیاز ساخته و زحمت آزمون آن را کشیده اند تا نیازمند به طلب و جستجو نباشى و از تلاش بیشتر آسوده خاطر گردى، بنابراین آنچه از تجربیات نصیب ما شده، نصیب تو هم خواهد شد (بى آنکه زحمتى کشیده باشى) بلکه شاید پاره اى از آنچه بر ما مخفى شده (با گذشت زمان و تجربه بیشتر) بر تو روشن گردد. (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - آموزش 28 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: ضرر واقعی در بورس - یازده منهای یازده - جنگ ناگزیر - فونت علائم دعایی ترکیب با فونت فارسی -
ابرگیاه +	شنبه 98 اسفند 10 - 8:0 صبح
چقدر بزرگ بود آلوئه‌ورایی که با هم دیدیم با پسرها مریم را که گذاشتیم کلاس خیاطی به خانه برنگشتیم دوست داشتند کمی بگردیم رفتیم و چند جا سر زدیم چند عدد چرخ هم خریدیم سیداحمد می‌خواست اسکیت‌بورد داشته باشد درست کند یعنی رفتیم چهارراه غفاری چقدر چرخ... چوب در خانه داشتیم گذاشتم بر عهده خودش اندازه زد دریل را دادم سوراخ کند پیچ هم متصل شد دورتادورش هم خودم لاستیک زدم تیوپ سوراخی که قبلاً از دوچرخه باقی مانده بود روی فرش استفاده می‌کنند در خانه خیلی تند نمی‌رود ولی خوب است حس سُر خوردن را بچه‌ها دوست دارند! قال علی (ع): «أَ تَمْتَلِئُ السَّائِمَةُ مِنْ رِعْیِهَا فَتَبْرُکَ، وَ تَشْبَعُ الرَّبِیضَةُ مِنْ عُشْبِهَا فَتَرْبِضَ، وَ یَأْکُلُ عَلِیٌّ مِنْ زَادِهِ فَیَهْجَعَ؟ قَرَّتْ إِذاً عَیْنُهُ إِذَا اقْتَدَى بَعْدَ السِّنِینَ الْمُتَطَاوِلَةِ بِالْبَهِیمَةِ الْهَامِلَةِ وَ السَّائِمَةِ الْمَرْعِیَّةِ» (نهج‌البلاغه، ن45) آیا همان گونه که گوسفندان در بیابان، شکم را از علف ها پر مى کنند و مى خوابند یا گله هایى که در آغل ها هستند از علف سیر مى شوند و استراحت مى کنند، على هم باید از زاد و توشه خود سیر شود و به استراحت پردازد؟ در این صورت چشمش روشن باد که پس از سال ها عمر به چهارپایان رها شده بى شبان و گوسفندانى که آنها را به بیابان براى چرا مى برند اقتدا کرده است. (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

< << 31 32 33 34 35 >> >

دوشنبه 04 تیر 16

امروز: بازدید

دیروز: بازدید

کل: بازدید

برچسب‌های نوشته‌ها

فرزند عکس سیده مریم سید احمد سید مرتضی مباحثه اقتصاد آقامنیر آشپزی فرهنگ فلسفه خانواده کار مدرسه سفر سند آموزش هنر روحانیت بازی خواص فاصله طبقاتی دشمن فیلم ساخت انشا خودم خیاطی کتاب جوجه نهج‌البلاغه تاریخ فارسی ورزش طلاق

آشنایی

السلام علیک
یا أباعبداللهسید مهدی موشَّح
آینده را بسیار روشن می‌بینم. شور انقلابی عجیبی در جوانان این دوران احساس می‌کنم. دیدگاه‌های انتقادی نسل سوم را سازگار با تعالی مورد انتظار اسلام تصوّر می‌نمایم. به حضور خود در این عصر افتخار کرده و از این بابت به تمام گذشتگان خود فخر می‌فروشم!

فهرست

شناسنامه

نام: سید مهدی موشَّح
نام مستعار: موسوی
جنسیت: مرد
استان محل سکونت: قم
زبان: فارسی
سن: 44
تاریخ تولد: 14 بهمن 1358
تاریخ عضویت: 20/5/1383
وضعیت تاهل: طلاق
شغل: خانه‌کار (فریلنسر)
تحصیلات: کارشناسی ارشد
وزن: 125
قد: 182

آرشیو

بیشترین نظرات

بیشترین دانلود

طراح قالب

خودمآری! طراح این قالب خودم هستم... زمانی که گرافیک و Html و جاوااسکریپت‌های پارسی‌بلاگ را می‌نوشتم، این قالب را طراحی کردم و پیش‌فرض تمام وبلاگ‌های پارسی‌بلاگ قرار دادم.
البته استفاده از تصویر سرستون‌های تخته‌جمشید و نمایی از مسجد امام اصفهان و مجسمه فردوسی در لوگو به سفارش مدیر بود.

در سال 1383

تعداد بازدید