فرزند - شاید سخن حق

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
زن زدن +	شنبه 98 بهمن 12 - 5:0 عصر
تقصیر کتابخانه است اهل مطالعه شده‌اند دیگر کارش نمی‌توان کرد هر هفته پنجشنبه‌ها تا کتابخانه آیةالله خامنه‌ای قم کمی دور اما کامل خیلی مفصل برای کودکان هر هفته کتاب می‌گیرند مریم با یک صفحه باز از کتاب آمد نشانم داد و با ناراحتی گفت: «این‌جا نوشته مرد می‌تونه زنشو بزنه!» حق داشت شگفت‌زده شده بود در فضایی رشد کرده که تنبیه محدودیت زمانی داشت فقط تا قبل از سن به حرف آمدن زیر یک‌سالگی از کودکی بهشان گفته بودم بارها و بارها تنبیه فقط برای کودکانی‌ست که حرف زدن را یاد نگرفته‌اند ارتباط از طریق گفتگو را نمی‌دانند این را می‌دانست حالا چیز عجیبی می‌دید چطور می‌شود که مرد اجازه داشته باشد زن ِ خود را بزند؟! باید توضیح می‌دادم وقتش رسیده بود اگر نرسیده بود که نمی‌پرسید هر «اطلاعی» وقتی دارد دانستنش یاد گرفتن و یاد دادنش یک روز از «خدا» می‌پرسند: چیست و کجاست؟ روزی‌ست که کودک باید خدا را بشناسد امروز هم اگر این سؤال را پرسیده یعنی وقتش رسیده و اگر به موقع پاسخ قانع‌کننده‌ای دریافت نکند دیر می‌شود سؤال ته‌نشین می‌شود و شاید فراموش برای مدتی ولی بعدتر در بزرگسالی عقده می‌شود و بیرون می‌زند و خراب می‌کند محیط زندگی فرد را باید جواب می‌دادم مفصّل هم طوری که بفهمد و قانع شود طوری که حق را بگویم و ساده هم کودکانه که نه در حدّ یک نوجوان دبیرستانی - ببین مریم جان اول تو بهم بگو چرا مردم ازدواج می‌کنند؟ از فلسفه ازدواج شروع کردم مگر راه دیگری هم دارد؟! وقتی بحث از موضوع تازه‌ای می‌کنیم تا خود ِ موضوع روشن نباشد نمی‌شود از جزئیات سخن گفت از عوارض ِ موضوع نمی‌دانست حق هم داشت و ادامه دادم: - تصوّر کن یک شرکت را فردی تأسیس می‌کند می‌خواهد کالایی تولید کند مثلاً یک خودرو حالا دنبال متخصص است کسی که بتواند خودرو بسازد اولی می‌شود سرمایه‌گذار دومی هم طراح و تولیدکننده و مجری طرح این‌ها با هم قرارداد امضا می‌کنند هر طرف چیزهایی را متعهد می‌شود: «من تعهد می‌دهم تا پایان این پروژه هزینه زندگی تو را تأمین کنم، دستمزد یعنی» «من هم متعهد می‌شوم از اول تا پایان پروژه کار کنم و محصول را به بازار برسانم» حالا اگر یکی وسط ِ کار رها کرد آیا به دیگری ظلم نکرده؟ اولی ناگهان دستمزد دومی را قطع کند جای خواب و غذای هر روز را بگیرد یا دومی وسط کار ول کند و برود خب اولی کلی هزینه کرده که کار به انتها برسد خودرو باید تولید شود تا سود بیاورد وسط کار که فایده‌ای ندارد همه‌اش هزینه است و ضرر خب چه می‌کنند؟ هر کدام می‌رود دادگاه و شکایت قرارداد است دیگر بار حقوقی دارد اگر اولی پول نداده جا و مکان نداده غذا و لباس و تجهیزات کار نداده دادگاه وادارش می‌کند بدهد و اگر دومی رها کرده و رفته دادگاه مجبورش می‌کند برگردد برگردد و پروژه را به اتمام برساند و یا تمام هزینه و ضرر نفر اول را بازپرداخت کند ازدواج مثل همین است مرد سرمایه‌گذار است می‌خواهد انسانی جدید تولید کند انسانی که از خودش بهتر باشد ارتقایی باشد در خلقت بشر اگر خودش مهربان است فرزندش از او مهربان‌تر اگر خودش هزار صفحه علم دارد فرزندش از او باسوادتر می‌خواهد تمام تجربیات نسل خود را به او بدهد تا قبل از سنی که بخواهد تجربه کند تا آتش را دوباره کشف نکند و چرخ را دوباره اختراع خب چه می‌کند؟ خودش که نمی‌تواند بزاید! نمی‌تواند بدون کار کردن تأمین هزینه کند وقتی برای تربیت ندارد پس ازدواج می‌کند ازدواج دائم مرد خواستگاری می‌کند «خطبه» در اصطلاح عربی: - خانم شما با من ازدواج می‌کنید؟ یعنی چه؟ یعنی آیا می‌پذیرید برای من انسان تولید کنید و با روشی که می‌گویم پرورش دهید؟ تا وقتی که آماده ورود به جامعه باشد؟ زن می‌تواند قبول نکند می‌تواند هم شرط هم البته می‌گذارد: - من با شما ازدواج دائم می‌کنم به شرط این‌که همین الآن ده سکه طلا به من بدهید و تا آخر عمر هم هزینه‌های زندگی مرا در حدّ معمول تأمین کنید نوبت مرد است که پاسخ دهد او فقط یک کلمه می‌گوید: - قبول کردم! به عربی این می‌شود صیغه عقد ازدواج دائم: زن: انکحتکَ نفسی علی المَهر المعلوم مرد: قبلتُ النکاح تعهدات طرفین چه شد؟ زن متعهد می‌شود هر زمان و به هر عدد که مرد اراده کرد باردار شود فرزند بیاورد و بزاید یعنی هرگز مانع بارداری نگردد و ثانیاً هرگز فرزند را تنها نگذارد مهد و پیش‌دبستانی و خانه همسایه و خانه مادرش و... همواره در کنار فرزند باشد فرزند را هم به هر جایی نبرد برای خروج از خانه کلاً اجازه بگیرد شرکت است دیگر سازمان دارد تمام وقت قرار است در خدمت پرورش باشد پروسه تولید تا عرضه به جامعه ادامه دارد پس از زاییدن که متوقف نمی‌شود اصلاً‌ تربیت فرزند یک فرآیند 24 ساعته 7 روز هفته است تعطیلی و مرخصی ندارد! اولی را می‌گویند «تمکین» دومی را «اِذن» حالا مرد چه تعهد کرده؟ اول این‌که فی‌المجلس یک پول قلمبه به زن بدهد همان لحظه اول تمام ده سکه طلا را بدهد اگر ندهد زن می‌تواند به خانه شوهر نیاید «حق حبس» همین است حق دارد تمکین نکند تعهد دوم چیست؟ تأمین نیازها خوراک، پوشاک، بهداشت هر چه که زندگی یک انسان نیاز دارد در حدّ عرف در حدّی که در خانه پدرش زندگی می‌کرده معمول جامعه مردم مردم آن طبقه اگر کارگر است در حدّ کارگری اگر کشاورز است در حدّ کشاورزی اگر کارمند، در حدّ کارمندی اولی را می‌گویند «مهریه» دومی را «نفقه» البته بگذریم از این‌که مهریه از جای خود خارج شده مدتی زن‌ها مطالبه نکردند هنگام عقد از زمان عقد به تأخیر افتاد تبدیل شد به «دین» یعنی بدهی مرد به زن بعد چه شد؟ تبدیل شد به گزاره «کی داده کی گرفته» وقتی رفت روی هوا مبلغش هم رفت بالا شد ابزاری برای جلوگیری از طلاق زیرا معمول شد که زن‌ها هنگام طلاق مهریه را بگیرند مهریه‌ای که باید موقع خواندن عقد ازدواج می‌گرفتند اگر می‌ماند سر جای خودش مبلغش نمی‌توانست بالا برود هیچ مردی دیگر به زندان نمی‌افتاد این توهّم هم که پول می‌تواند ضامن بقای ازدواج باشد پیش نمی‌آمد توهّمی که خیلی‌ها دچارش‌اند مهریه هرگز نمی‌تواند ضامن بقای زندگی مشترک باشد حالا برسیم به اختلاف اگر مرد به تعهد خود عمل نکرد مهریه را نداد یا نفقه را راهش مشخص است زن به دادگاه مراجعه می‌کند و شکایت مدارک و شواهد هم موجود است کارشناس می‌آید و می‌بیند که مواد غذایی در خانه موجود نیست یا اصلاً خانه‌ای در کار نیست مهریه هم رسید دارد پول است و جابه‌جایی آن در حساب بانکی ثبت می‌شود اما تعهدات زن چه؟ اگر مانع ارتباط شوهر شود مانع بارداری شوهر می‌تواند شکایت کند؟ آیا دادگاه می‌تواند کارشناس بفرستد بیایند و بررسی کنند؟ این‌که آیا زن اجازه بارداری داده یا نداده است؟ به خاطر همین قانون دو بخش کرده تمکین را اولین تعهد زن را؛ تمکین عام و تمکین خاص وقتی مرد به دادگاه شکایت کند قاضی این را می‌گوید: ما فقط ضامن تمکین عام هستیم! - یعنی چه؟ یعنی ما بررسی می‌کنیم که زن در خانه شوهر باشد اگر نبود نفقه را قطع می‌کنیم اما اگر بود... - خب آقای قاضی! هست، ولی... تمکین خاص دیگر به ما ربطی ندارد حق خودت است توانستی بگیر ما فقط تا این‌جایش می‌توانیم به شکایت تو رسیدگی کنیم! خداوند این را می‌داند از ابتدای خلقت بشر می‌دانسته بنابراین این آیه از قرآن نازل شده: «وَاللَّاتِی تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَکُمْ فَلَا تَبْغُوا عَلَیْهِنَّ سَبِیلًا إِنَّ اللَّـهَ کَانَ عَلِیًّا کَبِیرًا» (نساء:34) و زنانی که از سرکشی و نافرمانی آنان بیم دارید پندشان دهید، و در خوابگاه ها از آنان دوری کنید، و آنان را تنبیه کنید؛ پس اگر از شما اطاعت کردند برای آزار دادن آنان هیچ راهی مجویید؛ یقیناً خدا بلند مرتبه و بزرگ است. به فرض مسأله دقت کن: مرد به تعهد خود عمل کرده مهریه را پرداخت کرده نفقه را تأمین نموده حالا وقت فرزندآوری و تولید محصول است محصول ازدواج اما زن تمکین نمی‌کند دادگاه و قانون هم نمی‌تواند کمک کند خداوند سه راه در مقابل مرد قرار داده؛ اول صحبت دوم قهر کردن به عنوان تنبیه سوم زدن به عنوان تنبیه اما تا چه حد؟ بلافاصله می‌فرماید که اگر تمکین کرد دیگر حق ندارد بزند یعنی به مقداری که تولید فرزند میسّر شود مانع از میان برود و اما این زدن برای غذا پختن نیست برای نظافت منزل نیست برای کار کردن در خانه نیست برای شستن و اتو کردن لباس‌ها نیست برای هیچکدام نیست آیه قرآن کاملاً‌ واضح است این فقط زمانی‌ست که زن مانع ارتباط شود دلیل آن هم روشن است زیرا این حق از هیچ طریق دیگری قابل شکایت و دادخواهی نیست خداوند که ظالم نیست باید که راهی برای احقاق همه بگذارد البته یک نکته دیگر هم هست حالا ممکن است یک زنی ادعا کند من که باردار هستم یا بارم را تازه زمین گذاشته‌ام فعلاً باردار نمی‌شوم من دیگر چرا باید تمکین کنم؟ پاسخ دارد خداوند برای این‌که نسل بشر امتداد یابد ارواحی که خلق کرده فرصت کرده به دنیا بیایند برای امتحان و آزمون دو راه پیش رو داشت یا همه را از خاک خلق کند از گِل یا طین از اول تا آخر مثل همان دو نمونه نخست یا همین‌که می‌بینیم مردان و زنان را مأمور کند حالا اگر اگر این مردها و زن‌ها دست نگه داشتند مثلاً زمان نمرود خیلی‌ها دین نداشتند از خدا اطاعت نمی‌کردند و نمی‌زاییدند چه می‌شد؟ نسل‌های مؤمن بعدی متولّد نمی‌شد پس به دستوری فراتر از «امر تشریعی» نیاز افتاد «امر تکوینی» امر تشریعی این است که خدا بگوید انسان اطاعت کند اما امر تکوینی غریزه‌ای‌ست که خداوند در وجود بشر می‌گذارد از درون به او فشار می‌آید خودش می‌خواهد کشیده می‌شود میل پیدا می‌کند مثل میل به خوردن غذا اگر میل به غذا نبود آن‌هایی که اهل اطاعت از خدا نبودند شاید نمی‌خوردند و می‌مردند! اسم این حالت را «شهوت» گذاشته‌اند میلی که خداوند در انسان قرار داده است یک «امر تکوینی» حالا وقتی ازدواج صورت می‌گیرد تولید فرزند که صورت پذیرفت راهی هم باید باشد تا این میل باقی مانده برطرف شود مصرف یعنی پس خداوند تمکین را امتداد داده است اصلش فقط برای تولید فرزند اضافه‌اش برای اطفای شهوت تا مرد و زن آرامش پیدا کنند هر کدام بروند سر مأموریت اصلی خودشان زن مشغول تربیت فرزند شود تا پروسه تولید نسل آینده را تکمیل کند و مرد او نیز برود و جامعه را بسازد نیازهای مادی و روحی و اجتماعی نسل حاضر را زن «آینده» را می‌سازد مرد «حال» جامعه را پس تمکین توسعه پیدا کرده تا جامعه را از آسیب‌های بیرونی محافظت کند حالا اگر مرد الکی زن را زد فرض ما این است که با دو انسان مؤمن سر و کار داریم کسانی که می‌خواهند به قرآن عمل کنند به دستورات الهی و گرنه که به این آیه عمل نمی‌کردند اگر مرد رذل و پست است این‌که برای زدن سراغ کلام وحی نمی‌رود می‌زند و دنبال دلیل هم نیست اما اگر اهل دین و ایمان است این‌که نباید از خطوط قرمز الهی فراتر رود فقط مقداری که پروردگار اجازه داده در مقابل ِ چه کسی؟ زنی که حق او را پایمال کرده البته برای زن هم راه دادگاه باز است پزشکی قانونی کارشناس دارد بررسی می‌کنند و میزان زدن را محاسبه گزارش می‌کنند و قاضی هم مرد را مجازات چیزی نیست که قابل ارزیابی نباشد اما اگر بگویی چرا سرمایه‌گذار مرد باشد چرا زن نباشد این هم پاسخ دارد اصلاً تمام احکام الهی پاسخ دارد گیر و گور ندارد بله حالا اگر یک زن خودش از نظر اقتصادی بی‌نیاز است نیازی به سرمایه‌گذار ندارد این هم راه دارد خداوند ازدواج موقت را برای او قرار داده یک مرد مناسب پیدا می‌کند نه برای تأمین مالی خودش سرمایه‌گذار است دیگر نیازی به مال او ندارد یک ازدواج مدّت‌دار فقط برای تولید فرزند این‌ها نه ارث از هم می‌برند و نه زن تحت سرپرستی مرد قرار می‌گیرد مرد به سراغ زندگی خود می‌رود مدت تمام می‌شود زن باقی می‌ماند خودش سرمایه‌گذار، تولیدکننده، پرورش‌دهنده محصول را تنها بیرون می‌دهد مثل بعضی فیلم‌های سینمایی آن‌هایی که تهیه‌کننده و کارگردان و نویسنده یک‌نفر است حتی گاهی بازیگر اصلی هم! در نهایت این را فراموش نکن ازدواج یک شرکت است یک تشکیلات سازماندهی شده نقش‌های متعدّد دارد نقش‌هایی متفاوت مرد و زن نقش مختلف دارند پس نیازهای مختلف و تعهدات مختلف هم ساماندهی آن‌ها هم قوانین مختلف می‌خواهد و چه کسی چه کسی از همه بهتر می‌داند بهترین قواعد و قوانین را برای نظم بخشیدن به این سازمان مهم؟! اگر امروز زندگی‌ها شُل شده متزلزل به خاطر عمل نکردن به همین قوانین زیرا قانون حمایت از خانواده نوشته‌اند آن‌هایی که دکترای حقوق از فرانسه گرفته شده این که می‌بینیم قوانینی که ساختار خانواده را دگرگون کرده از آن‌چه خداوند طراحی کرده خارج ساخته همین می‌شود دیگر وقتی انسان سر تسلیم در برابر قوانین خالق ِ خود فرود نیاورد! قال أمیرنا و مولانا (ع): «خِیَارُ خِصَالِ النِّسَاءِ، شِرَارُ خِصَالِ الرِّجَالِ؛ الزَّهْوُ وَ الْجُبْنُ وَ الْبُخْلُ؛ فَإِذَا کَانَتِ الْمَرْأَةُ مَزْهُوَّةً لَمْ تُمَکِّنْ مِنْ نَفْسِهَا، وَ إِذَا کَانَتْ بَخِیلَةً حَفِظَتْ مَالَهَا وَ مَالَ بَعْلِهَا، وَ إِذَا کَانَتْ جَبَانَةً فَرِقَتْ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ یَعْرِضُ لَهَا» (نهج‌البلاغه، ح234) بهترین خصلت هاى زنان بدترین خصلت هاى مردان است: کبر، بخل، ترس. هرگاه زن داراى کبر باشد جز در برابر شوهر سر فرود نیاورد. و چون بخیل باشد مال خود و شوهرش را حفظ کند. و وقتى ترسو باشد از هر چه به او روى آرد دورى نماید. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - خانواده 57 - سیده مریم 281 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
شکست ِ شمشیر +	شنبه 98 بهمن 5 - 5:0 صبح
خیلی دوست دارند از بچگی داشتند شمشیربازی را همه بچه‌ها این‌طورند ظاهراً شمشیر چیز عجیبی‌ست هر کودکی ببیند عاشقش می‌شود! دیگر نمی‌شد بزرگ‌تر که شدند دیگر نخریدم اجازه ندادم داشته باشند خطرناک شده بدن‌ها رشد کرده عضلانی شده قدرت بیشتر از آن است که قابل کنترل باشد دیگر ضربه‌هایشان مخاطره‌آمیز گشته مقداری الیاف از بالش‌ها زیاد آمده ایده‌ای به ذهنم رسید لوله‌هایی دوختم با پارچه‌های زیاد آمده از روتُشکی و الیاف را با فشار زیاد سعی کردم محکم و قوی باشد اما نرم و بی‌خطر خوب بود دو سه روزی بازی کردند مثل شمشیر لذّت بردند هم را زدند و آسیبی هم ندیدند اما شکست خورد چرا؟ دو روز نگذشته نرم شد الیاف وا رفتند شمشیرها دیگر استقامت نداشتند و بچه‌ها شیوه بازی را عوض کردند شمشیرها تبدیل به شلاق شدند حالا این‌طور بازی می‌کردند سیل شکایت‌ها سرازیر شد این از آن آن از آن‌یکی آن‌یکی هم از این‌یکی دیگر ضربه‌هایشان آسیب‌زا شده بود هر کدام یک‌جایش را گرفته و با گریه و آه و ناله می‌آمد «بچه‌ها من اشتباه کردم» شمشیرها را پس گرفتم گفتم این یک پروژه شکست‌خورده است باید فکری دیگر کنیم این‌که چطور شمشیرها شمشیر باقی بمانند تبدیل به شلاق نشوند! جامعه این‌طور رشد می‌کند وقتی اشتباه خود را بپذیرند مسئولین و اصلاح کنند روش‌ها را هر روز روز به روز نشود، نمی‌شود راهی جز این نیست ما که از پیش همه چیز را نمی‌دانیم مسئولین ما هم نمی‌دانند! قال علی (ع): «لَا یَقُولَنَّ أَحَدُکُمْ اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ الْفِتْنَةِ، لِأَنَّهُ لَیْسَ أَحَدٌ إِلَّا وَ هُوَ مُشْتَمِلٌ عَلَى فِتْنَةٍ؛ وَ لَکِنْ مَنِ اسْتَعَاذَ فَلْیَسْتَعِذْ مِنْ مُضِلَّاتِ الْفِتَنِ؛ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ یَقُولُ "وَ اعْلَمُوا أَنَّما أَمْوالُکُمْ وَ أَوْلادُکُمْ فِتْنَةٌ"» (نهج‌البلاغه، ح93) فردى از شما نگوید: خدایا از فتنه به تو پناه مى برم، زیرا کسى نیست که در فتنه اى نباشد، لکن آن که مى خواهد به خدا پناه برد، از آزمایش هاى گمراه کننده پناه ببرد، همانا خداى سبحان مى فرماید: «بدانید که اموال و فرزندان شما فتنه شمایند» (ترجمه دشتی) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
پیتزا دوپُخت +	شنبه 98 دی 28 - 5:0 صبح
نه این‌که بد بشود ولی به این خوبی نمی‌شد این چیزی بود که بچه‌ها گفتند در برنامه غذایی جمعه‌های ما پیتزا هم هست نه هر هفته دو سه هفته یک‌بار نه پیتزایی که بخریم بلکه پیتزایی که خودمان بپزیم همیشه خمیر را که درست می‌کردم از آب و روغن و آرد و کمی نمک و خمیرمایه پهن می‌کردم کف ظرف خودشان یا خودم مواد رویی را می‌چیدیم و خلاص فر بود و گرما و پختن در حرارت کمی در وسط خمیر آب می‌انداخت و کمی وسط خمیر نرم‌تر این‌بار اول خمیر را گذاشتم در فر تنها بدون مواد رویی کمی که پخت نان که نیم‌پز شد بیرون آوردم مواد را چیدیم و دوباره یک بار دیگر پخته شد عالی حرف نداشت همه راضی نان خوشمزه و کاملاً پخته این را بچه‌ها بیشتر دوست داشتند! همیشه راه بهتری وجود دارد یادگیری ته ندارد علم بی‌منتهاست رشد پایان ندارد هر چقدر تلاش کنی بیشتر فرا می‌گیری این راز خلقت بشر است آن‌چه او را از سایر مخلوقات متفاوت ساخته! قال ابن ابی‌طالب (ع): «فَمَا خُلِقْتُ لِیَشْغَلَنِی أَکْلُ الطَّیِّبَاتِ کَالْبَهِیمَةِ الْمَرْبُوطَةِ هَمُّهَا عَلَفُهَا، أَوِ الْمُرْسَلَةِ شُغُلُهَا تَقَمُّمُهَا، تَکْتَرِشُ مِنْ أَعْلَافِهَا وَ تَلْهُو عَمَّا یُرَادُ بِهَا، أَوْ أُتْرَکَ سُدًى أَوْ أُهْمَلَ عَابِثاً أَوْ أَجُرَّ حَبْلَ الضَّلَالَةِ أَوْ أَعْتَسِفَ طَرِیقَ الْمَتَاهَةِ» (نهج‌البلاغه، ن45) آفریده نشده ام که غذاهاى لذیذ و پاکیزه مرا سرگرم سازد، چونان حیوان پروارى که تمام همّت او علف، و یا چون حیوان رها شده که شغلش چریدن و پر کردن شکم بوده، و از آینده خود بى خبر است. آیا مرا بیهوده آفریدند آیا مرا به بازى گرفته اند آیا ریسمان گمراهى در دست گیرم و یا در راه سرگردانى قدم بگذارم. (ترجمه دشتی) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - آشپزی 93 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
سمبوسه پنیری +	شنبه 98 دی 21 - 5:0 صبح
خوش‌شان آمد از فرمولی که یافتیم نسبت یک به دو و نیم در طرح هندسی نان سمبوسه سیدمرتضی نان و پنیر درست کرد با سبک سمبوسه زیاد هم بردند مدرسه تغذیه رقابتی هر سه مشتاق بیشتر می‌خواستند زیبایی اثر دارد حتی در خوردنی‌ها شکل و شمایل ِ آن‌چه می‌خوریم تنوّع تا حدّی خوب برای آن‌که میل ندارد ولی بدنش نیاز دارد اما وقتی به فروشگاه‌ها می‌رویم همین تنوّع انسان شهری امروز را بیچاره کرده حیران هر چه می‌خورد تمامی ندارد هر چه می‌خَرد جدیدتر می‌آید شرکت‌ها هم می‌دانند هر روز بسته‌ها را عوض می‌کنند طرح‌ها را دگرگون هدف؛ سرمایه است افزایش سود ِ سرمایه اوست که تصمیم می‌گیرد و سرمایه به هیچ‌چیزی جز خود اهمیت نمی‌دهد سلامتی ما برایش مهم نیست او فقط به افزایش خود می‌اندیشد از هر راهی که بشود از تنوّع بهتر چیست برای افزایش تقاضا برای خرید کالا؟! قال أمیرالمؤمنین (ع): «قَدْ قَلَّبْتُ هَذَا الْأَمْرَ بَطْنَهُ وَ ظَهْرَهُ حَتَّى مَنَعَنِی النَّوْمَ، فَمَا وَجَدْتُنِی یَسَعُنِی إِلَّا قِتَالُهُمْ أَوِ الْجُحُودُ بِمَا جَاءَ بِهِ مُحَمَّدٌ (ص). فَکَانَتْ مُعَالَجَةُ الْقِتَالِ أَهْوَنَ عَلَیَّ مِنْ مُعَالَجَةِ الْعِقَابِ وَ مَوْتَاتُ الدُّنْیَا أَهْوَنَ عَلَیَّ مِنْ مَوْتَاتِ الْآخِرَة» (نهج‌البلاغه، خ54) زیر و روى کار را بر رسیدم [به گونه اى که خواب از چشمم برید.] دیدم یا باید با این قوم بجنگم یا آنچه را محمد (ص) آورده انکار کنم. پس، جنگ با آنان را از عذاب خدا آسانتر یافتم که رنجهاى این جهانى، تحمل پذیرتر از عذابهاى آن جهانى است. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - آشپزی 93 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
قدرت ِ نمایشگاه +	پنج شنبه 98 دی 19 - 8:13 صبح
همه را می‌رویم هر نمایشگاهی را هر نمایشگاهی که در شهرمان برگزار شود پیگیری می‌کنیم از طریق سایت رسمی آن ایده می‌دهد نه فقط به من که به کودکان آن‌ها را با دنیای بزرگ پیرامون آشنا می‌کند جامعه‌ای که در آن می‌زیند چقدر پیش رفته تا کجا و چقدر باقی مانده بر عهده آن‌ها تا پیش ببرند تصمیم بگیرند برای بزرگسالی‌شان آرزوها در کودکی شکل می‌گیرند خواسته‌ها آن‌چه می‌خواهند بشوند و بکنند کار و شغلی که بپسندند این‌ها این علاقه‌ها امیال در کودکی در ضمیر همه ما شکل گرفته است همه نمایشگاه‌ها را می‌رویم تقریباً هر هفته هر نمایشگاهی که برگزار شود نه برای خرید بیشتر برای دیدن برای این‌که نوآوری‌ها را ببینند غبطه بخورند بخواهند اراده کنند و این اراده در ناخودآگاهشان رسوخ کند ته‌نشین شود برای روز اقدام روزی که قادر به انجام باشند مثلاً نوشتن کتاب نمایشگاه کتاب خیلی خوبی این هفته برگزار شد خیلی خوب عالی! قال أخو الرسول الأعظم (ع): «انْظُرْ فِی أُمُورِ عُمَّالِکَ فَاسْتَعْمِلْهُمُ اخْتِبَاراً، وَلاَ تُوَلِّهِمْ مُحَابَاةً وَأَثَرَةً، فَإِنَّهُمَا جِمَاعٌ مِنْ شُعَبِ الْجَوْرِ وَالْخِیَانَةِ.» (نهج‌البلاغه، ن53) در امور مربوط به کارگزارانت دقت کن و آنها را با آزمون و امتحان و نه از روى «تمایلات شخصى» و «استبداد و خودرأیى» به کار گیر، زیرا این دو کانونى از شعب ظلم و خیانت اند. (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
لانعلم منه الا خیرا +	دوشنبه 98 دی 16 - 12:12 عصر
معلم خواسته بنویسد انشا پنج دلیل که مردم سردار را دوست دارند خلاصه‌اش در یک عبارت خلاصه می‌شود: ما جز خوبی از او ندیدیم! وَ قَالَ (علیه السلام) لَمَّا بَلَغَهُ قَتْلُ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی بَکْرٍ: «إِنَّ حُزْنَنَا عَلَیْهِ عَلَى قَدْرِ سُرُورِهِمْ بِهِ، إِلَّا أَنَّهُمْ نَقَصُوا بَغِیضاً، وَ نَقَصْنَا حَبِیباً.» (نهج‌البلاغه، ح325) وقتى خبر شهادت محمّد بن ابو بکر به او رسید، آن حضرت فرمود: اندوه ما بر او به اندازه خوشحالى دشمنان به اوست، با این تفاوت که آنها دشمنى را از دست دادند، و ما دوستى را. (ترجمه انصاریان) پ.ن. البته که در نگارش این انشا کمک کردم املا کردم یعنی به تنهایی اطلاعات کافی نداشت برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - انشا 12 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
نمایشگاه ِ شهربازی +	پنج شنبه 98 دی 5 - 10:0 صبح
اگر چه مخاطب ما نبودیم مخاطب این نمایشگاه اما برای کودکان جالب است دیدن ابزارهایی که برای سرگرمی انسان‌ها ساخته می‌شود حجم بالای این تولیدات تا حواس همه ما را پرت کند از هدفی که برای آن خلق شده‌ایم شهر آفتاب سه سالن بزرگ تقریباً سه برابر نمایشگاه‌هایی که تا به حال دیده‌اند دو ساعت طول کشید زمانی که بتوانند تمام غرفه‌ها را بازدید کنند این همه هزینه این همه انرژی این همه کار و فعالیت برای چه؟ فقط برای این‌که انسان سرگرم شود؟ انسان ِ شهری برده کار است وقتی قیمت‌ها را سرمایه تعیین می‌کند کار بی‌ارزش می‌شود کار ِ زیاد درآمد ِ کم مجبور است بیشتر کار کند زیرا بیشتر میل به مصرف دارد وقتی کالاها در خانه تولید نمی‌شوند وقتی کارخانه‌ها انحصار تولید را در دست می‌گیرند و مگامال‌ها فروشگاه‌های زنجیره‌ای بزرگ انحصار توزیع را زرق و برق تنوّع کالاها هزینه‌های زندگی را بالا می‌برد کار باید بیشتر شود تا تأمین‌کننده نیازها شود خستگی بیداد می‌کند افسردگی می‌کُشد تفریح سر بر می‌آورد حالا دیگر تفریح هم انحصاری می‌شود در انحصار شرکت‌های بزرگ سرگرمی‌سازی امثال دیزنی‌لند یک نظام بسته است کاپیتالیزم انسان؛ سوخت ِ آن است خودش نمی‌داند بازی می‌سازند تا نفهمد اگر چه بالوجدان حس می‌کند چگونه در این اقتصاد ِ ظالمانه «مصرف» می‌شود! قال أمیرالمؤمنین (ع): «مَنْ أَصْلَحَ أَمْرَ آخِرَتِهِ، أَصْلَحَ اللَّهُ لَهُ أَمْرَ دُنْیَاهُ» (نهج‌البلاغه، ح89) کسى که امر آخرتش را اصلاح کند خداوند امر دنیایش را اصلاح مى‌کند (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - اقتصاد 141 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
توپ سازی +	جمعه 98 آذر 22 - 4:10 عصر
نه از آن توپ‌ها از این توپ‌ها البته نه دقیقاً این‌طور بچه‌ها در خانه دیگر نمی‌توانند بازی کنند با توپ نمی‌شود دیگر شیشه و لامپ و ساعت‌ها را می‌شکند زورشان زیاد شده شوت‌ها پرقدرت «بچه‌ها توپ‌بازی فقط کوچه» مدتی بر همین منوال سخت‌شان شده هوا هم سرد دنبال راهی از سه‌شنبه‌بازار الیاف خریدم همین مثلاً پنبه‌هایی که نایلونی‌ست و با کمک خودشان با اندازه‌هایی که به دست آوردیم... «سیداحمد! شعاع دایره‌ای رو حساب کن که محیطش 70 سانتی‌متر باشه» حساب و کتاب کردند الگو را طراحی کردم پارچه را خودشان بریدند من دوختم الیاف را خودشان پُر کردند و تمام اکنون توپی پارچه‌ای دارند نرم و منعطف بازی می‌کنند در خانه شوت‌بال می‌زنند بدون خطر و خونریزی و شکستگی، الحمدلله! فقط با سلب نمی‌شود ایجاب هم لازم است وقتی راهی بسته شد راه جدیدی باید باشد! قال أول الأئمّة (ع): «لَیْسَ الْخَیْرُ أَنْ یَکْثُرَ مَالُکَ وَ وَلَدُکَ، وَ لَکِنَّ الْخَیْرَ أَنْ یَکْثُرَ عِلْمُکَ وَ أَنْ یَعْظُمَ حِلْمُکَ وَ أَنْ تُبَاهِیَ النَّاسَ بِعِبَادَةِ رَبِّکَ؛ فَإِنْ أَحْسَنْتَ حَمِدْتَ اللَّهَ وَ إِنْ أَسَأْتَ اسْتَغْفَرْتَ اللَّهَ؛ وَ لَا خَیْرَ فِی الدُّنْیَا إِلَّا لِرَجُلَیْنِ، رَجُلٍ أَذْنَبَ ذُنُوباً فَهُوَ یَتَدَارَکُهَا بِالتَّوْبَةِ، وَ رَجُلٍ یُسَارِعُ فِی الْخَیْرَاتِ.» (نهج‌البلاغه، ح94) خیر و خوبى در آن نیست که مالت فراوان و فرزندانت زیاد شوند، خیر در این است که علمت زیاد وحلمت فزون گردد و با پرستش پروردگار به مردم مباهات کنى، هر گاه کار نیکى از تو صادر شد خدا را سپاس گویى و اگر گناهى سر زد استغفار نمایى. دنیا فقط براى دوکس خوب است: کسى که گناهانى کرده مى خواهد با توبه جبران کند و کسى که با سرعت به سراغ کارهاى خیرمى رود. (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - سید احمد 274 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
تداوم یا تکرار +	سه شنبه 98 آذر 19 - 11:33 صبح
بدون فرزند قطع می‌شود بدون شاگرد آموزش که نباشد انسان می‌میرد واقعاً می‌میرد باقی نمی‌ماند خود و تمام تلاش‌هایش از کروسان شیبابا شروع شد با پچ‌پچ به اوج خود رسید تب نان‌هایی به شکل خرچنگ نان‌های کره‌ای ِ لایه‌ای از بس تبلیغ کردند آگهی‌های بازرگانی تلویزیونی دیدم بچه‌ها خوششان آمده خیلی نرم و خوش‌مزه تصمیم گرفتم بپزم دستوری که از اینترنت پیدا کردم اولی خیلی خوب در نیامد دست‌گرمی بود دیگر دومی اما خوب دوست داشتند خوردند و سپاسگزاری کردند اما سومی... مریم بار سوم را پخت کار مرا دیده بود دستور را گرفت و عمل کرد خیلی بهتر عالی اصلاً زمین تا آسمان نسل‌ها تداوم هم هستند یکی پس از دیگری نباشند پیشرفت نیست اگر قرار باشد هر کدام از ما آتش را دوباره اختراع کند چرخ را مثلاً چقدر مگر وقت داریم؟ پیوسته درجا می‌زنیم تمدن از آموزش نسل‌های بعد تحقق می‌یابد به دست نسل‌های قبل هر نسلی باید ادامه باشد نه تکرار اما نقش ِ ما نقش والدین پدرها و مادرها ما چه آینده‌ای برای جامعه خود می‌خواهیم؟ چه مسیری را؟ طراحی کنیم پیش‌بینی کافیست کودکان خود را آن‌طور تربیت کنیم در جهت اراده و خواست خود برای جامعه خود طوری که مسیری را بروند که ما خود به آن نمی‌رسیم چون وقت کافی نداریم تا جامعه به جایی برسد که «ما» می‌خواهیم اگر چه نه در حضور ما در غیاب ما پیشرفت و توسعه و تمدن این‌طور به دست می‌آید! قال علی بن ابی‌طالب (ع): «أَ وَ لَیْسَ لَکُمْ فِی آثَارِ الْأَوَّلِینَ مُزْدَجَرٌ وَ فِی آبَائِکُمُ [الْأَوَّلِینَ] الْمَاضِینَ تَبْصِرَةٌ وَ مُعْتَبَرٌ إِنْ کُنْتُمْ تَعْقِلُونَ؟ أَ وَ لَمْ تَرَوْا إِلَى الْمَاضِینَ مِنْکُمْ لَا یَرْجِعُونَ وَ إِلَى الْخَلَفِ الْبَاقِینَ لَا یَبْقَوْنَ؟ أَ وَ لَسْتُمْ تَرَوْنَ أَهْلَ الدُّنْیَا [یُمْسُونَ وَ یُصْبِحُونَ] یُصْبِحُونَ وَ یُمْسُونَ عَلَى أَحْوَالٍ شَتَّى، فَمَیِّتٌ [فَمَیْتٌ] یُبْکَى وَ آخَرُ یُعَزَّى وَ صَرِیعٌ مُبْتَلًى وَ عَائِدٌ یَعُودُ وَ آخَرُ بِنَفْسِهِ یَجُودُ وَ طَالِبٌ لِلدُّنْیَا وَ الْمَوْتُ یَطْلُبُهُ وَ غَافِلٌ وَ لَیْسَ بِمَغْفُولٍ عَنْهُ؛ وَ عَلَى أَثَرِ الْمَاضِی مَا یَمْضِی الْبَاقِی.» (نهج‌البلاغه، خ99) آیا اگر درست بیندیشید براى شما در آثار پیشینیان عامل بازدارنده اى نیست؟ و در نیاکان گذشته شما وسیله بینایى و عبرت وجود ندارد؟ آیا نمى دانید که گذشتگانتان باز نمى گردند و بازماندگان شما باقى نمى مانند؟! آیا اهل دنیا را مشاهده نمى کنید که صبح و شام حالات گوناگونى دارند: یکى مى میرد، و بر او مى گریند، و دیگرى مى ماند و به او تسلیت مى گویند; یکى در بستر بیمارى افتاده، و دیگرى به عیادت او مى رود، و یکى دیگر، در حال جان کندن است. یکى به دنبال دنیا مى رود، در حالى که مرگ در پى او در حرکت است; دیگرى در عالم غفلت فرو رفته، در حالى که مرگ از او غافل نیست (آرى!) بدین گونه، بازماندگان به دنبال گذشتگان در حرکتند! (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - آشپزی 93 - سیده مریم 281 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
ریاضیات ِ سمبوسه +	جمعه 98 آذر 15 - 3:31 عصر
جور نمی‌شد اندازه نان کمی زیاد یا کم همیشه همین چون اطلاعات دقیق آن را نداشتم وقتی که در خانه سمبوسه درست می‌کردم با بچه‌ها بیرون تصمیم جمعی بر خوردن فلافل داخل مغازه برای اولین بار دیدم چطور سمبوسه‌ها را می‌پیچد لطف خدا این بار الگوی آن را فرا گرفتم به خانه که برگشتیم روی تابلو کشیدم محاسبه اندازه‌ها ترسیمی هندسی مستطیلی با نسبت اضلاع «یک» به «دو و نیم» و برشی مثلثی متساوی‌الساقین بخشی که باید از گوشه مستطیل بریده شود «یک دوم» عرض این الگوی یک سمبوسه درست و دقیق است! درست کردم شد دیگر کم نیامد زیاد هم اندازه بخش آخر هم داخل می‌رود تا بسته شود قفل گردد تا در روغن رها نگردد ریاضیات همه جا هست علوم ریاضی کلید درک «نسبت» واقعیت؛ محصول «نسبت» است و «نسبت» عنصر اصلی تشکیل دهنده دنیای پیرامون ما این «نسبت‌ها» هستند که جهان را شکل داده‌اند این نظریه اصلی استاد حسینی (ره) در مبنای فلسفی «اصالت ربط» است! قال مولانا (ع): «أَنْشَأَ الْخَلْقَ إِنْشَاءً وَ ابْتَدَأَهُ ابْتِدَاءً بِلَا رَوِیَّةٍ أَجَالَهَا وَ لَا تَجْرِبَةٍ اسْتَفَادَهَا وَ لَا حَرَکَةٍ أَحْدَثَهَا وَ لَا هَمَامَةِ نَفْسٍ اضْطَرَبَ فِیهَا أَحَالَ الْأَشْیَاءَ لِأَوْقَاتِهَا وَ [لَاءَمَ] لَأَمَ بَیْنَ مُخْتَلِفَاتِهَا وَ غَرَّزَ غَرَائِزَهَا وَ أَلْزَمَهَا أَشْبَاحَهَا عَالِماً بِهَا قَبْلَ ابْتِدَائِهَا مُحِیطاً بِحُدُودِهَا وَ انْتِهَائِهَا عَارِفاً بِقَرَائِنِهَا وَ أَحْنَائِهَا» (اولین خطبه نهج‌البلاغه) آفرینش را بدون نیاز به اندیشه و فکر و استفاده از تجربه و بى آن که حرکتى ایجاد کند و درباره تصمیمى بیندیشد ایجاد کرد و آغاز نمود. خلقت هر موجودى را به وقت خاصّش موکول کرد موجودات گوناگون را با یکدیگر التیام داد و به هر کدام طبیعتى مخصوص و غریزه اى ویژه بخشید و صفات ویژه آنها را همراهشان ساخت و پیش از آن که آنها را بیافریند از همه آنها آگاه بود و به حدود و پایان آنها احاطه داشت و از جمیع لوازم و تمام جوانب آنها باخبر بود. (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - آشپزی 93 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

< << 11 12 13 14 15 >> >

شنبه 103 آذر 3

امروز: بازدید

دیروز: بازدید

کل: بازدید

برچسب‌های نوشته‌ها

فرزند عکس سیده مریم سید احمد سید مرتضی مباحثه اقتصاد آقامنیر آشپزی فرهنگ فلسفه خانواده کار مدرسه سفر سند آموزش هنر بازی روحانیت خواص فیلم فاصله طبقاتی دشمن ساخت انشا خودم خیاطی کتاب جوجه نهج‌البلاغه تاریخ فارسی ورزش طلاق

آشنایی

السلام علیک
یا أباعبداللهسید مهدی موشَّح
آینده را بسیار روشن می‌بینم. شور انقلابی عجیبی در جوانان این دوران احساس می‌کنم. دیدگاه‌های انتقادی نسل سوم را سازگار با تعالی مورد انتظار اسلام تصوّر می‌نمایم. به حضور خود در این عصر افتخار کرده و از این بابت به تمام گذشتگان خود فخر می‌فروشم!

فهرست

شناسنامه

نام: سید مهدی موشَّح
نام مستعار: موسوی
جنسیت: مرد
استان محل سکونت: قم
زبان: فارسی
سن: 44
تاریخ تولد: 14 بهمن 1358
تاریخ عضویت: 20/5/1383
وضعیت تاهل: طلاق
شغل: خانه‌کار (فریلنسر)
تحصیلات: کارشناسی ارشد
وزن: 125
قد: 182

آرشیو

بیشترین نظرات

بیشترین دانلود

طراح قالب

خودمآری! طراح این قالب خودم هستم... زمانی که گرافیک و Html و جاوااسکریپت‌های پارسی‌بلاگ را می‌نوشتم، این قالب را طراحی کردم و پیش‌فرض تمام وبلاگ‌های پارسی‌بلاگ قرار دادم.
البته استفاده از تصویر سرستون‌های تخته‌جمشید و نمایی از مسجد امام اصفهان و مجسمه فردوسی در لوگو به سفارش مدیر بود.

در سال 1383

تعداد بازدید