سید مهدی موشَّح - شاید سخن حق

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
اصول تربیت فرزند 22 +	دوشنبه 99 اردیبهشت 15 - 5:0 صبح
«کودکان خودشان می‌توانند همدیگر را تنبیه کنند» گاهی دعوا می‌شود ظلم می‌کنند به هم اتفاق است می‌افتد عصبانی شده و به او لگد زده توی سرش زده هل داده راهش چیست؟ آیا همیشه باید پدر و مادر تنبیه کنند؟ من راه دیگری تجربه کردم راهی که ناگزیر نباشم کودکانم را مدام تنبیه کنم فراموش نکنیم که تنبیه باید باشد نباشد که رفتار اصلاح نمی‌شود وقتی دیگری را می‌زند باید درد را تجربه کند نکند تکرار می‌کند قانون ِ قصاص به همین سادگی این قانون را در خانه رواج دادم اما با شرایطی خاص تنبیه کودکان فقط به زدن پشت دست محدود است اگر یکی دیگری را هل دهد بزند مثلاً شکایت که می‌شود پاسخ این است: «بزن پشت دستش!» اوایل ممکن بود مخالفت کند ممانعت کند پاسخ این بود: «اگر نذاشت بزنی پشت دستش، منو صدا کن تا خودم بزنم!» کودک دودوتاچهارتا می‌کند برادرش بزند بهتر تا پدر زورش کمتر است خب دردش هم کمتر رایج شد روال عادی وقتی کودک بودند بخش معظمی از شکایت‌ها کم شد وقتی یکی می‌زد وسط بازی مثلاً در هنگام عصبانیت شاید دیگری که قصد شکایت می‌کرد خودش جلوی او را می‌گرفت: «نمی‌خواد به بابا بگی، بیا بزن پشت دستم» او هم می‌زد دلش خنک می‌شد احساس می‌کرد به حقش رسیده گله و شکایت دیگر نداشت ظالم هم تنبیه می‌شد می‌فهمید کار بد بدون مجازات نمی‌ماند هیچ‌وقت بچه‌ها یقین کردند در خانه ما ظلم هرگز بدون مجازات نیست! [ادامه دارد...] برچسب‌های مرتبط با این نوشته: مباحثه 267 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
آرامتر بپز! +	شنبه 99 اردیبهشت 13 - 5:0 صبح
شیفته شده‌اند کودکانم به این شیوه پخت وقتی دمای پخت کم باشد کمتر از صد درجه حدود 95 بخار نمی‌زند قل‌قل نمی‌کند وضعیت خورش به هم نمی‌ریزد از جای خود تکان هم نمی‌خورند مواد غذایی هر جا که هستند می‌مانند ولی به خوبی پخته خیلی خوب خیلی بهتر از زمانی که در دمای بالا می‌پزند! بچه‌ها عاشق این پَزش شده‌اند اصرار بر آن شب می‌گذاریم تا روز بعد گاهی تا دوازده ساعت در پخت عجب حلوایی تحویل می‌دهد غذایی بغایت خوشمزه نرم و راحت در گوارش قدیم این‌طور بود مردم آرام می‌پختند عجله‌ای نداشتند دیرشان نمی‌شد وقت زیاد فرصت برای هر کاری هم عبادتش سر جای خود خانواده‌اش سر جای خود کار و تفریح هم تلویزیون نبود چون رایانه نبود لپ‌تاپ نبود گوشی موبایل نبود اینترنت و شبکه‌های اجتماعی کجا بود؟! زندگی آرام و زیبا بود عصبی و شتاب‌زده نبود. قال مولانا علی (ع): «أَلَا إِنَّ الدُّنْیَا دَارٌ لَا یُسْلَمُ مِنْهَا إِلَّا فِیهَا وَ لَا یُنْجَى بِشَیْءٍ کَانَ لَهَا؛ ابْتُلِیَ النَّاسُ بِهَا فِتْنَةً» (نهج‌البلاغه، خ63) بدانید! دنیا سرایى است که جز در خودش (و از طریق بهره گیرى صحیح) از آن سالم نتوان ماند و با امورى که مخصوصِ دنیاست، از آن نجات نتوان یافت: انسانها به وسیله آن آزمایش مى شوند. (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - فرهنگ 89 - آشپزی 93 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
ویژه سازی +	جمعه 99 اردیبهشت 12 - 5:22 عصر
سه تا ظرف چند سال پیش اردورخوری سه‌خانه‌ای شیشه‌ای این فقط مال ِ ماه رمضان است بچه‌ها هم می‌دانند فقط برای افطار فقط در ماه مبارک است که گلاب در چای می‌ریزم چای شیرین موقع افطار هیچ وقت دیگر سال این کار را نمی‌کنم چای با عطر گلاب ویژه افطار بچه‌ها دوستش دارند استقبالش می‌کنند یک هفته قبل از ماه رمضان که خبرش را شنیدند این‌که ماه رمضان نزدیک است یادشان افتاد خوشحال شدند شاد از این‌که می‌آید ویژه‌سازی مهم است مهم‌ترین ابزار یک جامعه یک فرهنگ سنّت‌ها را که بخواهد حفظ کند انتقال دهد نسلی به نسلی دیگر ویژه‌سازی می‌کند مناسکی خاص و متفاوت همه جوامع دارند روزهای نخست فروردین را همین‌طور پایدار کرده‌اند نوروز را یلدا را گذشتگان ما می‌دانستند ویژه ساختند تا بماند تا خواستنی باشد تا انتظاری مردم هر نسلی انتظار رسیدنش را بکشند بگو چه چیزی را می‌خواهی حفظ کنی در نسلت در آینده جامعه‌ات چه چیزی برایت مهم است ارزش است اولویت‌دار تا بگویم چه چیزی را باید ویژه کنی چه کارهایی را چه مناسک و اعمالی را کتب علی بن أبی‌طالب (ع): «حِفْظُ مَا فِی الْوِعَاءِ بِشَدِّ الْوِکَاءِ، وَ حِفْظُ مَا فِی یَدَیْکَ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ طَلَبِ مَا فِی یَدَیْ غَیْرِکَ» (نهج‌البلاغه، ن31) نگه دارى آنچه در ظرف است با محکم بستن دهانه آن امکان پذیر است و حفظ آنچه در دست دارى، نزد من محبوب تر از درخواست چیزى است که در دست دیگرى است. (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - فرهنگ 89 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
بامیه نگران +	چهارشنبه 99 اردیبهشت 10 - 4:0 عصر
مهارت آموختنی نیست به دست آوردنی تکرار می‌خواهد هر بار پس از باری دیگر سال گذشته با هم پختیم کمکش کردم یعنی برای بامیه و زولبیا امسال اما این‌بار رسماً گفت کمک نمی‌خواهد نه حتی در هنگام انداختن بامیه‌ها در روغن داغ طرح‌دار کردن بامیه‌ها کار دشواری‌ست خط‌های برجسته دورشان باید که از قیف ریخته شود با قیچی یا چاقو بریده شود تکه شود تا بیافتد تا از دنباله خمیر جدا شود به حول و قوّه خدا موفق شد تنها هم یک دست قیف یک دست قیچی تمام بامیه‌ها را آماده کرد من ترسیده بودم نگران بودم ولی به خدا توکّل کردم مزاحم کارش نشدم برایش دورادور دعا کردم به فرزندان باید فرصت داد نمی‌شود نداد تا یاد بگیرند تا بتوانند تا مدتی بالای سرشان بعد باید بدون بالاسر کار کنند تا روزی که نبودیم باشند موفق باشند بدون حضور فیزیکی ما ما والدین باید به فرزندان اجازه دهیم مهارت کسب کنند حتی اگر نگرانشان باشیم نگرانی هم بخشی از تربیت است تحمّل ِ نگرانی یعنی! قال امامنا (ع): «وَ قَدْ عَرَفَ حَقَّهَا رِجَالٌ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْهَا زِینَةُ مَتَاعٍ وَ لَا قُرَّةُ عَیْنٍ مِنْ وَلَدٍ وَ لَا مَالٍ» (نهج‌البلاغه، خ199) آن گروه از مؤمنان که زینت متاع دنیا و فرزندان و اموالى که مایه چشم روشنى است، آنها را به خود مشغول نداشته، حق نماز را خوب شناخته اند. (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - آشپزی 93 - سیده مریم 281 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
اصول تربیت فرزند 21 +	دوشنبه 99 اردیبهشت 8 - 5:0 صبح
«مربّی همیشه باید زاهدتر باشد» خدا این‌طور خلق کرده فطرت انسان این‌گونه اصلاً و ابداً همین است هر جا که باشد در هر زمانی زمان و مکان ندارد این خصلت وقتی رئیس می‌شود قدرت دارد ثروت در اختیار اوست بالاتر از تو اراده او وقتی جریان دارد طبیعت حیوانیّت چه می‌گوید؟ غریزه‌های غیربشری؟ بله مصرف بیشتر هم کمّاً و هم کیفاً انسان ضعیف این‌طور است به قدرت و ثروت که برسد بهترها برای اویند بیشتر هم بهترین گوشت‌های خورش بهترین بخش ته‌دیگ بهترین جای خانه برای نشستن محکم‌ترین مبل و صندلی آن‌هایی که «رفاه» بیشتر باشند هر چه که باشند قدرت، انسان را به سمت مصرف بیشتر سوق می‌دهد اگر غریزه حیوانی غلبه کند انسان فطرتاً این را نمی‌پذیرد کوچک و بزرگ هم ندارد وقتی ببیند فرد برتر مصرف بیشتر دارد زورش می‌گیرد فشار می‌آید درد دارد زجری درونی حتی اگر به زبان نیاورد برعکس حالا اگر مدیر متفاوت باشد کمتر بخورد کمتر بخوابد کمتر لباس کمتر کفش جنس هم پایین‌تر نگاه‌ها کاملاً تفاوت می‌کند اگر برای کودک چهار لباس می‌خرد برای خودش یکی اگر برای او سالی دو کفش می‌خرد برای خودش دو سال یک کفش اگر لباس کودک کهنه شده مال ِ او باید وصله باشد این اعتماد می‌آورد و تربیت؛ دقیقاً محتاج همین اعتماد است چه زمانی احساس امنیت می‌کنی؟ وقتی «صاحب قدرت» را متمایل به اموال خود نبینی «صاحب ضعف» که زورش به تو نمی‌رسد هر چه تصرّف است هر چه تجاوز است از صاحبان قدرت است اما فقط و فقط اگر اگر صاحب قدرت را «حریص» نیابی اگر او را اهل «زهد» دیدی فقط در این حالت است که احساس «امنیت» می‌کند هر انسانی که در این دنیای فانی زندگی کند کودکان هم احساس امنیت می‌کنند وقتی «زهد» والدین را ببینند اعتماد می‌کنند تربیت می‌شوند وقتی ببینند از سهم خودشان برای آن‌ها می‌گذارند نه بالعکس! این یک مثال واقعی‌ست یک تجربه واقعی که در همین موضوع داشتم: http://rastan.parsiblog.com/posts/335 [ادامه دارد...] برچسب‌های مرتبط با این نوشته: مباحثه 267 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
هامبورگی +	شنبه 99 اردیبهشت 6 - 5:0 صبح
گفتم: همبرگر؟! مریم گفت: من! گفتم: پس نونش با من! گفت: نونش هم با من! گفتم: پس من چکار کنم؟ گفت: بالاسرم وایسا بگو چکار کنم! شد درست کردیم و شد عجب همبرگری هم! :) کدامیک از نعمت‌های خدا را می‌توانیم شکر کنیم؟ توانش را داریم اصلاً؟! قال الأمیر (ع): «تَاللَّهِ لَوِ انْمَاثَتْ قُلُوبُکُمُ انْمِیَاثاً وَ سَالَتْ عُیُونُکُمْ مِنْ رَغْبَةٍ إِلَیْهِ أَوْ رَهْبَةٍ مِنْهُ دَماً ثُمَّ عُمِّرْتُمْ فِی الدُّنْیَا مَا الدُّنْیَا بَاقِیَةٌ، مَا جَزَتْ أَعْمَالُکُمْ عَنْکُمْ وَ لَوْ لَمْ تُبْقُوا شَیْئاً مِنْ جُهْدِکُمْ أَنْعُمَهُ عَلَیْکُمُ الْعِظَامَ وَ هُدَاهُ إِیَّاکُمْ لِلْإِیمَانِ.» (نهج‌البلاغه، خ52) به خدا سوگند اگر به خاطر شوق حق و ترس از او دلهاى شما آب شود، و دیدگانتان خون ببارد، سپس به اندازه بقاى دنیا عمر کنید، باز هم کار کردهاى خوب شما - هر چند از هیچ کوششى دریغ نکنید - با نعمت هاى عظیمى که به شما داده، و با هدایتى که جهت بر خوردارى از ایمان به شما مرحمت فرموده برابرى نخواهد داشت. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - آشپزی 93 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
اصول تربیت فرزند 20 +	دوشنبه 99 اردیبهشت 1 - 5:0 صبح
«قانون را با مسئولیت حفظ آن می‌آموزند» قانون مهم است کارساز قبلاً درباره لزوم آن نوشتم حالا اما بحث دیگری در بین است چه کنیم تا کودکان به قانون بچسبند ملزم باشند خودشان را محکوم آن بدانند راهش مسئولیت‌پذیری‌ست هر کدام مسئول باشد مسئول نظارت نظارت بر اجرای قوانین قوانینی که برای خانه در نظر گرفته‌ایم مثلاً ما قانونی داریم همه باید سریع حاضر شوند سر سفره وقتی که غذا آماده شود این یک قانون است در هر وعده غذایی کودکانم را یاد دادم تا به هم تذکر دهند گیر دهند اصرار کنند وقتی مثلاً یکی‌شان کوتاهی می‌کند سر سفره نیامده دیگری صدایش می‌کند عتاب می‌کند تند صدا می‌زند: «کامپیوتر رو خاموش کن بیا سر سفره!» این مصداق خبرچینی‌ست نباید به من بگویند اما مصداق نهی از منکر هست باید به خودش بگویند این را یاد گرفته‌اند به هم مدام تذکر می‌دهند قوانین را اجرای قوانین را از هم می‌خواهند دیده‌اید چقدر کودکان مراقب پدر و مادرشان می‌شوند موقع رانندگی همیار پلیس که درست می‌کنند کودک پیوسته به تخلفات رانندگی اولیائش توجه می‌کند مسئولیت؛ ایجاد انضباط می‌کند کودکان وقتی مسئول نظارت بر قوانین خانه باشند مسئول حفظ قانون خودشان هم بر اجرای آن اهتمام می‌ورزند حتی بیشتر از بزرگ‌ترهایشان گاهی به بزرگ‌ترها هم تذکر می‌دهند این همان نهی از منکر است باید در هر خانه‌ای جاری باشد! [ادامه دارد...] برچسب‌های مرتبط با این نوشته: مباحثه 267 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
راهی دیگر +	شنبه 99 فروردین 30 - 6:0 صبح
پنیر ِ پیتزا مشکوک است نمی‌دانیم از چیست محتویاتش حرف و حدیث هم که زیاد پنیرهای معمولی هم شور کم‌چرب هم به درد پیتزا نمی‌خورد ما هم که زیاد در خانه پیتزا می‌پزیم بچه‌ها دوست دارند حداقل دو هفته یک‌بار پنیر محلی خریدیم معمولاً چرب‌تر و برای نمک یک روز در آب سرد داخل یخچال دیگر شور نبود اما مرطوب لازم بود چند روز در آبکش باشد داخل یخچال می‌شد رنده کرد تا حدودی خشک شده نمک از دست داده چرب هم هست اگر چه نه به اندازه پنیرپیتزاهای مرسوم اصلاً پنیر پیتزا چربی خیلی بالایی دارد و ضرر بیشتر هم پنیر ِ ما کم‌تر فرار از کلیشه‌ها مهم است کودکان باید یاد بگیرند همه چیز همانی‌که می‌بینیم نیست همانی‌که یادمان داده‌اند اگر همیشه این‌طور میسّر شده دلیل ندارد طور دیگر نشود! قال أمیرالمؤمنین (ع): «النَّاسُ ثَلَاثَةٌ: فَعَالِمٌ رَبَّانِیٌّ وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِیلِ نَجَاةٍ وَ هَمَجٌ رَعَاعٌ، أَتْبَاعُ کُلِّ نَاعِقٍ یَمِیلُونَ مَعَ کُلِّ رِیحٍ، لَمْ یَسْتَضِیئُوا بِنُورِ الْعِلْمِ وَ لَمْ یَلْجَئُوا إِلَى رُکْنٍ وَثِیقٍ» (نهج‌البلاغه، ح147) مردم سه گروهند: دانشمند ربّانى، دانشجوى بر راه نجات، و مگسانى ناتوان که به دنبال هر صدایى مى روند، و با هر بادى حرکت مى کنند، به نور دانش روشنى نیافته، و به رکنى محکم پناه نبرده اند. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - آشپزی 93 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
نانِمان +	سه شنبه 99 فروردین 26 - 5:0 صبح
می‌شود همه‌چیز را ما نان را هم در خانه پختیم تافتون در این وضعیت قرنتینه آسان است همه چیز می‌شود همه کار شدنی‌ست شاید کمی سخت در ابتدا اما مگر در گذشته با کمترین امکانات نمی‌کردند همین کارها را مردمان‌مان؟! بچه‌ها هم هر روز یک شیرینی مدل‌های مختلف طرح‌های جدید در وقت‌هایی که درس و مشق ِ مجازی ندارند! زندگی شیرین‌تر نیست؟ وقتی خانواده در کنار هم تولید محصولات مورد نیاز از منابعی ارزان و در دسترس چقدر زندگی ِ شهری دور شده زندگی ِ مدرن سبک زندگی ِ غربی آرامش را از ما گرفته آسایش را قدرت ِ فکر و خلاقیت را وقتی همه چیز را از هایپراستار می‌خری از رفاه ِ دنیا از افق ِ کورش و داریوش و خشایارشا بسته‌بندی شده پیش‌آماده آماده خوردن حداکثر با اندکی گرم کردن این زندگی‌ست؟! قال الإمام (ع): «الْعِلْمُ خَیْرٌ مِنَ الْمَالِ، الْعِلْمُ یَحْرُسُکَ وَ أَنْتَ تَحْرُسُ الْمَالَ، وَ الْمَالُ تَنْقُصُهُ النَّفَقَةُ وَ الْعِلْمُ یَزْکُوا عَلَى الْإِنْفَاقِ، وَ صَنِیعُ الْمَالِ یَزُولُ بِزَوَالِهِ» (نهج‌البلاغه، ح147) دانش بهتر از مال است، زیرا علم، نگهبان تو است، و مال را تو باید نگهبان باشى مال با بخشش کاستى پذیرد امّا علم با بخشش فزونى گیرد، و مقام و شخصیّتى که با مال به دست آمده با نابودى مال، نابود مى گردد. (ترجمه دشتی) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - اقتصاد 141 - آشپزی 93 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
اصول تربیت فرزند 19 +	دوشنبه 99 فروردین 25 - 5:0 صبح
«خبرچینی بهایی ندارد» خبر دارد چیزی شنیده اطلاعات است دیگر مردم هم کمتر حساس نسبت به کودکان کودک همه‌جا می‌رود محذور اخلاقی که ندارد محرم و نامحرم هم خانه اقوام را می‌بیند حرف‌هایشان را می‌شنود اطلاعاتی دارد که شاید برای والدین ارزش داشته باشد اما آیا ارزش خبرچین شدنش را دارد؟ قطعاً ندارد قطعاً کودک می‌آید و خبر می‌آورد: «مبل‌شان سبز رنگ است، تلویزیون‌شان به دیوار وصل است...» عکس‌العمل ما چیست؟ والدین نباید بپذیرند نباید مثبت رفتار کنند حتی در صورت‌شان نباید کودک حس کنجکاوی و توجه را ببیند بعضی که اصلاً تشویق هم می‌کنند دیده‌ام که می‌گویم می‌پرسند یعنی: «چند تا اتاق داشتن؟ مبلاشون چند تا بود؟» من که حتی خبرچینی کودکان از هم را هم نمی‌پذیرفتم وقتی مثلاً سیدمرتضی می‌آمد و می‌گفت: «بابا سیداحمد از دفترش کاغذ پاره کرد» - سیدمرتضی! این چیزی که گفتی چه ارتباطی به من داره؟ اگر دلت می‌سوزه، به خودش تذکر بده براش توضیح بده که نباید این‌کارو بکنه اگر دفتر تو رو پاره کرد حق داری بگی! اثر داشته از سرشان افتاده یاد گرفته‌اند خبرکشی نمی‌کنند البته یک مطلب دیگر را هم یادشان داده‌ام: اگر دارد به همه ما ضرر می‌زند باید خبر دهید مثلاً به گاز دست زده یا برق چون آسیب آن به همه ما می‌رسد و به خودتان پس نوعی شکایت محسوب می‌شود وقتی خبر بها نداشته باشد خبرچینی بی‌ارزش می‌شود کودکان ترک می‌کنند اگر پدر و مادر به خبرکِشی‌های کودک دل ندهند! [ادامه دارد...] برچسب‌های مرتبط با این نوشته: مباحثه 267 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

< << 26 27 28 29 30 >> >

شنبه 103 آذر 3

امروز: بازدید

دیروز: بازدید

کل: بازدید

برچسب‌های نوشته‌ها

فرزند عکس سیده مریم سید احمد سید مرتضی مباحثه اقتصاد آقامنیر آشپزی فرهنگ فلسفه خانواده کار مدرسه سفر سند آموزش هنر بازی روحانیت خواص فیلم فاصله طبقاتی دشمن ساخت انشا خودم خیاطی کتاب جوجه نهج‌البلاغه تاریخ فارسی ورزش طلاق

آشنایی

السلام علیک
یا أباعبداللهسید مهدی موشَّح
آینده را بسیار روشن می‌بینم. شور انقلابی عجیبی در جوانان این دوران احساس می‌کنم. دیدگاه‌های انتقادی نسل سوم را سازگار با تعالی مورد انتظار اسلام تصوّر می‌نمایم. به حضور خود در این عصر افتخار کرده و از این بابت به تمام گذشتگان خود فخر می‌فروشم!

فهرست

شناسنامه

نام: سید مهدی موشَّح
نام مستعار: موسوی
جنسیت: مرد
استان محل سکونت: قم
زبان: فارسی
سن: 44
تاریخ تولد: 14 بهمن 1358
تاریخ عضویت: 20/5/1383
وضعیت تاهل: طلاق
شغل: خانه‌کار (فریلنسر)
تحصیلات: کارشناسی ارشد
وزن: 125
قد: 182

آرشیو

بیشترین نظرات

بیشترین دانلود

طراح قالب

خودمآری! طراح این قالب خودم هستم... زمانی که گرافیک و Html و جاوااسکریپت‌های پارسی‌بلاگ را می‌نوشتم، این قالب را طراحی کردم و پیش‌فرض تمام وبلاگ‌های پارسی‌بلاگ قرار دادم.
البته استفاده از تصویر سرستون‌های تخته‌جمشید و نمایی از مسجد امام اصفهان و مجسمه فردوسی در لوگو به سفارش مدیر بود.

در سال 1383

تعداد بازدید